11 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver ‘Vier jaar later spelen we Eredivisie...’ Begonnen met wat vrienden, op het pleintje of in een afgehuurde zaal. Om in 2019, het maar gewoon eens te proberen bij de KNVB. Vier jaar later spelen de zaalvoetballers van ZVV Kroeven in de Eredivisie. “Het begint nu eigenlijk pas een beetje te landen”, vertelt voorzitter Mounir Ait Moussa. Na een reis, die dus heel wat jaren geleden al begon. “Op de pleintjes, van jongs af aan. De meeste jongens voetballen al heel lang samen. Ook op het veld. Ze kennen elkaar misschien al wel tien jaar.” Met een gezamenlijke liefde voor de bal. “Het begon gewoon met een zaaltje huren. Wijk tegen wijk. We waren best goed, dus zeiden we tegen elkaar: waarom proberen we het niet bij de KNVB?” En dus slingerde de nu 25-jarige Ait Moussa in 2019, zijn computer maar eens aan. “Ik ben gewoon op Google gaan zoeken. Wat heb je daarvoor nodig, wat zijn de eisen en is dat haalbaar? Dat soort dingen. Als we een sponsor konden vinden, die het allemaal kon regelen, dan zouden we beginnen!” BOMVOL De rest is geschiedenis. “We zijn met een vriendenteam begonnen in de hoofdklasse. Dat klonk voor ons toen al mooi en hartstikke hoog. Vier jaar later spelen we Eredivisie, dat had niemand toen natuurlijk ooit verwacht.” Ook Ait Moussa, die op een gegeven moment zelf toe moest geven aan het te hoge niveau, niet. “We wisten dat het niet onmogelijk was, maar zó snel?” Al begon het halverwege vorig seizoen toch wel steeds meer te kriebelen. “Dan begin je het ook uit te spreken. Maar we wilden eerst die eerste divisie zien te overleven. Je verwacht toch een hoog niveau...” Dat viel in de praktijk best mee en dus kroonde ZVV Kroeven zich dit jaar tot kampioen. Zonder bakken aan ervaring, vertelt Ait Moussa. “Sommige jongens zaalvoetballen pas sinds twee jaar op een hoog niveau.” Toch heeft de ploeg met onder meer routinier Ahmed Didi, Achraf Chouiter en Hakan Patan, genoeg kwaliteit in huis. Al is dat volgens hem, niet hun grootste kracht. “Het zijn echt gewoon vrienden. Een hechte groep lokale jongens, die het met elkaar willen doen. Dat maakt het succes ook zo bijzonder.” Merkt hij ook buiten de lijnen. “In vier jaar tijd, hebben we een behoorlijk grote achterban opgebouwd. Wekelijks zit die sporthal bomvol, met 200 of 300 man.” En ook buiten de stad, valt de zaalvoetbalclub op. “Laatst was ik in Antwerpen, zelfs daar hoor je de naam Kroeven vallen. Het is mooi dat je in zo’n korte tijd, zoveel kunt creëren.” Ook voor hemzelf is het genieten. “Ik ben vooral trots op het feit dat we die jongens een podium hebben kunnen bieden, waarop ze kunnen laten zien hoe goed ze zijn.” KINDERSCHOENEN Komend seizoen dus weer op een treetje hoger. “Tegenstanders van naam, zoals een FC Eindhoven of Hovocubo, komen straks gewoon naar Roosendaal. Daar kijk ik naar uit. Ook om te zien, hoe wij het daartegen doen.” Al zal er, Vanaf het moment dat de hamer in november vorig jaar aan hem werd doorgegeven, kwam Rob Clarijs bij NSV terecht in een gespreid bedje. En dus geniet de voorzitter volop van zijn nieuwe functie bij de club. “Dat klinkt bijna een beetje saai hè?” Clarijs: voorzitter in een gespreid bedje Maar saai, is het toch allerminst bij de vierdeklasser uit Nispen. Weet Clarijs inmiddels uit eigen ervaring. “NSV is een familiaire club, als je er komt, dan zie je dat! Altijd netjes en de sfeer is uitstekend. Het kringetje gezelligheid wordt steeds groter, ik kom er gewoon echt graag.” Dat laatste klinkt logisch, maar is het gezien zijn geschiedenis misschien niet helemaal. “Ik heb tot mijn 24ste bij Schijf gevoetbald, tot een verhuizing naar Nispen voor de liefde. Dan wil je de mensen op het dorp leren kennen, hoe kan dat beter dan via de voetbal?” GOED MOMENT De 43-jarige Clarijs trok het zwart-geel van NSV aan, voetbalde nog een jaar of vier door, tot een gebroken enkel roet in het eten gooide. “Daarna werd ik trainer van mijn zoontje en raakte ik betrokken bij de viering van het 95-jarig jubileum, dan gaat het balletje vanzelf rollen.” Want zijn verkiezing voor het voorzitterschap, was er één van de lange adem. “Dat duurde eigenlijk al een aantal jaar. Jan (Gommers) wilde nog wel even blijven, dus er zat ook geen druk achter. Op een gegeven moment kom je op een punt: ga ik daar mijn energie in stoppen? Dan moet je een knoop doorhakken.” En die knoop, hakte Clarijs dus vorig seizoen door. “Het was een goed moment, want een aantal mensen binnen het bestuur besloot te stoppen na 25 jaar.” Tijd voor nieuwe aanwas dus. “Je wordt regelmatig gevraagd én dingen organiseren, vind ik leuk. Dan wil je ook graag wat doen voor de club. Zien dat dingen goed lopen en iedereen het naar zijn zin heeft.” Vooral op de achtergrond. “Zodat het lijkt, alsof het allemaal ‘vanzelf’ gaat. Daar draait het eigenlijk om.” En dat lukt in zijn eerste maanden als voorzitter, tot nu toe best aardig. “Ik kwam in een gespreid bedje terecht, het is vooral op de winkel passen.” Een geruststellende gedachte. “De club is gezond, we hebben genoeg leden en ook de accommodatie is in orde. Net als het aantal sponsoren en vrijwilligers. We kunnen alles afvinken!” ONZICHTBARE DINGEN Vooral tijd steken in het behouden van dingen dus, maar natuurlijk zitten Clarijs en zijn collega’s ook niet stil. “We hebben een activiteitencommissie opgericht, omdat we dat heel belangrijk vinden. Als je veel jeugdleden hebt, bij ons zijn dat er meer dan 150, dan moet je ze iets kunnen bieden.” Ook op het sportpark. “Daar zijn we nu over aan het nadenken, bijvoorbeeld met een speeltuintje of een pannaveldje. Maar dat soort dingen, moeten we natuurlijk eerst bespreken met elkaar.” Kortom, Clarijs verveelt zich voorlopig niet. “Ik heb daar vooraf uitvoerig met Jan over gesproken, zijn rol als voorzitter neem ik over, de rest van zijn taken niet. Om eerlijk te zijn, het kost nóg meer tijd dan ik had verwacht.” Waar hem dat in zit? “Vooral in de kleine en onzichtbare dingen, die je als buitenstaander eigenlijk nauwelijks ziet, als het allemaal goed loopt. Een gesprekje met een vrijwilliger, een sponsor of het sportpark fris houden. Je wilt of moet toch vaak overal even bij zijn.” Toch vindt hij dat allesbehalve erg. “Zolang het energie geeft, is het natuurlijk goed!” En dat doet het. “Mensen die op het sportpark komen, brengen altijd vreugde en blijdschap mee. Daar geniet ik iedere keer weer van.” Voorlopig is hij er daar zelf, op loopafstand van de club, één van. “Dat mensen gelukkig zijn als ze bij ons komen, dat moeten we zo houden!” vooral op bestuurlijk vlak, nog wel het één en ander moeten gebeuren, weet ook Ait Moussa. “Dat is nog niet op het niveau waar het moet zijn. Ik doe dat nu gewoon nog met een paar vrienden.” Qua hoofdtrainer zitten ze met de aanstelling van Azdine Boufrahi voorlopig in ieder geval goed. Want na de nodige gesprekken, het bekijken van wedstrijden én het doen van zijn huiswerk, wist de voorzitter genoeg. “ Kroeven staat nog in de kinderschoenen wat betreft zaalvoetbal en Azdine heeft bij Groene Ster Vlissingen eigenlijk hetzelfde meegemaakt. Met die ervaring, kan hij onze club verder helpen.” Ook op het ‘veld’. “Wat hij daar heeft bereikt, met ook vooral lokale spelers, is ontzettend knap.” Hopelijk voor hem en heel Kroeven, kan de Zeeuwse trainer die lijn in Roosendaal doortrekken. “Natuurlijk droom je over de Champions League, dat doet iedere voetballer... Eerlijk? Als we in de Eredivisie blijven, mogen we denk ik in onze handen klappen. Daarna is het halen van de play-offs, ons volgende doel.” Maar er toch vooral ook van genieten. “Dat we dit samen mogen meemaken. En heel Roosendaal geniet met ons mee!” Foto: MTPICTURESNL
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=