VoetbalJournaal Roosendaal, najaar 2021

R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 21 Amidu Tanko is door blessure nog hongeriger Via TIC naar de Oranjeleeuwinnen Het was 10 okto- ber 2020, hij weet het nog goed. In dienst van derde- divisionist Goes, duurt zijn wed- strijd tegen SteDoCo maar kort. “Iedereen die mij kent weet: ik sta altijd meteen weer op. Toen ik na die actie echt bleef liggen, wist je dat het niet goed was.” Dat het overigens zó niet goed was, wist de 25-jarige Tanko op dat moment ook nog niet. “Ik deed er nog een klein beetje la- coniek over, dacht dat het wel mee zou vallen. Ondanks de pijn, had ik niet verwacht dat het zo erg zou zijn.” Maar zo erg was het dus wel, want de inwoner van het Zeeuwse Middelburg bleek zijn patellapees te heb- ben afgescheurd. “Die zorgt er eigenlijk voor dat je onderbeen en knie aan elkaar vastzitten, dat hebben ze nu met twee pin- nen weer aan elkaar gemaakt.” STRUIKELEN Inmiddels zijn we bijna een jaar verder en kijkt Tanko toch wel met een positief gevoel terug op zijn tijd bij Goes. “Het was heel leerzaam. Ik had de derde divi- sie niet onderschat, maar toen ik de eerste paar wedstrijden op de bank zat, heeft dat wel mijn ogen geopend.” De ‘back’ be- sloot te vertrekken, kwam te- recht bij Kruisland, maar staat in zijn herstel nog niet waar hij had gehoopt. “Rond deze perio- de, had ik eigenlijk weer met de groep mee moeten kunnen trai- nen. Tijdens een oefening ging ik opnieuw door mijn knie, dus we moeten nu eerst heel gericht mijn bovenbenen gaan trainen.” Een lastige maand volgde. “Toen dat gebeurde, zat ik er echt wel even doorheen. Dat is mentaal best zwaar, nu zie ik het weer positief in.” Maar niet alleen zijn bovenbenen moeten getraind worden. “Mijn looppatroon is veranderd, daar zit nu een soort ‘hinkel’ in, misschien een beetje door de angst. Het lijkt net of ik struikel, dat moet er wel uit.” Daar ligt voor nu, naast kracht en conditie, de volle focus op. Wanneer hij echt terugkeert, durft hij nog niet te zeggen. “De winterstop zou mooi zijn, alles daarvoor is meegenomen.” GOED GEVOEL Maar behalve fysiek, wordt Tan- ko vooral ook mentaal op de proef gesteld, zo vertelt hij. “Ik had nog nooit een blessure ge- had, nu merk ik hoe zwaar dat is. Echt respect voor de mensen die dit ook hebben meegemaakt, ik wist eerst helemaal niet hoe dat was. Maar als ik nu dan andere jongens zie, denk ik: als zij het kunnen, kan ik het ook!” Met die instelling moet het lukken, maar ook zijn nieuwe club doet er alles aan om hem snel bij de groep te krijgen. “In korte tijd hebben ze al veel voor mij betekend, ze doen alles voor me.” Dat goede gevoel ontstond dan eigenlijk ook al me- teen tijdens het eerste gesprek dat de twee met elkaar voerden. “Dat voelde van beide kanten me- teen goed. Gewoon eerlijke men- sen. Ze zeiden ook: Je krijgt de tijd om te herstellen, we weten wat je kan.” En ondanks dat de oud-spe- ler van Baronie dus nog vooral voor zichzelf moet trainen, is hij Ruim anderhalf jaar geleden, maart 2020, stapte Kayleigh de kleedkamer binnen voor haar eerste training bij TIC. Op zoek naar een uitdaging, ge- woon lekker voetballen. Nou, dat is gelukt. “Ik heb heel veel geleerd! Partijtjes, acties ma- ken, coördinatie en schieten.” Maar dat is lang niet alles, ver- tellen haar ouders. “Ze had op dat moment een stuk minder zelfvertrouwen, zat te hui- len voor ze ging trainen. Ze werd meteen op haar gemak Opluchting en een bepaalde rust. Het littekenweefsel en de pijn in zijn geopereerde knie konden geen kwaad en zouden met de tijd vanzelf weer over gaan. Want sinds Amidu Tanko begin oktober van vorig jaar zwaar geblesseerd raakte aan zijn knie, werkt de verdediger keihard om weer terug te komen, op weg naar zijn eerste minuten voor Kruisland. Om straks net als haar grote voorbeeld Lieke Martens bij de Oranjeleeuwinnen te mogen spelen, moet ze nog eventjes trainen, maar aan de trainingen van voetbalschool TIC zal het in ieder geval niet liggen. Ook trainer Gijs Bogers kan op goedkeuring rekenen van de tienjarige Kayleigh de Bekker. “Hij is heel aardig en kan goed training geven!” gesteld.” Met dat vertrouwen gaat het inmiddels een stuk beter. Sterker nog, Kayleigh be- sloot zelf maar eens een kijkje te gaan nemen bij de selectie- dagen van RBC Roosendaal. In het stadion wat ze, na al die trainingen op zondag, zo goed kende. Met succes, waardoor ze nu tussen de jongens speelt in de JO11 van de Roosendaalse vereniging. En dat vindt ze hart- stikke leuk. “Ze zijn soms wel sterk en het gaat snel, ze kun- nen heel goed voetballen.” GEGROEID Maar dat kan ze zelf natuurlijk ook, als verdediger of midden- velder hoopt ze net zo goed te worden als Lieke Martens. “Dan moet ik nog wel een beetje trai- nen hoor! Die kan zo goed sco- ren!” Kan papa haar daar nog bij helpen? “Ik heb al training gehad van papa, maar nu ben ik beter!” En dat blijkt, want on- langs versloeg ze samen met haar teamgenootjes Feyen- oord en dus blijft haar droom om straks in een vol stadion te spelen nog volop in leven. Ook die van RBC vindt ze maar al te mooi. “Dat is heel heel heel gaaf!” Haar ouders zijn in ieder geval apetrots. “Ze gaat altijd met een grote glimlach naar de training en zit een stuk lek- kerder in haar vel, dat merken we ook aan haar resultaten op school. Als je plezier hebt, gaat alles makkelijker.” En dus staat ze steviger in haar (voetbal) schoenen. “Ze is niet alleen als voetbalster gegroeid, daar zijn we Gijs en zijn team dankbaar voor.” vaak genoeg te vinden op sport- park ‘t Hoogje. “Je probeert er zo- veel mogelijk bij te zijn, maar dat is soms best zwaar. Sta je daar te kijken of oefeningen te doen in het krachthonk, terwijl die jon- gens lekker gaan trainen. Dat wil je zelf ook.” LEERZAAM Ook met trainer John Taks bouwde hij al een goede band op. “Een goede trainer, relaxed en bezig met het team. Elke week stuurt hij wel een appje om te vragen hoe het gaat. Hij laat echt blijken dat hij graag wil dat ik erbij ben, dan ga je vanzelf harder werken.” Met dat harde werken zit het so- wieso wel goed, ambitie heeft hij dan ook nog genoeg. “Door die blessure ben ik nog hon- geriger en gretiger geworden, mentaal maakt het je sterker.” Een leerzame periode. “Rus- tig blijven, wat er ook gebeurt. Soms moet je even rust nemen, hopelijk komt dat straks terug in mijn spel, mijn hoofd moet rustig zijn.” Met het vertrou- wen in het team zit het in ieder geval goed. “We gaan voor de bovenste plekken, dat moeten we ook van elkaar kunnen ei- sen, vind ik!”