welove wesearch wedeliver R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 25 Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Het is een spreekwoord dat iedereen zo ongeveer wel kent. Maar wat als je net als HSC’28maar weinig jeugd hebt? Dan is het voor een voetbalclub lastig omhet hoofd boven water te houden. De doorgebroken Stijn de Kok bewijst het tegendeel. Pas achttien jaar en al basisspeler bij vijfdeklasser HSC’28. Voor De Kok is het tijdens zijn debuutseizoen bij de hoofdmacht allemaal snel gegaan. De middenvelder weet zelf eigenlijk ook niet zo goed hoe dat nou precies komt. “Ik had het in ieder geval niet verwacht. Vorig jaar mocht ik af en toe al meetrainen, dat heeft wel geholpen, denk ik.” De student Technische Bedrijfskunde voetbalt al heel zijn leven bij de club uit Heerle, zelfs zolang dat de jongeling het eigenlijk ook niet meer precies weet. “Volgens mij was ik een jaar of vier toen ik hier begon. Het is in de buurt, gezellig en iedereen blijft hangen in de kantine. Daardoor ken je elkaar allemaal en praat je ook veel met andere teams.” Inmiddels is de inwoner van Bergen op Zoom dus bezig aan zijn eerste seizoen bij het vlaggenschip van HSC, een groot verschil in Stijn de Kok is de toekomst van HSC’28 vergelijkingmet het jeugdvoetbal dat hij altijd gewend was. “Toen speelde ik ook al weleens mee met het tweede, dan merk je hoeveel sneller het spelletje gaat. En het fysieke gedeelte is echt wennen.” Ook zijn positie is anders. “In de jeugd speelde ik vooral als ‘mid-mid’ of op ‘10’. Nu sta ik wat meer aan de zijkant op het middenveld.” Heel anders, vertelt de Kok. “Ik was gewend om altijd meteen naar binnen te lopen en daar om de bal te vragen, dat moet ik juist niet doen. Het is nu breed houden en op snelheid de zijkanten benutten.” Die omschakeling lijkt de jongeling inmiddels wel gemaakt te hebben. “Het bevalt nu wel. Op het middenveld kun je zowel aanvallen als verdedigen, dat vind ik leuk. Voorin sta je af te wachten en heb je geen invloed op de verdediging.” PROMOVEREN Maar zoals gezegd heeft HSC steeds minder talenten als De Kok over, heeft ook hij zelf gemerkt. “Ons team is al vrij snel doorgeschoven naar de senioren, dat valt dan toch uit elkaar. Vorig jaar was er nog een jeugdteam, maar daar zijn nu ook te weinig spelers voor.” De middenvelder memoreert aan zijn tijd als jeugdspeler. “Soms speelde je twee wedstrijden op één dag, omdat er anders niet genoeg waren. Dat is een keertje wel leuk, maar eigenlijk is het niet te doen.” Daar hebben ze bij het eerste elftal gelukkig geen last van en dus kan er volle bak gepresteerd worden. “We begonnen goed aan het seizoen, de laatste weken gaat het wat minder.” Daardoor is de doelstelling een klein beetje uit zicht verdwenen. “We wilden promoveren, terug naar die vierde klasse. Het zou mooi zijn als het nog lukt.” Met zijn leeftijd had De Kok nog minuten mogen maken bij de A1, als die er had geweest, zijn huidige team bestaat uit een gemêleerd gezelschap. “Wat oudere spelers, maar op de bank zitten bijvoorbeeld weer veel jongens waar ik in de jeugd nog mee heb gespeeld. Het is van alles wat, dat maakt het ook leuk.” Aan een vertrek denkt hij dan ook niet. “Nu wil ik gewoon promoveren met HSC, want ik vind echt dat we daar als club thuishoren.” TE GEHAAST De middenvelder doet er zelf in ieder geval alles aan. “Ik vind het lastig om te zeggen wat voor speler ik ben. Op mijn huidige positie probeer ik via de zijkant mijn snelheid te gebruiken, een actie te maken en voorzetten te geven. Mijn goede been is rechts, maar ik heb meer met links gescoord...” Toch geeft De Kok nog iets meer prijs. “Kevin de Bruyne en Hakim Ziyech zijn wel spelers waar ik graag naar kijk. Die geven toch vaak ballen die niemand verwacht.” Dat soort passes probeert hij zelf ook regelmatig te geven, daar ligt meteen een verbeterpuntje voor de toekomst. “Als ik iemand vrij zie staan, wil ik die bal ook echt geven. Iemand één-op-één zetten. Het is zonde om het niet te doen, maar daardoor ben ik iets te gehaast. Misschien wat minder risico nemen, maar dat komt vast met ervaring!” SC Gastel zit bij secretaris Stefan Wezenbeek in het hart Op veertienjarige leeftijd maakte Wezenbeek, na jaren bij Kruisland, als voetballer kennis met Gastel. Tot het vlaggenschip schopte de 41-jarige linkspoot het net niet. “Vooral het tweede was mijn werkterrein, af en toe zat ik op de bank bij het eerste.” Daar kon de verdediger, die ook nog op het middenveld en in de aanval speelde, vrede mee hebben. “In die tijd liepen er echt grote namen bij de club.” VRIENDENCLUB Ook buiten de lijnen draagt Wezenbeek al een aantal jaar zijn steentje bij. “Een jaar of zes geleden zijn we met een stel vrienden in het jeugdbestuur gestapt, inmiddels is dit mijn vierde seizoen als secretaris in het hoofdbestuur.” In die tijd werd er een duidelijke organisatie neergezet, begon de jeugd nog beter te draaien en zorgde de uitstraling van de club voor steeds meer leden. “Het hoofdbestuur bestond toentertijd uit drie man, dat zijn er nu tien.” En toen de posten werden verdeeld, kwam die van secretaris bij hem terecht. “In het dagelijks leven werk ik op een school, dus dan ben je ook al veel bezig met administratie en computers. Die functie paste het beste bij mij.” In principe heeft de inwoner van Gastel het complete secretariaat onder zijn hoede, met alle liefde. “Hier heb ik mijn sociale leven opgebouwd, het is een vriendenclub. Alle teams krijgen hier evenveel aandacht.” En als je kinderen dan ook gaan voetballen, zie je dat er dingen beter kunnen. “Roepen aan de zijkant kan iedereen, dan moet je er iets aan gaan doen.” NIET VERSLAPPEN Precies wat Wezenbeek nu als secretaris doet. “Vergaderingen notuleren, agenda’s opstellen en vooral relaties onderhouden.” Met gemiddeld tien uur per week, een behoorlijke klus. “Ik overleg met de gemeente, zoals nu over het nieuwe kunstgras. Maar je hebt ook contact met verenigingen en mensen binnen de club.” Daarnaast is hij ook nog clubscheids en houdt de oud-speler zich bezig met voetbaltechnische zaken rondom de A-selectie. “Het staat op bestuurlijk vlak als een huis, dat geeft voldoening. Helemaal als je daar complimenten voor krijgt.” Want hoewel het hard werken is, voelt het voor hem als ontspanning. “We zijn echt vanaf ‘0’ begonnen, nu kunnen we naar de lange termijn kijken. De Het lijktvaakheelvanzelfsprekend,derollendebalbijeenvoetbalclub. Maar achter de schermen komt daar natuurlijk een heleboel bij kijken. Iemand die dat weet als geen ander, is StefanWezenbeek van SC Gastel. De secretaris over zijn hobby, clubliefde en voldoening. jeugd moet structureel naar de hoofdklasse en het eerste naar de tweede klasse.” Dus tijd om te verslappen is er niet, want de randvoorwaarden kunnen altijd beter. “We groeien uit ons jasje, dus de accommodatie moet worden aangepakt. Een nieuw kunstgrasveld en de kleedkamers uitbreiden, dat heeft echt de hoogste prioriteit.” Want voorlopig, blijft Wezenbeek zijn ‘leuke hobby’ gewoon lekker doen. “Gastel zit in mijn hart, ik ga door tot ik niet meer kan!”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=