17 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Soufyan El Allouchi zag het aan het begin van dit seizoen al helemaal voor zich: laten zien dat Rimboe de beste is van de competitie en promoveren naar de derde klasse. Tot het tijdens de eerste oefenwedstrijd van de voorbereiding helemaal misging. De aanvaller brak zijn enkel, lag er maanden uit, maar inmiddels is hij weer fit. “Ik wilde zó graag met die gasten voetballen.” Pas 23 jaar en sinds dit seizoen captain van vierdeklasser DEVO. Voor Joris Corsmit is het dragen vandebandbij de clubwaar hij sinds zijn vijfde speelt, stiekem toch wel een droom die is uitgekomen. “Dat vind ik een eer. Het zit van nature wel in me, maar ik ben nog lang niet de perfecte aanvoerder.” En dat laatste is niet zo gek, want El Allouchi geniet zichtbaar van het bestaan als speler van Rimboe. “We zijn hier met een aantal vrienden begonnen, toen de trainer ons vroeg. Dat is alweer een paar seizoenen geleden. Het bevalt ongelooflijk goed. De sfeer en de dynamiek in de groep, dat heb ik echt nog nooit ergens zo meegemaakt.” Na jaren in de jeugd bij Alliance en BSC, waagde hij dus de stap. “Nieuwe spelers komen hier in een warm badje terecht, iedereen is vrolijk en goed met elkaar.” LEKKER VOETBALLEN Ook in mindere tijden, heeft El Allouchi gemerkt. Toen de 29-jarige inwoner van Oudenbosch zwaar geblesseerd raakte. “Ik voelde het meteen. Mijn voet stond helemaal verkeerd, maar gelukkig stond het team toen om mij heen. Daardoor kon ik de pijn hebben enmoest ik zelfs lachen.” Wat er op 22 augustus van vorig jaar gebeurde, weet hij nog precies. “Onze spits ging diep, dus die wilde ik wegsturen. Op dat moment raakte een tegenstander vol mijn standbeen, foute boel...” Aan het voorval hield de goedlachse voetballer gelukkig geen trauma over en ook het herstel ging voorspoedig. “Twee keer per week fysio, zes maanden lang. Het was fysiek best wel zwaar, elke dag weer die oefeningen doen. Ook thuis.” Mentaal was het voor El Allouchi makkelijker, vertelt hij. “Ik wilde gewoon weer lekker voetballen met Rimboe, dat gaf mij de kracht en energie om het toch op te blijven brengen. Daar had ik zoveel zin in.” Inmiddels is dat moment er, maar het is nog even wennen. “Mijn balgevoel moet nog wel even terugkomen, haha! Ik ben wel fit, maar voetballend gezien nog niet helemaal waar het hoort te zijn.” Al was daar tijdens zijn rentree weinig van te merken, vertelt hij snel. “Tegen METO viel ik voor het eerst weer in, meteen een assist bij de 1-0!” WAKKERWORDEN Zijn enthousiasme, dat El Allouchi maar moeilijk kan verbergen, kwam er ook tijdens zijn revalidatie regelmatig uit. “Langs de lijn was ik niet normaal fanatiek. Daar heb ik eigenlijk best wel van genoten, gewoon lekker die wedstijdjes kijken.” Hij zag dat zijn teamgenoten het prima voor elkaar hadden in de vierde klasse. “We hadden een goede reeks, wonnen een periode, maar de laatste weken gaat het iets minder. Misschien wel omdat ik weer terug ben, haha!” Toch is er met het vertrouwen nog niks mis. “Ik verwacht dat we nu weer met beide benen op de grond staan en gaan laten zien dat we de nummer één zijn. Weer even wakker worden.” Want het doel is nog altijd simpel. “Naar die derde klasse! Als team hebben we genoeg kwaliteit, maar vooral ook de echte wil om te winnen.” Daar zal het ook bij El Allouchi niet aan liggen. “Het klinkt gek, maar als aanvaller geniet ik meer van een assist dan van een doelpunt. Om dat uiteindelijk wel te kunnen worden, praat Corsmit veel met trainer Ferry Jansen. “Vooral over wat erbij komt kijken. Meer oog hebben voor medespelers, jezelf laten horen in het veld, maar altijd positief.” Zo zit hij gelukkig, ook voor zijn medespelers, wel in elkaar. “Ik zal nooit iemand afblaffen. Eigenlijk wil ik ieders vriend zijn, zo ben ik ook als persoon.” En dat doet de student ‘Strategic Management’ dus al heel zijn leven bij dezelfde club. “Sinds mijn vijfde speel ik hier, nog nooit heb ik overwogen om ergens anders te gaan voetballen. Als jongen van het dorp, is DEVO de club.” ZOEKENDE Tot zijn eigen tevredenheid. “Dat is zó fijn. Je kent iedereen, leert op latere leeftijd ook het bestuur kennen en iedereen is goed met elkaar. Een hecht en leuk groepje.” Ook binnen het team, vertelt Corsmit. “Dat is voor mij ook een belangrijke reden om door te blijven gaan. Veel jongens zijn met elkaar opgegroeid, begonnen op de basisschool en nu samen in het eerste.” Maar ondanks al die gezelligheid zijn de prestaties, met een laatste plaats, een stuk minder gezellig. “Dat hadden we natuurlijk zelf ook graag anders gezien. Het is lastig om te zeggen waar het precies aan ligt. We zijn zoekende. Wat is de beste speelstijl? Welke formatie? Moeten we druk gaan zetten?” Wat de tactiek uiteindelijk is geworden, vertelt Corsmit liever niet, maar het gevoel is in ieder geval goed. “We hebben gevonden wat bij ons past, dus de eerste drie punten zitten er wel aan te komen. Eigenlijk hadden we die al moeten hebben, vind ik.” De centrale verdediger weet wel waarom een overwinning zo lang op zich laat wachten. “Moeite met scoren en soms vergeten we een voorsprong over de streep te trekken. Dan is het toch een beetje de jongens tegen de mannen.” Heel gek is dat niet, want Corsmit behoort met zijn 23 jaar tot de meer ervaren spelers van de groep, de doelstelling is dan ook duidelijk. “Niet laatste eindigen. Daarom moeten we echt snel punten gaan pakken.” OUDERE BROER Aan zijn trainer zal het in ieder geval niet liggen, vertelt de aanvoerder. “Ferry is heel ambitieus, weet waar hij het over heeft en probeert ons echt beter te maken. Individueel, maar ook als team.” Daar plukt de inwoner van Bosschenhoofd zelf ook de vruchten van. “In het begin van het seizoen maakte ik te veel persoonlijke fouten, daar hebben we het samen vaak over gehad. Dan ga je er toch meer op letten.” En hoewel Corsmit zoals gezegd nog moet groeien als aanvoerder, heeft hij zijn draai aardig gevonden. “In de jeugd was ik het ook vaak, dus dat is wel leuk. Met of zonder band, ik schreeuw in het veld net zo hard. Dat maakt geen verschil. Als het maar positief is.” Behalve dat, moet er natuurlijk ook voetballend een steentje worden bijgedragen. “Ik ben een stevige verdediger, speel graag duels en kan goed koppen. Van achteruit probeer ik iedereen neer te zetten.” Dus ook zijn oudere broer Ruben. “Soms durf je daardoor wat meer tegen elkaar te zeggen. Felle discussies horen er dan bij, daar ben je broers voor.” Niet alleen logistiek een voordeel, lacht hij. “We hadden het er vroeger altijd al over dat het leuk zou zijn als we samen zouden voetballen. Was voor onze ouders ook makkelijk. Het is mooi dat we dat nu bij het eerste doen.” Tot slot heeft Corsmit met DEVO een duidelijk doel voor ogen. “Een stabiele vierdeklasser worden, daar moeten we naartoe werken!” ‘Dit heb ik echt nog nooit zo meegemaakt’ Joris Corsmit is trots op zijn aanvoerdersband De Brand 22 4715 PS Rucphen 06 41493048 info@vandijkelectro.nl De Brand 22 4715 PS Rucphen 06 41493048 info@vandijkelectro.nl 0265924.pdf 1 12-4-2022 14:14:14 0259149.pdf 1 12-4-2022 14:45:36 Een echte teamspeler.” Iets dat hij misschien wel heeft geleerd van broertje Mounir, oud-speler van NAC en inmiddels actief in Marokko. “Ik ben natuurlijk heel trots op hem. We hebben nog steeds veel contact, hadden hem eigenlijk al op willen zoeken, maar door corona was dat lastig. Deze zomer gaan we met de hele familie die kant op.” Waar hij zelf volgend seizoen speelt? “Dan ben ik zeker nog bij Rimboe, want dit heb ik nog nooit meegemaakt!”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=