17 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Den Braber: ‘Op maandag doet alles zeer’ Jongens van het eerste die vragen of er een toekomstig plekje vrij gehouden kan worden en berichten in de groepsapp die meteen worden beantwoord met een duimpje omhoog. Eén ding is zeker: het derde elftal van DEVO is mateloos populair. Een conclusie die ook bij Roger den Braber, begeleider én speler, klinkt als muziek in de oren. “Een aantal seizoenen geleden, zijn we nog gestopt. Kinderen, te weinig tijd en dus niet genoeg spelers. In 2020 hebben we het weer opgepakt, nu bestaat het derde uit 31 man.” En we, is in dit geval hijzelf, Corné Schenk en Mario van Osta. “Corné doet op donderdag de training en in het weekend de opstelling, ik ben van de randzaken. Uitjes, sponsors of DJ’s regelen, dat soort dingen vind ik leuk.” Al bespreken ze alles, met zijn drieën. “Bijvoorbeeld het kledingpakket. We lopen er nu allemaal hartstikke netjes bij!” DISCIPLINE In de clubkleuren van DEVO dus, voor Den Braber (45) in het begin wel even wennen. “Ik heb altijd bij SC Gastel en Hoeven gespeeld. Op mijn 25ste kwam ik richting Bosschenhoofd. Een jaartje of zes in het eerste, daarna in het tweede en nu dus het derde.” En met het nodige succes. “We zijn dit seizoen kampioen geworden! Ons doel bereikt.” Heel gek is dat laatste niet, hoewel het daar natuurlijk niet om draait. “Heel wat jongens uit ons team, hebben vroeger in de selectie gespeeld. En als we zondags op dat veld staan, dan willen we winnen! Dat fanatisme gaat er nooit uit.” Zelfs niet in een vriendenploeg, lacht Den Braber. “De jongste is 28, de oudste 56. Dat vult elkaar uitstekend aan.” Ook in de gezamenlijke groepsapp. “Als ik op vrijdagochtend een berichtje stuur: ‘wie is er dit weekend bij?’ Dan stuurt bijna iedereen meteen een duimpje omhoog, daar zitten ze massaal op te wachten. Op dat appje.” Pure beleving dus. “Daarom houden we het ook inmiddels alweer drie jaar vol. Plezier, maar ook een stukje discipline. Je moet bij ons gewoon op tijd komen, dat zijn we gewend van voetballen in het eerste. Negen uur aanwezig, is eigenlijk kwart voor negen op de club. Lekker alvast slap ouwehoeren.” VERHALEN Maar ook na de wedstrijd, zijn ze van de partij. “De derde helft! Van de 31 man, blijven er toch vaak wel 25 hangen. Dat is ook de gezelligheid van DEVO.” Aangespoord door zijn collega. “Mario is een echte gangmaker in de kantine, voor én na de aftrap.” En die sfeer, werkt aanstekelijk, zo blijkt. “We hebben een heel goede klik met de damesteams binnen de club, daar spannen we vaak mee samen. Zo proberen we alle selecties erbij te betrekken.” Ook op donderdag. “Een positiespelletje, afwerken en partij. Daarna lekker de sleur van de week eruit, een pilsje erbij, wat kletsen. De saamhorigheid en de verhalen in de kleedkamer, daar geniet je het meeste van. Dat soort dingen ga je missen, als je niet meer voetbalt.” Net als de verhalen, van de zaterdagavond. “Die jonge gasten gaan natuurlijk nog op stap, wij wat minder. Dan krijg je alles mee. Als je weer samen die voetbalkleding aan mag...” Toch is dat niet iedere week het geval, vertelt hij. “Als we minder dan acht man hebben, dan trainen we niet.” Ook niet als Corné het toch echt graag wil? “Haha, Corné is de ideale aanvoerder! Bij het eerste, maar nu ook bij het derde.” Den Braber zelf, heeft inmiddels een iets andere rol. Binnen het veld dan vooral. “Vroeger een echte nummer tien, tegenwoordig voorin. Het loopvermogen wordt toch wat minder.” Maar het fanatisme, zoals gezegd, dus niet. “Af en toe moet je ze op de training een beetje afremmen, stuur je toch even een appje, dat ze elkaar heel moeten houden.” Toch gaat dat over het algemeen, meer dan goed. “Metselaar of op een kantoor, iedereen is gelijk. Op het veld, word je bij ons meteen opgenomen.” En dus hoopt de inwoner van Oudenbosch er nog wel even van te mogen genieten. “Op maandag doet alles zeer; knie, enkel, noem maar op. Dan duurt het gelukkig weer een paar dagen voordat het donderdag is!” Studeren in Wageningen en voetballen bij Rimboe in Wouwse Plantage.Heel logischklinktdiecombinatieniet.Maar voor Joranvan der Meijde, is het de normaalste zaak van zijn voetbalwereld. “Het is een heel leuk team, anders zou ik ook niet steeds terugkomen.” Van Wageningen naar Rimboe Want als student van, let op, Master Aquaculture and Marine Resource Management, in Wageningen dus, maakt de 23-jarige Van der Meijde wekelijks de nodige kilometers. En hij weet precies waarom. “Toen ik begon met studeren, ben ik even gestopt, omdat ik het niet kon combineren. Maar na één seizoen, miste ik het al. Die zondagen niks doen, dan ga je voetballen toch missen.” En die combinatie, bleek in de praktijk uiteindelijk best te maken. Bij vierdeklasser Rimboe dus. “Hiervoor heb ik altijd in de jeugd bij Kruisland gespeeld, tot ik in 2017 verhuisde naar Wouwse Plantage. Dan wil je de inwoners van het dorp leren kennen, hoe kan dat beter dan door te gaan voetballen?” NIEUWE POSITIE Een prima keuze, zo blijkt achteraf. “Het is een gezellige en kleinschalige club, met alleen maar leuke mensen.” En ook zijn teamgenoten, bevallen Van der Meijde al jarenlang meer dan goed. “Het is een heel leuk team, anders zou ik ook niet steeds terugkomen. Ik heb het enorm naar mijn zin.” Dat laatste is maar goed ook, want ontspannend is zijn anderhalf uur durende reis met openbaar vervoer of auto, toch vaak niet. “Het is soms krap en echt haasten. Dan red ik het net. Even eten bij mijn ouders en door.” Maar als Van der Meijde er dan eenmaal is, kan het genieten gaan beginnen. “Ik denk dat een tweede plek wel een goede afspiegeling is van dit seizoen. In een paar wedstrijden, hebben we het zelf laten liggen. De eerste periode is binnen, dus we zijn zeker van nacompetitie.” Net als vorig seizoen. “Toen haalden we het in de finale uiteindelijk net niet, nu zijn we als team weer een jaartje verder.” Niet alleen als team, vertelt hij er meteen achteraan. “Zelf natuurlijk ook. Tegenwoordig als linksback, dat was eerst voor mij een nieuwe positie. Daar raak ik steeds meer aan gewend. En dat bevalt goed!” Een nieuwe uitdaging, voor de linkspoot. “In eerste instantie moet je natuurlijk vooral goed verdedigen, maar ik houd ook van opkomen en aanvallen.” MEEMAKEN En dat komt mooi uit. “We zijn een voetballende ploeg, met veel jongens die echt goed kunnen voetballen. Volgens mij spelen we leuk voetbal, ook voor de mensen die komen kijken.” Dus dromen ze bij Rimboe, stiekem al van meer. “Deze competitie is leuk, veel ploegen lekker dichtbij, maar we zouden het toch graag eens in die derde klasse willen proberen. Dat zou ook een mooie beloning zijn, voor de laatste twee jaar. Als het lukt...” Eén ding is dan in ieder geval zeker, Van der Meijde is er weer bij. “Zolang ik in de buurt woon, wil ik hier blijven voetballen. Als de club overeind blijft dan.” Want dat is nog wel een dingetje. “Het complex is inmiddels toch wel behoorlijk oud. Je ziet hier vaak veel kinderen voetballen, die verdienen een fatsoenlijke accommodatie. Anders is dat straks niet meer mogelijk.” Aan de inzet van alles en iedereen, zal het niet liggen. “De trainers, de staf, de mensen op de club, ze steken er allemaal veel tijd in. Voor trainingen, maar ook activiteiten.” Dat alles, moet straks worden afgesloten, met die kers op de taart. Een extra bijzondere, voor Van der Meijde zelf. “Vorig jaar in de finale van de nacompetitie, liep ik al vroeg in de wedstrijd een hersenschudding op. Nu wil ik die finale weer halen, maar hem dan ook echt bewust meemaken. Dat is mijn persoonlijke doel!”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=