21 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M De onderhoudsploeg is goud waard voor vv Raamsdonk. Een grote groep vrijwilligers neemt wekelijks vrijwel alle taken op zich, om de club helemaal tiptop in orde te maken voor de belangrijkste dagen van de week: de zaterdagen en zondagen. Onderhoudsploeg goud waard voor vv Raamsdonk Bart Blankers is een van de kartrekkers van de groep vrijwilligers die het complex iedere week onder handen neemt. “We zijn met een fanatieke en grote groep mensen op de vereniging, vertelt Blankers. “Ik ben zelf met mijn 63 de jongste, we hebben ook een aantal vrijwilligers lopen die richting de tachtig zijn. In totaal zijn we met een groepje van zestien mensen. Dat is natuurlijk geweldig voor de vereniging, dat we alles met ons eigen ploegje kunnen oplossen en voor onze rekening nemen.” Er zijn weinig taken die Blankers en zijn collega-vrijwilligers niet uitvoeren. “We onderhouden het hele complex. We maken schoon, onderhouden het straatwerk, het schilderwerk en het gras rond de velden. De velden zelf worden gedaan door de gemeente, maar het is ons doel om alles daaromheen zo keurig mogelijk te krijgen. Alles moet er netjes bij liggen voor het weekend.” De groep vrijwilligers stort zich ook zo nu en dan op een nieuw project, zoals laatst met de uitbreiding van de tribune bij het hoofdveld. “We hebben onder meer het dak vernieuwd. Daar zijn we heel trots op. Er waren wat dingen die in de loop der jaren wat beschadigd en verouderd waren, dus vonden we het tijd om daarvoor onze handen uit de mouwen te steken. Het is een lust om te zien hoe het is geworden. Het complex is nu voor de komende 25 jaar weer in orde.” De meeste vrijwilligers melden zich meerdere dagen per week op het complex en staan vaak al om 8 uur klaar om te beginnen. Waarom? “Liefde voor de club”, verklaart Blankers. “En met elkaar hebben we het ook hartstikke gezellig. We zijn een groep die de sociale contacten ook hoog in het vaandel heeft staan. Een groot deel van mijn leven staat in het teken van Raamsdonk. Iedere keer als ik er ben, voelt het als een warm bad. De vrijwilligersclub kun je ook echt wel onder familie scharen. Wij wonen in een heel klein dorpje, alles is hier met elkaar verbonden. Je ziet steeds dezelfde mensen terug, dat schept natuurlijk een band” De onderhoudsploeg vernieuwde bovendien de entree met een nieuwe poort, de koelruimte bij de tribune en maakte een opslag voor nieuwe flessen. Voorlopig zal de groep zich dan ook vooral bezig houden met onderhoud en niet meer met renovatie. “Als je ziet wat we de afgelopen anderhalf jaar met elkaar hebben bereikt, mogen we daar echt wel trots op zijn. Het is extra mooi dat we het allemaal met elkaar hebben gedaan.” Zijn dromen met Raamsdonk hebben vooral betrekking op het eerste elftal. “Het zou mooi zijn als het eerste elftal hoog in de vierde klasse kan eindigen en de jeugd kan doorstromen. En voor mezelf? Ik hoop dat onze vriendenclub nog lang bij elkaar blijft. Het zou geweldig zijn als we dit over tien jaar nog steeds met z’n allen doen.” Van Gils: clubscheidsrechter van Right Oh Ron van Gils werkt zichzelf niet wekelijks in het zweet als hangende rechtsbuiten of diepgaande middenvelder, maar als clubscheidsrechter bij Right Oh. De clubman leidt al jarenlang wedstrijden bij de vereniging in goede banen en is van plan om dat nog jaren te blijven doen. Dertig jaar lang was hij naast dat hij zelf voetballer was ook jeugdleider. In die periode begon hij het fluiten ook leuk te vinden. “Ik floot in die jaren altijd mijn eigen elftal. Na dertig jaar ben ik gestopt als jeugdleider, maar ik heb er meteen voor gekozen om door te gaan als clubscheidsrechter. Dat doe ik nu al zo’n tien à vijftien jaar met heel veel plezier.” In zijn jongere jaren floot hij soms vier wedstrijden per weekend, maar inmiddels houdt hij het bij één potje in de week. “Het wordt wat moeizamer, het lichaam protesteert wat meer dan voorheen. Ik kan het moeilijker van dichtbij volgen, maar één wedstrijd op een dag gaat nog prima.” Vroeger was de scheidsrechter voor Van Gils soms juist een van de vijanden. “Ik was zeker geen lieverdje, heb flink wat kaarten ontvangen van scheidsrechters. Nu vind ik het juist hartstikke leuk om die rol te hebben, ik zie het als een sport om een wedstrijd goed te leiden. Het is voor mij een uitdaging dat beide elftallen tevreden van het veld stappen en dat lukt me vrij aardig. Thuisfluiter? Nee, dat ben ik niet. Ik krijg zelfs eerder het verwijt dat ik de uitspelende vereniging voortrek, haha. Ze blijven me vragen, dus dat betekent dat ze tevreden zijn.” Nationaal gezien krijgen scheidsrechters het steeds moeilijker. Vaker en vaker worden arbiters mikpunt van woede en agressie door spelers in de amateurwereld. “Om eerlijk te zijn valt dat hier echt heel erg mee”, aldus Van Gils. “Uiteraard zijn er soms wel eens minder leuke of onsportieve wedstrijden, maar dat is in een jaar echt op één hand te tellen. Hoe dat komt? Ik denk dat ik duidelijk ben, consequent en eerlijk fluit. Ik houd ook van stevig voetbal en laat veel doorgaan. Daar krijg ik vaak complimenten over.” Zijn voorbeeld? Dat is Bas Nijhuis, al jarenlang een bekende scheidsrechter in Nederland. “Daar vergelijk ik mezelf wel mee”, aldus Van Gils. “Hij laat ook veel doorgaan, maar heeft ook regelmatig goed contact met de spelers. Hij is de baas op het veld en schept duidelijkheid. Bovendien hanteert hij goed de voordeelregel, iets wat ik ook vaak probeer te doen.” Van Gils hoeft voorlopig nog niet te stoppen met fluiten, want bij Right Oh zijn ze dolblij dat hij wekelijks zijn arbiterstenue aantrekt. “Zo lang mijn lichaam een wedstrijd aankan, blijf ik wel doorgaan. Maar het moet niet ten koste gaan van alles. Vroeger ben ik gestopt met voetbal omdat mijn lichaam te veel dagen nodig had om te herstellen. Laten we hopen dat het nog wel even duurt voordat dat het geval is.” Ontdek hoe de wereld rookvrij wordt op rookvrij.nl De wereld wordt rookvrij Wen er maar aan
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=