VoetbalJournaal Oosterhout, najaar 2024

SHOP NOW 25 Aanvoerder Mounir Maamar heeft alle vertrouwen in een goed jaar met OVV’67 Het afgelopen seizoen was een bittere pil voor het eerste elftal van OVV’67. Op het laatste moment grepen ze naast promotie naar de vierde klasse, ondanks een sterk seizoen. Dit jaar willen de mannen uit Oosteind dat hoofdstuk achter zich laten en met hernieuwde energie de strijd aangaan. Aanvoerder Mounir Maamar, die afgelopen winterstop overkwam van WSC, heeft er alle vertrouwen in dat dit hun jaar gaat worden. “Afgelopen winterstop ben ik binnengekomen,” vertelt Maamar. “Ik was meteen aanvoerder, de eerste wedstrijden droeg iemand anders de band. Ik ben een leider binnen en buiten het veld. Dat hebben we nodig.” Hij benadrukt dat leiderschap voor hem verder gaat dan alleen wat er op het veld gebeurt. “Ook buiten het veld wil ik belangrijk kunnen zijn, voor spelers die in een dip zitten. In het sturen binnen de lijnen ben ik ook een leider. Spelers die een foutje maken, geef ik even een steuntje in de rug. Daar ben ik wel een belangrijke factor in.” De teleurstelling van het vorige seizoen zit nog vers in het geheugen van Maamar en zijn teamgenoten. “Vorig jaar grepen we net naast promotie. We hadden een scheidsrechter die eerder al problemen had veroorzaakt. We hadden bij de KNVB aangegeven dat we hem niet wilden voor de play-offs, maar we kregen hem toch. Uiteindelijk kregen we twee rode kaarten tegen Boxtel. We hebben heel lang standgehouden, maar we verloren helaas alsnog. We kwamen net wat tekort.” Maar dit jaar is er nieuw elan binnen het team. “Dit jaar moet het gebeuren,” zegt Maamar vastberaden. “We zijn fit, hebben de selectie bij elkaar gehouden. Twee jongens zijn gestopt, maar er zijn drie jongens bijgekomen. Het team was al goed, nu nog wat beter in de breedte. We hebben veel kwaliteit.” De competitie-indeling is dit jaar anders, en dat ziet Maamar als een voordeel. “We zitten niet meer in de competitie waar we vorig jaar in zaten, we zijn nu ingedeeld in de regio Tilburg. Een andere competitie, daar kent niemand ons. Wij kunnen goed spelen tegen goed voetballende ploegen. Vorig jaar trapten tegenstanders tegen alles wat los en vast zat, zonder enige gedachte erachter. Nu moeten we onze voeten laten spreken. Ik denk dat we zeker voor de titel kunnen gaan, het moet gebeuren: promotie naar de vierde klasse.” Els Regter is sinds november vorig jaar de trotse voorzitter van VCW, de voetbalclub van Wagenberg. In een tijd waarin vrouwen in leiderschapsposities binnen sportverenigingen nog altijd niet de norm zijn, vormt Regter een inspirerend voorbeeld. Els Regter trotse voorzitter van VCW “Ik ben al lang actief binnen de vereniging”, vertelt Regter. “Ik heb zelf wel gevoetbald, maar dat mag niet echt een naam hebben. Ik woon hier al 33 jaar in het dorp en ben altijd betrokken geweest. Mijn zoon voetbalde hier en ik ben altijd vrijwilliger geweest.” Vorig jaar kwam de vacature van voorzitter bij VCW plots vrij. Omdat weinig mensen zich aanmeldden, besloot Regter de uitdaging aan te gaan. Ze benadrukt dat VCW weliswaar een kleine club is, maar een die steunt op een sterke kern van betrokken vrijwilligers. “We hebben heel veel mensen die veel doen. Het belangrijkste is natuurlijk het voetbal, maar het zijn de vrijwilligers die de vereniging in leven houden. Het is mooi om die betrokkenheid te zien.” Voor Regter draait de club om meer dan alleen sport; het is de maatschappelijke rol die VCW speelt binnen Wagenberg die haar het meest aanspreekt. “De binding met het dorp vind ik het allermooiste van deze vereniging,” zegt ze enthousiast. “Vooral dat de selectie voornamelijk bestaat uit jongens vanuit de club. Ook spelers die weggaan, blijven hier graag komen. Dat zegt wel iets.” Toch is de toekomst van de club niet zonder uitdagingen. Regter ziet dat het steeds moeilijker wordt om nieuwe vrijwilligers te vinden en merkt op dat het ledenaantal langzaam terugloopt. “Niet in grote aantallen, maar toch zou ik daar graag iets aan willen doen,” geeft ze toe. De langverwachte bouw van 80 nieuwbouwhuizen in het dorp, die maar niet van de grond komt, is een bron van frustratie. “We hopen dat de gemeente wordt uitgebreid,” zegt ze met een vleugje hoop. Als speler is Maamar een veelzijdige kracht binnen het team. “Ik kan op de flanken spelen, in de spits, op 10. Het ligt er maar net aan waar de trainer me nodig heeft. Allrounder. Ik kan op meerdere plekken van waarde zijn.” Maar zijn ambities reiken verder dan alleen zijn eigen rol op het veld. “Mijn persoonlijke doel is ook kampioen worden, dit team naar een hoger niveau brengen. OVV op de kaart zetten, zodat mensen zien: dit is een mooie vereniging.” Als voorzitter heeft Regter een aantal speerpunten die haar drijven. “Jeugd aantrekken en behouden, sociaal maatschappelijk van waarde zijn voor de vereniging, en sponsoren behouden,” somt ze op. Deze doelen vormen de kern van haar visie voor de toekomst van VCW. Als vrouw in een leidinggevende rol bij een voetbalvereniging, merkt Regter dat ze toch wel een uitzondering is. “Ik ben wel van de diversiteit, ik vind het zelf niet vreemd. Ik word serieus genomen binnen de vereniging,” vertelt ze. “Hoe lang ik voorzitter wil blijven, vind ik moeilijk om te zeggen”, vertelt Regter, die uit een ‘echt voetbalgezin’ komt. “Als de jongere generatie opstaat en het graag wil doen, dan maak ik daar ruimte voor. Ik doe het niet voor mezelf, ik doe het voor de vereniging. Ik vind het mooi om van waarde te kunnen zijn.” Met die instelling zal Regter ongetwijfeld een blijvende impact hebben op VCW en de gemeenschap. Haar doel is duidelijk: de club een lange tijd laten voortbestaan, altijd met de vereniging op de eerste plaats. Maamar hoopt OVV’67 dit seizoen naar succes te leiden en de pijn van het vorige seizoen definitief achter zich te laten. “We gaan er een mooi jaar van maken. Daar ben ik van overtuigd.” OOK IN TEAMKLEDING JOUW VOETBALSPECIALIST OOK IN TEAMKLEDING

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=