R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver 21 TIC Sports is meer dan voetbal Ze hebben er bij de oprichters van Voetbalschool TIC de laatstemaanden hard aan gewerkt. Een iets andere, overkoepelende naam, met dezelfde principes. Want ook onder de naam TIC Sports, blijven Gijs Bogers en Yorben Bus vooral lekker veel bewegen. Steeds breder en meer dan voetbal. Het aanbod van TIC begon een klein beetje uit de hand te lopen. In positieve zin dan, vertelt Bogers. “Kinderfeestjes, teambuildingactiviteiten en verschillende soorten naschoolse opvang. Vooral bij scholen gingen we steeds meer doen.” En dus begonnen ze in Roosendaal weer maar eens met het kraken van hun hersenen. “TIC Sports bestaat eigenlijk uit vijf belangrijke pijlers”, begint Bus met vertellen. “Natuurlijk de voetbalschool, het organiseren van toernooien, bedrijfsuitjes, kinderfeestjes en het werk op de scholen.” VERBINDING Lang niet alles met voetbal, vult Bogers hem aan. “Bijvoorbeeld sportieve spellen, puzzels of opdrachten om samen te werken. Bij kinderfeestjes schieten we ook met pijl en boog, terwijl we op scholen sportdagen en gymlessen organiseren.” En dus was het tijd voor een overkoepelende naam. “Het zorgt voor verbinding, tussen alles wat we inmiddels doen.” Dat was nodig ook, vertelt de oprichter. “We zijn al een tijdje bezig op scholen en heel vaak kregen we de vraag: ‘Doen jullie alleen maar voetbal?’ Zo zijn we er eigenlijk op gekomen, dat was een jaartje geleden.” Ook voor zijn eigen trainers, een mooie ontwikkeling, zo vertelt Bogers. “Op die manier kunnen we ze niet alleen meer werk bieden, maar ook de mogelijkheid geven om door te groeien.” Bus is daar, nu als rechterhand, een goed voorbeeld van. “Ik ben hier gewoon begonnen als ‘voetbaltrainer’ en nu doe ik dit.” ENERGIE Want ondanks alles, blijft voetbal voor TIC wel de hoofdzaak. “Maar behalve training, is het ook entertainment. Met de voetbalschool hebben we een mooie basis neergelegd, elke zondagochtend staan we met meer dan 70 kinderen in het stadion.” Ook het aantal georganiseerde feestjes groeit gestaag. “Gemiddeld één per week. Het verbreden van ons aanbod, zorgt natuurlijk ook voor meer kinderen. De doelgroep wordt groter.” Zo ook in het onderwijs. “Inmiddels verzorgen we bij twee scholen het complete jaarprogramma, puur om kinderen meer te laten bewegen.” Bus geniet er nog iedere dag van. “Het is leuk om dingen te ondernemen en met TIC Sports ben je eigenlijk alleen maar actief bezig. Als je de positieve reacties en de waardering ziet, krijg je daar alleen maar energie van.” Maar, zoals we Bogers inmiddels kennen, groot is nooit groot genoeg. “Nu willen we weer nieuwe stappen zetten. Met de focus op bedrijven, teams, scholen en families. Als we elkaar over een jaar weer speken, hoop ik dat we hier iedere week een uitje organiseren.” Voor nu gaat de focus eerst op een tweetal toernooien: het Indoor Soccer Toernooi in Hoogerheide (van 28 tot en met 30 december) en de Rullens Futsal Cup in Wouw (van 2 tot en met 8 januari). “Voorlopig hoeven we ons nog niet te vervelen!” Hij was er al bij toen de club nog in de vierde klasse speelde, bleef als laatste over van die ‘oude generatie’ en maakte afgelopen seizoen eindelijk de zo gewenste promotie mee. Voor Achraf al Kholali is eersteklasser Kruisland veel meer dan zomaar een voetbalclub. “Het is echt mijn tweede thuis.” ‘Dan is het toch heel fijn als ik hem help?’ En dat is na twaalf seizoenen in het oranje met zwart, allesbehalve overdreven. Hoe anders had het kunnen lopen. “Ik voetbalde altijd bij BSC Roosendaal in de jeugd, maar daar kreeg ik bij de senioren niet echt de kans.” Bij Kruisland kreeg de nu 32-jarige Al Kholali die wel. Mede dankzij Mounir el Fahmi. “Dat is een goede vriend van mij, dus ik volgde de club op de voet. Op dat moment gingen ze net naar de vierde klasse, het was een stapje terug, maar wel eentje waar ik kansen kreeg.” SPONSORS ZOEKEN Terwijl hij praat, verschijnt er een grote glimlach op zijn gezicht. “Wat is er veel veranderd, hé?” En niet alleen op voetbalgebied. “Het is allemaal veel professioneler geworden. En weet je wat het mooiste is? We doen het eigenlijk allemaal zelf.” Al Kholali doelt op een stukje betrokkenheid. “Sponsors zoeken? Doen de spelers zelf. Dan gaan we gewoon rondbellen, vertellen we ons verhaal en als de mensen daarin geloven, kunnen ze het steunen. Een mooie club, in een mooie klasse.” Maar dat niet alleen. “Iedereen loopt er keurig netjes bij, dat vinden we heel belangrijk. Daarom ontwerpen we, samen met Robey, onze eigen kleding. Winter en zomer.” Ook aan het wassen van die kleding, is gedacht. “Dat wordt allemaal op de club gedaan. Iedere training staat je mandje weer klaar. Alles is er, alleen nog even douchespullen meenemen.” OP DE KAART Naast de goede prestaties, hebben ook al die randvoorwaarden een aanzuigende werking. Zo heeft Al Kholali gemerkt. “Mensen melden zichzelf gewoon aan. Dan hebben ze onze resultaten gezien of ze zien Kruisland voorbijkomen op Instagram. Eerst moesten we zelf spelers benaderen, dat is wel veranderd.” Het zorgt bij de Roosendaler voor een meer dan trots gevoel. “Ik denk dat heel veel mensen nog nooit van Kruisland hadden gehoord, wat dat betreft hebben we het echt op de kaart gezet. Respectvol, sportief en alles netjes geregeld, dat hebben we samen met de club gedaan.” In amper tien jaar tijd, Al Kholali weet het nog goed. “Mounir (el Fahmi) liep stage en deed voor zijn afstuderen onderzoek naar voetbalclubs in de regio. Zonder eerste elftal, moest je eigenlijk stoppen... Toen ontstond het idee om met een aantal vrienden lekker te gaan voetballen. Er kwamen steeds meer gasten bij, we gingen de social media beheren en vanaf dat moment werd het steeds serieuzer.” Zonder aan sfeer en gezelligheid in te boeten. “Het is voor mij echt thuiskomen, een soort tweede thuis.” MEDEMENS HELPEN Voor Al Kholali speelt er behalve voetbal, dan ook nog veel meer. Mede door zijn werk voor Stichting Open Door. “Als pedagogisch ondersteuner, in de vluchtelingenproblematiek. Ik ben werkzaam op de ‘ISK’ in Bergen op zoom, daar begeleid ik jongeren die hun weg moeten vinden in Nederland.” Oftewel, het verkleinen van het gat tussen verschillende culturen en een toekomstperspectief bieden. “Ik doe dit nu vier jaar, ik wil nooit meer wat anders. Iets voor een ander kunnen betekenen en zorgen voor iemands geluk. Het is mooi om op die plekken te kunnen komen.” Deels ingegeven vanuit zijn Islamitische geloofsovertuiging, vertelt hij. “De medemens helpen, er voor iemand zijn. Dat is een belangrijke pijler binnen onze godsdienst.” Op die manier zorgde Al Kholali onlangs zelfs voor een nieuwe aanwinst bij de voetbal. “Puur vanuit school, door een jongen die ik ken. Die had een vriend en zei: Hij kent de wegen in Nederland niet, maar kan wel heel goed voetballen. Keertje babbelen en twee gesprekken later, voetbalde hij bij ons.” Gespeeld op het hoogste niveau in Syrië, voor 60.000 man, en nu dus in Kruisland. “Hij spreekt Arabisch, net als ik. Dan is het toch heel fijn als ik hem help? Om hier te kunnen aarden. De voetbal is dan de perfecte manier om te ontdooien, een warm bad.” SPECIAAL MOMENT Zelf deed Al Kholali zo’n anderhalf seizoen geleden een stapje terug. Naar het tweede van de club. “Ik train wel mee bij het eerste, lekker even gas geven, maar maak mijn minuten bij ‘twee’.” Toch is de rechtsbuiten of ‘wingback’ nog altijd even betrokken. “In principe zit ik iedere wedstrijd gewoon bij ‘één’ op de bank, als ik nodig ben, kunnen ze een beroep op me doen.” En dus was hij er, afgelopen seizoen tijdens de promotie, gewoon bij. “Eindelijk! Heel bijzonder en speciaal. Zeker omdat we, samen met Mounir, al zo lang bezig waren... Die ontlading was het mooiste moment van de afgelopen jaren. Zoiets ga je nooit meer vergeten.” Aan stoppen, denkt de sfeermaker dan ook nog niet. “Zolang het kan, blijf ik voetballen. Het is voor mij echt een uitlaatklep, daar kijk ik iedere keer naar uit!”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=