VoetbalJournaal Roosendaal, najaar 2024

17 SHOP NOW René Bartels geniet bij Moerstraten zolang het kan In één woord: geweldig! Dat is hoe René Bartels de viering van het 50-jarig jubileum van Moerstraten zou omschrijven. Want eigenlijk, zat alles gewoon hartstikke mee, vertelt het Lid van Verdienste van de KNVB. “We hadden schitterend weer en het was gewoon heel leuk.” Het weekend van 17 augustus, is er dan ook één die de 62-jarige Bartels niet snel zal vergeten. “De jubileumcommissie had voor iedereen van alles geregeld. In de middag waren er allerlei kinderactiviteiten, zoals penalty’s schieten, schminken en springkussens. Daarna was het tijd voor de wedstrijd tegen FC De Rebellen.” Stipt om 17:00 uur, werd de wedstrijd tegen een hoop bekende namen, in gang geschoten. “Een gemengd team van Moerstraten, tegen oud-profs als Kika van Es, Diego Biseswar en Danny Koevermans. Onder leiding van John van Loen.” Het duel, gefloten door voormalig arbiter Roelof Luinge, eindigde uiteindelijk in 1-4. “Maar natuurlijk draaide het vooral om de gezelligheid.” En die was er. “Er stond wel 400 man langs de lijn!” REÜNIE Ook Bartels zelf, keek zijn ogen uit. “Op de parkeerplaats stonden iets andere auto’s dan normaal, zullen we maar zeggen.” Die bleven er ook lang staan, vertelt hij. “Rond 18:30 uur begon de reünie én heel veel spelers van De Rebellen, bleven gewoon hangen.” Voor Bartels, misschien wel extra bijzonder. “Ik had aangeboden om de reünie voor mijn rekening te nemen, vooral omdat ik in de jaren 90 lange tijd secretaris ben geweest. Het hele archief van de club heb ik zelfs nog thuis liggen.” Het versturen van de uitnodigingen, was dan ook een flinke klus, lacht de inwoner van Moerstraten. “In totaal heb ik zo’n 500 man benaderd. Op het fietsje, gooide ik de uitnodigingen bij iedereen in de bus. Maar ook per email of app, heb ik een hoop mensen uitgenodigd.” Uiteindelijk kwamen er zo rond de 400 leden en oud-leden. “De avond werd afgesloten met een feestavond.” En een speciale verrassing. “Zes man, die al 50 jaar lang lid zijn van de club, werden naar voren geroepen. Die kregen een bloemetje en een flesje wijn.” Waaronder Bartels dus. “Ik heb het begin van Moerstraten nog meegemaakt!” GEEN AANWAS En nu vieren ze dus het jubileum. Een bijzondere prestatie, vindt hij. “Als je kijkt naar diverse omliggende kleine dorpen, daar heb je een aantal voetbalverenigingen die al niet meer bestaan.” Al krijgen ze dat probleem bij Moerstraten straks zelf, waarschijnlijk ook. “Dit is heel leuk, maar we weten ook dat er ooit een einde aan komt. Als je geen aanwas hebt vanuit de jeugd, is het een aflopende zaak.” Hoe ziet hij de toekomst van de club dan voor zich? “We kunnen best nog wel vijf jaar, of iets langer vooruit, daarna wordt het toch een moeilijk verhaal.” Toch geeft Bartels de hoop nog niet helemaal op. “Ze gaan proberen om bij de jeugd weer met die kleintjes te beginnen.” Aan zijn eigen inzet, zal het wat dat betreft niet liggen. Want lijnen trekken, doet de voormalig speler van het eerste nog steeds. “Het is niet gelukt om te stoppen, vooral omdat er gewoon geen animo voor was. Dus doe ik het nog iedere week!” Dat is stiekem, misschien ook wel een beetje de kracht van de club, denkt hij. “Plezier staat bij Moerstraten boven de prestatie. Gewoon de sfeer. Klein en gezellig.” HOOGTEPUNT Desondanks is er in al die jaren, natuurlijk wel het één en ander veranderd. “Vroeger waren mensen meer met voetbal bezig. Toen ik in de jaren 80 en 90 bij de senioren voetbalde, bleef iedereen na de wedstrijd in de kantine hangen. Die binding met de club, is wel minder geworden.” Gelukkig zijn de herinneringen, dat niet. “We zijn twee keer periodekampioen geworden en in mijn laatste jaar, werden we kampioen. Dat was een mooie afsluiting.” Toch beleefde Bartels zijn hoogtepunt, misschien wel buiten de lijnen. “Drie jaren geleden, tijdens een onderling toernooi, kreeg ik van de KNVB een onderscheiding als Lid van Verdienste. Heel bijzonder.” Aan stoppen, denkt de vrijwilliger dan ook niet meer. “Straks ga ik minder werken en heb ik nog meer tijd. Dan ga ik gewoon door zolang het nodig is!” Een jonge groep, talentvolle spelers en een team dat graag wil. Andy Wierikx zit bij vijfdeklasser DEVO als trainer prima op zijn plek. De lat, legt de Roosendaler dan ook graag hoog. “Het liefste gaan we weer terug naar die vierde klasse!” Wierikx barst met DEVO van de ambitie Maar gemakkelijk, wordt dat niet. Weet ook de 60-jarige oefenmeester. “De start valt eigenlijk een beetje tegen. En daarnaast, hebben ploegen als De Schutters en HZ’75 er genoeg kwaliteit bijgekregen, dus dat wordt nog een zware dobber.” Aan zijn eigen enthousiasme, ligt het in ieder geval niet. “Het bevalt heel erg goed! We hebben een leuke groep, met genoeg talent.” En dus stapte Wierikx afgelopen zomer zonder te twijfelen in, bij de club uit Bosschenhoofd. “We hebben een aantal gesprekken gevoerd, met het bestuur én wat spelers. Daar hebben we allemaal een goed gevoel aan over gehouden.” GOED GEVOEL Ook hijzelf, dus. “Nadat ik vertrok bij Vivoo, een aantal seizoenen geleden, heb ik tegen mijn vrouw gezegd: ik ga nooit meer ergens solliciteren. Laat de clubs zelf maar bellen. En anders gaan we op zondag een rondje fietsen.” Na een periode bij HSC’28, werd Wierikx dus benaderd door DEVO, maar ook door het Zeeuwse Smerdiek. “Uiteindelijk gaf de afstand voor mij toch wel de doorslag. Toen werkte ik ook nog niet op zaterdag, dat doe ik nu wel. Dat kwam toevallig ook nog eens goed uit.” Presteren, moet nu voor Wierikx dus op zondag gebeuren. “Het liefste gaan we terug naar die vierde klasse. Daar hikken ze hier al een paar jaar tegenaan.” Mede door hemzelf, begint hij te lachen. “Ik kende DEVO natuurlijk al wel, ook omdat ik er vroeger nog tegen heb gevoetbald. In de nacompetitie heb ik ze met Alliance toen uitgeschakeld. Dat wisten ze nog!” Gelukkig vormde dat tijdens de gesprekken, geen enkel obstakel. “Het belangrijkste is dat de club en de spelers, er een goed gevoel aan over hebben houden. Net als ik. Pas gedurende het seizoen, leer je elkaar écht kennen.” MENTALITEIT Daar is de oud-trainer van onder meer SC Kruisland, Schijf, Alliance en NSV, in zijn eerste maanden bij de vereniging, dan ook druk mee bezig, vertelt hij. “Ik ben vooral bij allemaal dorpsclubs werkzaam geweest, die lijken allemaal een beetje elkaar. Naar mijn mening, is DEVO het best te vergelijken met NSV. Sowieso natuurlijk de kleuren, geel en zwart, maar ook qua mentaliteit. Doen wat ze beloven en niet naast hun schoenen gaan lopen.” Die instelling, moet Wierikx dit seizoen de nodige punten op gaan leveren. “Over het algemeen spelen we in de eerste helft goed, de tweede een stuk minder. Die wisselvalligheid moet eruit.” Zo ging het ook tegen De Schutters, memoreert hij. “Na de rust kregen we in tien minuten, drie goals tegen. Van die wedstrijd had ik wel iets meer verwacht. Maar er waren te veel jongens die hun niveau niet haalden.” Zaak om daar de komende weken wat aan te doen. “We gaan proberen bovenin mee te draaien, die ambitie is er wel. Daarnaast hoop ik dat ons spel leuk is om naar te kijken.” Met hem de komende tijd als trainer. “Ik bekijk het per seizoen, voorlopig vind ik het nog hartstikke leuk. Vooral ook met die jonge gasten!”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=