VoetbalJournaal Roosendaal, najaar 2021

15 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Met een keepende vader en opa, werd Karel de Witeigenlijkgeborenmeteenbal inzijnhanden. Dat hij zelf uiteindelijk tussen de palen zou belanden was dan ook geen toeval, inmiddels is de 62-jarige doelman al 24 jaar actief als keeperstrainer. Bij Cluzona, maar ook met zijn eigen keepersopleiding: KDW-Keeperstraining. Meerdere keren werd hij in de afgelopen jaren benaderd door Cluzona om eindelijk eens die overstap naar Wouw te maken. Tot twee keer toe verkocht Paolo Fortunati de tweedeklasser een ‘nee’, maar driemaal is scheepsrecht. En dus speelt de ervaren middenvelder dit seizoen, tot eigen tevredenheid, in het blauw met wit. “Ik ben nog nooit ergens zo goed binnengekomen.” Vooral trainer Mar- cel van der Sloot bleef het ieder sei- zoen opnieuw pro- beren. De aanhouder wint, blijkt maar weer. “Het was de derde keer dat ik werd gevraagd en ik dacht: la- ten we tochmaar eens gaan praten. Het gevoel was meteen heel goed. Ik had het jaren eerder moeten doen.” Dat deed hij dus niet, want de afgelopen seizoenen speelde de 34-jarige Fortunati voor MOC’17. “Ik was al aardig op leeftijd, kende be- hoorlijk wat mensen bij MOC en zag wel een uitdaging in die zaterdag vierde klasse. Dat was ook bij Hal- steren goed bevallen. Samen wilden we omhoog.” Mede door corona kwam dat er absoluut niet van en dus begon de middenvelder die ook achterin uit de voeten kan, opnieuw na te denken. “Ik had nog het gevoel dat ik een niveautje hoger kon, maar vooral dat ik nog veel te graag wilde winnen. Kijken wat er nog in zit.” NUCHTER Want dat het erin zit bij de oud-jeugdspeler van NAC Breda, dat is wel duidelijk. Hij maakte al de nodige mooie dingen mee in het Brabantse voetbalwereldje. “We werden met Halsteren zondag kampioen van de tweede klasse, maar ook de jaren met Dosko in de hoofdklasse waren heel mooi. Ik denk mijn mooiste tijd als voetbal- ler.” Daar hoopt hij bij Cluzona nog een fraai aantal hoogtepunten aan toe te voegen, zijn eerste indrukken zijn positief. “Een nuchtere club, ie- dereen doet gewoon normaal. Echt een dorpsclub.” Ook zijn teamge- noten en trainer stemmen hem te- vreden. “Het is een goede mix van leeftijden, daar speelt Marcel een belangrijke rol in. Hij staat als het moet boven de groep, maar er ook heel vaak tussen. Gewoon even een praatje maken. Het niveau op de trainingen is echt goed, dat geeft wel vertrouwen.” Hij speelde zoals gezegd bij een hoop verschillende clubs, echt te vergelijken zijn ze volgens hem niet. “Halsteren is veel meer met de borst vooruit, dat zie je bij Cluzona en Dosko bijvoorbeeld veel minder.” BALANS Fortunati is dus blij met zijn keuze, maar dat geldt voor zijn nieuwe club net zo zeer. Met zijn ervaring moet hij een belangrijke rol gaan spelen in een mogelijke promotie naar de eerste klasse. “Het liefste speel ik op ‘6’, omdat je daar toch veel meer betrokken bent bij het spel. Ik ben een voetballer, niet iemand die snel de lange bal speelt, met mijn erva- ring moet ik toch een beetje voor de balans zorgen.” Hoewel hij vroeger meer als ver- dediger speelde, staat hij nu dus een linie verder naar voren. “Bij Dosko speelde ik samen met Toon Jochems achterin, hij was dan echt de mandekker. Op het middenveld gebeurt het voetbal, dan kan ik echt genieten van een mooie pass. Cen- traal op het veld, met rust aan de bal, dan kan ik denk ik het meeste van waarde zijn.” Ondanks dat hij al eens in deze klasse heeft gespeeld, zijn veel van de teams voor hem nog onbekend, toch verwacht hij dat Cluzona het opnieuw goed kan gaan doen. “Mijn gevoel zegt dat er echt iets moois in zit. Ik verwacht niet dat we kampioenworden, maar de ambitie om te promoveren is er zeker.” Ondanks dat het keepen dus in zijn genen zat, probeerde hij het toch eerst nog even als voetballer. “Al snel bleek dat ik daar niet zo goed in was, toen zeiden ze 55 jaar ge- leden: Ga jij maar keepen!” Zoge- zegd, zo gedaan. En dus staat hij nu drie tot vier keer per week op het veld, dat bevalt bij de twee- deklasser voor het derde seizoen op rij maar al te goed. “Bij Cluzona ervaar je het echte dorpsgevoel. Een gezellige groep, die ook nog eens goed kan voetballen en waar iedereen bereid is om voor elkaar te werken.” SCHORRE STEM Dat gevoel neemt hij iedere zondag- ochtendmee het kunstgrasveld van zijn club op, als de wekelijkste trai- ning voor zijn keepersopleiding op het programma staat. Van 8 tot 18 jaar, 44 weken lang, met meer dan twintig keep(st)ers vanuit de hele regio. Hij legt uit hoe zo’n training, die hij geeft samen met zeven an- dere keeperstrainers, in zijn werk gaat. “Een training moet leuk zijn, anders leren ze niks. Iedere training is anders, van techniek en kracht tot positie kiezen en sprongoefe- ningen. Vangen, trappen, gooien, ‘Als keeper moet je mentaal sterk zijn’ ‘Dit had ik jaren eerder moeten doen’ rapen, alles wat je als keeper moet kunnen.” Maar wat maakt volgens hem nou een goede keeper? “Zelf- vertrouwen uitstralen, coachen en overzicht hebben. Na iedere inspan- ning, moet je een schorre stem heb- ben.” Elke training is net weer een beetje anders en dat is niet voor niks, vertelt De Wit. “Je moet de aandacht van die kinderen zien te houden. Als het de laatste oefening is en ze zeggen: Nu al? Dan hebben ze lekker getraind.” MENTAAL STERK Behalve kwaliteiten om een bal goed te kunnen verwerken, moet het ook vooral tussen de oren goed zitten, weet hij inmiddels. “Keepers zijn een beetje gek. Je bent een ‘’einzelgänger’, staat er altijd alleen. Een fout is meteen een tegendoelpunt. Dan moet je mentaal sterk zijn, daar proberen we ze ook tijdens trainingen bij te helpen.” En dat blijft hij voorlo- pig gewoon vol passie doen. “Het is jammer dat veel clubs weinig aandacht kunnen geven aan de keepers. Het belangrijkste voor ons is dat we ze hier zien ontwikkelen, dat geeft ons die voldoening!” EINDBESTEMMING Mocht dat lukken, ziet hij zichzelf de komende jaren zeker nog rond- lopen op sportpark De Doelen. “Als het geen deceptie wordt, wil ik hier gewoon een aantal jaar blijven. Fysiek gezien heb ik tijdens het voetballen geen last, dus daar ligt het niet aan. Dan gaat de knop om, op doorzettingsvermogen.” Toch merkt hij de nadelen van het ouder worden wel. “De hersteltijd wordt wel echt wat langer. Normaal was dat een dag, nu misschien twee.” Zijn prachtige Italiaanse naam behoeft tot slot nog wat uitleg, want behalve vakanties in Italië, is de connectie miniem. “Mijn va- der is Indonesisch, mijn moeder Nederlands, schijnbaar is er er- gens in de familie ooit een Italiaan geweest. Ik kan geen Italiaans, heb er geen familie en kom er al- leen voor vakantie. Maar ik ben wel blij met die naam, in hoeverre je daar blij mee kan zijn, haha!” Geen carrière meer dus in het land van de Europees kampioen, want zijn reis door het Brabant- se voetballandschap kan zomaar zijn eindbestemming hebben be- reikt. “Dit kan heel goed mijn laat- ste club zijn!” info@mfmultionderhoud.com Bergsestraat 21 4724 CA Wouw 06 - 38 13 81 92 0259446.pdf 1 10-9-2021 7:53:57