welove wesearch wedeliver 26 Iedere dag bezig zijn met voetbal. Het zal voor veel liefhebbers van het spelletje klinken als een droom, maar voor Denise Versteeg van RBC is het werkelijkheid. Als trainster van de JO9, de JO17, coördinator van de onderbouw en eigenaar van een eigen voetbalacademie is de oud-voetbalster fulltime bezig met haar favoriete sport. “Dit is voor mij het mooiste wat er is!” Denise Versteeg gaat bij RBC iedere dag volle bak Pas 27 jaar, maar inmiddels al bezig aan haar vijfde seizoen bij de stadionclub uit Roosendaal. Al had dat ook zomaar anders kunnen zijn, vertelt Versteeg. “Ik zou eigenlijk vertrekken, maar door de nieuwe plannen werd ik toch wel weer ‘getriggerd’. Helemaal toen ik coördinator van de onderbouw kon worden.” En of dat niet genoeg was, pakte de trainster uit Bergen op Zoom er voor het gemak nog maar even een tweede team bij. “We willen spelers helpen ontwikkelen, dan kun je die kinderen niet laten staan.” TOP BEREIKEN Verder geeft Versteeg loopcoordinatie en houdt ze zich bezig met de scouting, hiervoor was ze werkzaam bij JVOZ/Sparta. “Bij de oprichting van het vrouwenteam. Daar heb ik het goed naar mijn zin gehad, maar ik wilde iets gaan doen met jeugd.” Uiteindelijk kwam ze dus bij RBC terecht. “Vrienden van mij waren hier al werkzaam en er was een vacature, daar heb ik op gereageerd en binnen een week was het geregeld. Ze wisten dat ik best een aardige trainer was!” En dat is niet voor niks, want Versteeg voetbalde zelf jarenlang op prima niveau. “Vanaf mijn achtste tot mijn twintigste. Toen raakte ik zwaar geblesseerd, later bleek ik serieuze problemen met mijn knieschijf te hebben.” Bij onder meer KNVB-selecties en het Zeeuwse Smerdiek deed ze als speelster de nodige ervaring op, via het CIOS en de voetbalbond begon haar droom om door te gaan in de voetbalwereld steeds realistischer te worden. “We speelden tegen Roosendaal, het ging opnieuw mis, toen zei ik: ik stop met voetballen en ga de trainerswereld in. Binnen tien jaar hoopte ik fulltime aan de slag te kunnen, vijf jaar later is het gelukt.” Haar motivatie is duidelijk. “Omdat ik het zelf niet meer kan. Nu wil ik kinderen helpen ontwikkelen en laten zien wat er nodig is om de top te bereiken. Ik vind het fantastisch om daar iedere dag mee bezig te zijn.” Bij RBC is Versteeg helemaal op haar plek. “De club wil hogerop. Hoe mooi is het dan om bij te dragen aan dat plan?” GAS GEVEN Ook als coördinator. “Trainers ondersteunen, trainingen en wedstrijden bekijken, maar ook de ontwikkeling in de gaten houden. Een soort aanspreekpunt, dat maakt het leuk en veelzijdig.” En het niveau, dat gaat omhoog. “We zijn bezig met een enorme kwaliteitsslag, qua trainers en als organisatie. Dan ontwikkelen spelers zich ook sneller.” Mede daarom staat Versteeg iedere dag op het veld. “Als je kiest voor RBC, moet je ook volle bak gaan. Dus tijdens een training moet je werken, zij geven honderd procent, dan doe ik er honderdtien.” Met veel plezier, maar vooral vol gas. “Soms vergeet ik gewoon de tijd, omdat we zo lekker bezig zijn. Vooral veel spelvormen, wedstrijdgericht en met de bal.” Om dat dan vervolgens terug te zien in de wedstrijd. “Die progressie geeft de voldoening. ‘Ze zien dat het hier toch wel gezellig is’ Secretaris Kees Laros zit de afgelopen maanden dan ook weer een stukje rustiger op zijn stoel, vertelt hij. “De laatste jaren zien we een redelijke groei, inmiddels hebben we zo’n 190 leden.” Dat is dus weleens anders geweest. “Een seizoen of drie geleden, hadden we nog maar twee elftallen bij de senioren. Toen zeiden we wel tegen elkaar: hoe gaat dit verder?” Een logische verklaring voor die krimp heeft Laros echter wel. “Vanuit het dorp is er maar weinig aanwas, ook geen jeugd. Ze verlaten Stampersgat vaak behoorlijk massaal, dan begin je toch bang te worden.” INKOMSTEN Bij de junioren ziet de 66-jarige clubman dat probleem dan ook nog steeds. “Daar hebben we inmiddels nog maar drie teams, de O16 is de oudste. Doorstroming naar het eerste is dan ook lastig.” Toch groeit het aantal senioren. “Vier teams op zondag, eentje op zaterdag. Groepjes vrienden zijn hier komen voetballen, overal vandaan. Ze zien dat het hier toch wel gezellig is.” En dat is maar goed ook. “Voor de omzet en de inkomsten van contributie.” Al werpt zich daar ook meteen nieuwe problematiek op, weet Laros. “Hebben we genoeg ruimte om iedereen te laten trainen? Ze willen toch allemaal op donderdagavond, want dan is de kantine open.” Ook scheidsrechters liggen niet voor het oprapen. “Soms moeten we loten. Daarom hebben we nu een vergoeding ingesteld, hopelijk helpt dat.” Aan Laros zelf zal het in ieder geval niet liggen. “Tot mijn 32ste heb ik hier gevoetbald, een jaar of twintig geleden kwam ik als wedstrijdsecretaris in het bestuur.” En daar bleef het niet bij. “Ik kende alle bestuursleden vrij goed, dus dat was snel beklonken. Later was ik ook nog twee jaar waarnemend voorzitter en inmiddels ben ik alweer een seizoen of elf secretaris.” Maar ook binnen de lijnen was hij dus actief. “Ik was niet zo’n geweldige voetballer, begon ook pas op mijn achttiende met voetballen. Heel veel verder dan het derde ben ik niet gekomen, maar het was altijd heel leuk.” CONTACT MET MENSEN Mede daarom is hij nu nog altijd van toegevoegde waarde voor De Schutters. “Je woont op een klein dorp, waar het verenigingsleven bloeiend is, daar zet ik mij graag voor in. Dat is wel een beetje door mijn vader met de paplepel ingegoten, die zat ook altijd in allerlei verenigingen.” Laros, die in 2015 na 34 jaar bij Philips Roosendaal met pensioen ging, weet inmiddels hoe het werkt. “Iets doen voor een ander is mooi, maar je moet ook wel een brede rug hebben. Kritiek krijg je altijd, maar daar leer je mee omgaan.” Dat is maar goed ook, want hij geniet nog altijd van zijn functie als secretaris. “Je bent contactpersoon, voert gesprekken met de gemeente, andere verenigingen of de KNVB. En soms zelfs met de hovenier. Dat maakt het ontzettend leuk, het contact met andere mensen.” Als onderdeel van de sponsorcommissie houdt Laros zich ook bezig met het werven van sponsoren, toch ligt de focus de komende tijd op nóg belangrijkere zaken. “Over vier jaar, vieren we ons 100-jarig jubileum. Dat willen we groots aanpakken. Verder moeten we kijken naar het vrijwilligersbestand. Een aantal vrijwilligers is al boven de 70, het is een uitdaging om daar opvolgers voor te vinden.” Voor hemzelf is dat voorlopig nog niet nodig. “Ik zou de 25 jaar graag volmaken, dat is tijdens ons jubileum. Een mooi moment voor een jonger iemand!” Een aantal seizoenen geleden begonnen ze hem bij De Schutters toch wel een beetje te knijpen. Het aantal leden liep terug, er waren nauwelijks seniorenelftallen en ook de aanwas vanuit de jeugd was minimaal. Een aantal jaar later, is dat anders. “Ze zien dat het hier toch wel gezellig is!” R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Winnen is leuk, als we verliezen ben ik drie dagen ziek, maar je wil ze vooral beter maken.” Dus is ze met volle passie van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat in touw, maar die energie krijgt ze terug. “Ik vind het mooi om met spelers te werken die alles willen geven om verder te komen, geen ‘bloemetjesplukkkers’. Nu moeten we als club nog meer naar buiten uitstralen waar we mee bezig zijn, zodat talenten hier echt graag willen spelen.” Ook haar eigen ambities staan nooit stil. “UEFA B heb ik al, UEFA A wil ik gaan halen. Via RBC hoop ik een stap naar het betaalde voetbal te kunnen maken, alleen weet ik nog niet precies in welke richting. Jeugd, ouderen of juist het vrouwenvoetbal? Ook daar zou ik graag mijn bijdrage aan willen leveren!” 0165-511395 Gastelsedijk West 14 4754 AT Stampersgat 0265764.pdf 1 15-4-2022 13:40:43
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=