R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M 25 Uw VW/AUDI/SEAT/SKODA specialist, where service meets quality! VAG Car Solutions Mechelaarstraat 15 i | 4903 RE Oosterhout Trainer Fatih Kaya: “Het is een kwaliteit om daartussen te schakelen” Fatih Kaya behoort al jaren tot het meubilair bij OVV. Kaya is al vier jaar hoofdtrainer bij de club uit Oosteind, die boven verwachting presteert. De coach combineert zijn werkzaamheden met een rol als assistent-trainer in de jeugdopleiding van Willem II. “Het is een kwaliteit om daartussen te schakelen.” Ja, we kunnen gerust stellen dat het leven van Kaya in het teken staat van voetbal. Wekelijks peinst hij over de opstelling bij OVV, staat hij op het trainingsveld en probeert hij zijn ploeg naar de zege te coachen. Tegelijkertijd is Kaya, die in de jeugd van VV Dongen en DVVC speelde, actief als assistent-coach bij Willem II onder 17. “Voetbal speelt inderdaad een belangrijke rol in mijn leven.” Nadat Kaya zijn voetballoopbaan afsloot bij OVV, ging hij aan de slag als assistent-coach. Inmiddels staat hij al vier jaar als hoofdcoach voor de groep bij de vijfdeklasser. “Het bevalt me prima als hoofdtrainer van de senioren. Ervaring krijg je alleen als iemand je die kans geeft, en dus daar ben ik de club dankbaar voor. De band met het bestuur is goed en dat zorgt voor weinig druk. Dan maakt het niveau waarop we spelen me niet zoveel uit, zolang er maar een goede en leuke sfeer is om in te werken.” Hij is ook wekelijks in Tilburg te vinden, om de grootste talenten van de club te kneden “Een kans die ik met beide handen heb gegrepen om mezelf verder te ontwikkelen.” En dat doet hij vol overgave. Toch is het wel steeds weer schakelen, geeft hij eerlijk toe. “Trainen bij een BVO is anders dan bij een amateurclub. Bij den BVO werk je met jongeren van gemiddeld 15, 16 jaar oud. En de faciliteiten en mogelijkheden zijn bij een profclub natuurlijk veel beter. Het is een kwaliteit om daartussen te schakelen”, aldus Kaya. “De trainingen moeten worden aangepast op basis van de kwaliteiten van de spelers.” Kaya doet het met liefde. Voor hem is het amateurvoetbal namelijk net zo mooi als werken bij een BVO. Hij presteert dan ook boven verwachting met de club die in de vijfde klasse zondag acteert. “Vorig jaar hebben we promotie net gemist, maar dit seizoen hopen we weer bovenin mee te kunnen doen. We hebben twee nieuwe spelers in de winterperiode gekregen, wat de kwaliteit van het team heeft verhoogd. Ik denk dat we klaar zijn voor de stap omhoog. Voor OVV zou promotie bijzonder zijn. Het past bij de uitdaging en maakt het aantrekkelijk.” En Kaya zelf? Ook hij heeft natuurlijk zijn ambities. “Het lijkt me leuk om in de toekomst de stap te zetten, misschien wel in de derde of tweede klasse. Dan ga je natuurlijk alleen maar met betere spelers werken en kun je je visie nog beter toepassen. Ik heb de bevoegdheid, maar de toekomst blijft altijd onzeker. Voor nu ben ik uitstekend op mijn plek bij OVV en zie ik mezelf hier echt nog wel een tijd werken.” Bij het 45+-team van VCW uit Wagenberg stikt het van spelers die maar geen afscheid kunnen nemen van het spelletje. Zo ook Jan Kees Geluk, die ook nog dolgraag wekelijks met plezier op het veld staat bij het derde elftal en geniet van de belangrijkste bijzaak in het leven. “Het blijft gewoon een leuk spelletje.” Jan Kees Geluk van VCW Wagenberg: “Het blijft gewoon een leuk spelletje” Iedere zondag is Geluk van de partij. Op 62-jarige leeftijd vormt voetbal nog altijd een groot deel van zijn leven. “Ik geniet er echt nog iedere week enorm van”, aldus Geluk. “Zo lang het leuk blijft en ik het fysiek vol kan houden, blijf ik het gewoon lekker doen. Tot het moment dat ploeggenoten tegen me gaan zeggen: wat doe jij eigenlijk nog op het veld? Maar dat is moment is gelukkig nog niet aangebroken, haha.” Geluk voetbalt al vanaf zijn vijfde, toen hij zijn eerste stapjes op het veld zette bij GOZ uit Mijnsheerenland. Na een verhuizing kon hij een jaar niet voetballen, maar in Hooge Zwaaluwe kon hij weer achter de bal aan rennen. Geluk speelde hij Zwaluwse Boys, het later VV Zwaluwe. Van 1976 tot 2009 speelde hij bij HZ’75. Daar speelde hij zeventien jaar in het eerste elftal. “Ik heb echt heel veel mooie dingen meegemaakt als voetballer. Ik kan me nog heel goed herinneren dat ik als jong ventje in de E1 van GOZ kampioen werd, dat was fantastisch”, vertelt Geluk. “Dat heb ik daarna nooit meer meegemaakt haha, bij HZ’75 ben ik een aantal keer tweede geworden.” Toch vindt hij het spelen in het derde team en het 45+-elftal eigenlijk net zo leuk. “Het blijft gewoon een leuk spelletje. We hebben nu ook gewoon een hartstikke gezellige ploeg, dat maakt het ook buiten het veld om leuk. Dat is heel belangrijk. We hebben dit jaar een mix van jonge en oude spelers. Dat is alleen maar leuk. Sommige jongens zijn 25, we hebben een heel diverse ploeg. Het is vooral een gezellige groep. Bij VCW heb ik echt het ploeggevoel”, vertelt Geluk. “We doen ook iedere zomer een barbecue met het team en in de winter altijd een avondje in de bar. Dat zijn prachtige avonden.” Fanatisme is er nog volop bij Geluk en zijn ploeggenoten. “Ja, we willen nog steeds iedere wedstrijd winnen, ook al weet je dat dat soms niet heel reëel is, haha. Ik voetbal nog voor de gezelligheid, maar je wilt er ook gewoon nog tegenaan. Op het veld wil je maar één ding en dat is winnen, dat is duidelijk. Ik denk dat je dat altijd wel ziet bij spelers die tot op latere leeftijd willen blijven voetballen.” Geluk kan het voetballen nog niet missen. “Ik ben ook al tig jaar aanvoerder van het derde. Dat zal met mijn leeftijd te maken hebben, maar ook omdat ik er altijd ben. Ik speel op het middenveld, dus ik moet nog best wel wat meters maken. Dat houdt me fit. Het is allemaal nog goed bij te benen.” OOK IN TEAMKLEDING JOUW VOETBALSPECIALIST OOK IN TEAMKLEDING
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=