15 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Blomaard een vaste waarde bij Cluzona Hij verhuisde in 2019 naar Bergen op Zoom, trainde vervolgens iedere dinsdag mee bij Cluzona en maakte na twee seizoenen ook daadwerkelijk de overstap naar de vereniging uit Wouw. Inmiddels is Tom Blomaard zelf gestopt met voetballen, maar zet hij zich nog altijd in als lid van de sponsorcommissie. “Dit is toch wel mijn club geworden.” En dat is minder logisch, dan het daadwerkelijk klinkt. Want Blomaard (32), die voorheen in Zeeland speelde bij onder meer Kloetinge en Luctor Heinkenszand, is sinds vorig jaar september dus gestopt als voetballer. “Het is natuurlijk best gek, om op je 30ste te stoppen. Ik heb een kleine van zeven maanden en golf graag, dus ik mis het niet. Uiteindelijk haalde ik meer plezier uit alles eromheen, dan het voetballen zelf.” Precies wat hij nu, als onderdeel van de sponsorcommissie, dus doet. “Daar ben ik in 2020 eigenlijk gelijk al mee begonnen. Hidde (Poppelaars) nam het voortouw, maar dat was voor hem alleen, te veel. Toen hebben Nick (Lodiers) en ik, als vrienden, een deel van hem overgenomen en opgepakt. Zodat hij even tot rust kon komen. Nu doen we het met zijn vieren. Andre Schoonen is het ooit begonnen, hij zit er nu nog steeds bij.” SPECIFIEK DOEL Een mooi groepje, zo vertelt Blomaard. “We zijn gewoon een stel vrienden, jongens uit het eerste. Samen kunnen we nu mooi de taken verdelen. Zo doet Andre voor ons altijd de bestuursvergaderingen.” Het belang hoeft de oud-aanvaller natuurlijk eigenlijk niet uit te leggen. Dat spreekt voor zich. “Als club heb je financiën nodig. Om gezond te zijn, maar natuurlijk ook om leuke dingen te kunnen doen. Daarvoor moet je sponsoren er zoveel mogelijk bij proberen te betrekken. Bijvoorbeeld door ze mee te nemen in bepaalde activiteiten. Wat gebeurt er met hun geld?” Een stukje relatiebeheer dus. “Met sponsorevents. Je moet gunning creëren en zichtbaarheid geven.” Hoe ze dat bij Cluzona doen? “Wat wij hebben gedaan, is gekeken naar hoeveel tijd we hebben en wat we naast de normale gang van zaken en het sturen van facturen of het zoeken van sponsoren nog meer wilden doen. Zo hebben we ieder jaar een specifiek doel. Zoals bijvoorbeeld toentertijd het ‘custom made’ tenue. Speciaal voor de hele vereniging. Toen hebben we anderhalf jaar lang sponsoren gezocht.” Dit seizoen richten Blomaard en zijn collega’s zich dus weer op iets anders. Namelijk de bordsponsoren. “We vonden het veld te kaal. Dus is nu ons doel, om het hele hoofdveld vol te hangen met borden en doeken.” RENOVATIE Gewoon leuke projecten om aan te werken dus. “Zo blijft het ook leuk én te overzien.” Helemaal met een goede taakverdeling. “Mijn rol is het overzicht houden, de taken uitzetten en leiding nemen. Ook de kleding valt onder mij. Nick doet de communicatie en Hidde heeft contact met de huidige sponsoren én zoekt nieuwe.” Bij de kleine vereniging, voelt Blomaard zich als een vis in het water. Zelfs nu hij er zelf niet meer speelt. “Juist daarom moet je het samen allemaal goed regelen. En dat gaat met kleine stapjes. Ik ben heel blij dat ik deze rol nog heb. Veel mensen hadden verwacht dat ik ermee zou stoppen, omdat ik natuurlijk niet echt een Cluzona-man ben.” Maar aan stoppen, heeft de Zeeuw persoonlijk nooit gedacht. “Het is gewoon een leuke vereniging. Waar ik vrienden en sociale contacten aan heb overgehouden.” En waar hij dus met alle liefde tijd in steekt. De volgende stap? “Sponsoren helpen om iets terug te geven. Wij hebben als club natuurlijk heel veel mensen te bieden. Op die manier kun je waarde teruggeven. Daar denken we over na.” Net als het initiatief wat betreft het renoveren van de kleedkamers en de kantine. “We hebben ons toekomstplan voor het hele complex gedeeld met het bestuur.” Want ook daar kunnen bedrijven volgens Blomaard bij helpen. “Zijn we in staat om als sponsoren én vrijwilligers groot te denken? Dan kunnen we het in één keer goed doen.” Voorlopig met hem als één van de kartrekkers. “Als voetballer ben je meer betrokken, dit is wel echt anders. Maar stoppen zit niet in mijn hoofd. Dit is toch wel mijn club geworden!” Een matige bekercampagne, maar een meer dan overtuigende start van de competitie. Want na drie kansloze nederlagen in de voorbereiding op het nieuwe seizoen, hebben ze bij tweedeklasser Cluzona opeens niets meer te klagen. Al is het natuurlijk nog wat vroeg, beseft ook aanvoerder Sam Snoeijs. “Dit hadden we zelf ook niet verwacht.” ‘Promotie zou de kers op de taart zijn’ Maar lekker, is het natuurlijk wel. “We hebben ons goed herpakt. Qua indeling zitten we best wel bij veel nieuwe teams, dus we wisten ook niet zo goed wat we konden verwachten.” En dat terwijl de 30-jarige Snoeijs bij de club uit Wouw inmiddels toch een aardig ervaren routinier is geworden. “Ik ben in de jeugd van Roosendaal begonnen, toch is dit mijn elfde jaar hier in het eerste.” Een koerswijziging, die de nodige uitleg behoeft. “De kans kwam er daar niet echt, toen heb ik bij Cluzona de overstap naar de senioren gemaakt.” GESCHIEDENIS Een stap waar Snoeijs achteraf natuurlijk allesbehalve spijt van heeft, al ging het in die tijd niet zonder slag of stoot. “Ik was al eens eerder gevraagd, maar had toen ‘nee’ gezegd. Vervolgens zat ik een half jaartje op de bank bij ‘RKVV’ en ben ik daarna naar het tweede gegaan.” Tot Cluzona opnieuw kwam. “Waarom ook niet? Dacht ik op dat moment. Ze hadden hier een goede lichting en hoopten op promotie. En daarnaast kende ik al een paar gasten.” Een mooie stap dus, achteraf én op dat moment. “Het is echt een leuke vriendenclub, een hechte groep. Eigenlijk speel je hier gewoon met vrienden, maar dan op een hoger niveau.” Want, zo redeneert Snoeijs. “Als je je bij Cluzona niet welkom voelt, ligt het echt aan jezelf. Iedereen wordt hier met een warm hart ontvangen.” Zelfs als het, net als vorig seizoen, net even niet helemaal lekker loopt. “Het was hectisch, met twee verschillende trainers. Op het laatst pakten we uiteindelijk nog een periode, maar daarvoor haalden we in zeven wedstrijden, volgens mij slechts één punt. We hadden hoger dan die vierde plek kunnen én moeten eindigen.” Toch voelt het voor Snoeijs tegelijkertijd, als het maximale. “De titel zat er niet in, die nacompetitie was wel een soort bekroning.” Nu, met een stabielere basis, mikt de centrale verdediger opnieuw op het hoogst haalbare. “Je gaat altijd voor het kampioenschap. Als team, moet je dat doel hebben.” In een competitie, die bol staat van de derby’s. “Vooral dat, maakt die tweede klasse heel leuk.” Toch, is Snoeijs daarna meteen eerlijk: “We willen promoveren! Stiekem is het wel leuk, om een stukje geschiedenis te schrijven, met een clubje als Cluzona. Dat wil toch iedereen?” STABIELER De eerste resultaten, lijken een positief antwoord op die vraag in ieder geval alvast te bevestigen. “We zijn dit seizoen meer als team gestart, hebben een brede bank en een completere groep. Daardoor hebben we ook al een aantal keer ‘de nul’ gehouden.” Een bewuste tactische keuze, vertelt de Roosendaler. “We staan sterk en geven weinig weg. Een stukje stabieler, maar minder voetbal. Al creëren we door die opvatting, tegelijkertijd misschien ook wel wat minder kansen.” Het is voor Snoeijs, die inmiddels al negen jaar lang aanvoerder is van de ‘Club Zonder Naam’, geen reden om iets aan zijn eigen spel te gaan veranderen. “Mijn vrienden lachen er soms om, maar ik denk dat ik gewoon goed in de groep lig, haha! Ik ben heel rustig, niet iemand die je zomaar hoort schreeuwen. Een beetje de rust zelve. Vooral buiten het veld, probeer ik veel voor die jongens en de club te regelen.” Al is hij natuurlijk ook daarbinnen, zo nodig een wandelend voorbeeld. “Veel coachen en zorgen dat de verdediging én het middenveld goed staan. Tot nu toe, is dat aardig gelukt!” Desondanks blijft bij Snoeijs altijd de vraag, voor hoelang. “Ik zit in de groente en fruit, dus mijn wekker gaat iedere ochtend om 03:00 uur. Dan is voetballen best pittig, met vier uur slaap. Helemaal als je ouder wordt. Vooral mijn enkel, is soms pappen en nathouden.” Toch is het voorlopig nog allemaal goed te combineren, en dus gaat de captain door. Hopend op een voor hem als fruitteler, passend slot. “Promotie met Cluzona naar die eerste klasse, zou de kers op de taart zijn!” Foto: Nick Lodiers Foto: Nick Lodiers
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=