VoetbalJournaal Roosendaal, voorjaar 2021

R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 26 De spelers die RBC Roosendaal de afgelopen periode heeft binnengehaald onderstrepen de uitgesproken ambities. Maar niet alleen de nieuwe jongens geloven in het project. Anass el Gamali is er straks alweer voor het vierde seizoen bij. “Het plaatje klopt gewoon helemaal.” Het plaatje klopt voor Anass el Gamali Dat hij drie jaar geleden vanuit Kruisland op de rijdende trein naar Roosendaal sprong, was als je El Gamali kent helemaal niet zo gek. Ondanks dat hij toen een niveautje lager ging spelen. “Ik was toe aan een nieuwe uit- daging. Bij Kruisland hadden we net zo’n soort project als nu bij RBC. We wilden snel omhoog, dat was gelukt en na een aan- tal jaar was het tijd voor een nieuwe omgeving.” Die nieuwe omgeving werd dus het Hersta- co-stadion. “RBC was net gepro- moveerd naar de derde klasse, maar ik houd ervan om mezelf uit te dagen.” MOTIVATIE Van die stap heeft hij nog geen seconde spijt gehad en dus speelt hij ook volgend seizoen in het oranje. Toch heeft hij het gevoel, mede door corona, dat het allemaal nog echt moet gaan beginnen. “Als je ziet wat er nu allemaal gebeurt, gaan we echt die weg omhoog inslaan.” Ge- twijfeld om te vertrekken heeft hij dan ook geen moment. “Ik heb een beetje een RBC-hart ge- kregen. De faciliteiten zijn goed, het is een warme club en de sup- porters van vroeger staan nog steeds achter de club. Dat geeft als speler extra motivatie.” Het project waar hij zich in eerste in- stantie dus aan verbond, is nog niet helemaal uitgepakt zoals gehoopt, maar daar gaat vanaf nu verandering in komen. “De komst van Robert Braber en Rob Penders is heel positief, maar ook de terugkeer van Hans van der Ende. Ik zeg ook altijd: met alleen de beste spelers van de regio, kom je er niet. Alles er- omheen moet goed zijn.” En dat gevoel heeft hij. “Alles klopt. Het voelt als een profclub.” Behalve op sportief gebied, zijn er ook op commercieel vlak de nodige stappen gezet. In de doelstelling om binnen vijf jaar divisievoetbal te spelen, kan El Gamali zich dan ook vinden. “Dat zijn mooie ambi- ties, maar ze zijn ook realistisch. Iedereen kent de geschiedenis van de club, maar daarvoor zul je ieder jaar weer moeten ontwik- kelingen, in alle facetten.” VERTROUWEN Voor zichzelf heeft de 27-jarige Roosendaler ook het gevoel dat hij nog niet aan zijn top zit. “Het is mooi om hier deel van uit te mogen maken en ik weet dat ik hogerop kan. Ik wil kijken waar mijn plafond ligt, hopelijk is dat met RBC.” Heel de club staat volgens hem achter de ambities, niemand kent twijfels en ook het niveau op de trainingen geeft hem het nodige vertrouwen. “Je Eddy Janssen: President van De Schutters Of hij de voetbal mist? Nogal lo- gisch! “Als je nor- maal een paar keer per week op de club komt, dan mis je dat wel. Gelukkig kan ik schrijven, schilderen en in mijn tuin werken. Maar we kij- ken natuurlijk allemaal weer uit naar het rollen van die bal.” En om alvast weer een beetje in dat gevoel te groeien, ging hij de af- gelopen weken eens langs bij de trainingen. “Je bent er toch een beetje uit, daar moet je weer te- rug in komen. Maar dan krijg je er al heel snel weer zin in hoor!” MEMORABEL En dat de 72-jarige Janssen het spelletje en de club mist, is niet zo gek. Als inwoner van Stampersgat kwam hij in 1961 bij De Schutters terecht. “Er was niet veel anders, dus dan word je lid van de voetbalclub. Ik kon niet voetballen, dan word je keeper.” Keepen kon hij Hij viert dit jaar zijn 60-jarig jubileumals lid van de club. Maar echt veel te vieren valt er in deze tijd natuurlijk niet. Hij kan dan ook niet wachten om straks weer langs de lijn te staan en zich te bemoeien met de gang van zaken. Want zeg je De Schutters, dan zeg je Eddy Janssen. wel. Hij haalde het eerste elf- tal en keepte hij tot zijn 40ste in het tweede. Eén moment staat hem nog goed bij. “Op mijn 50ste mocht ik nog een keer invallen bij het eerste, in de kampioenswedstrijd tegen Sprundel. Dat was een soort stunt voor mijn verjaardag.” Op die leeftijd een wedstrijd keepen bij het vlaggenschip is al uniek, maar het werd voor hem nog meer bijzonder. “Mijn zoon speelde toen ook in het eerste, die is later overleden aan een hartstilstand. Dan is het wel mooi dat je nog samen op het veld hebt gestaan.” GEZICHT VAN DE CLUB Maar ‘President van De Schut- ters’, zo wordt hij genoemd, word je natuurlijk niet alleen door een paar ballen uit de goal te houden. “Ik was altijd jeugdtrainer en leider. Later ben ik nog tien jaar voorzitter geweest.” Het sociale aspect heeft hem altijd voor de club behouden. “Je bent bijna de club. De sfeer en de gezellig- heid. Ik ga nog naar alle wed- strijden, dan zien ze mij toch een beetje als het gezicht.” Als de huidige voorzitter door zijn werk even niet kan, neemt hij het over, maar hij doet en deed nog meer. “Ik heb jarenlang het clubblad gemaakt en ben nog vijftien jaar leider bij het eerste geweest. Nu vertegenwoor- dig ik de club. Als bestuurslid, maar ook als erelid. En op zon- dag maken we het wedstrijd- boekje.” Maar bovenal is hij vooral supporter, al is dat iets minder fanatiek dan vroeger. “Je leert een beetje relative- ren. Soms kon ik er ‘s nachts echt niet van slapen, dat heb ik gelukkig niet meer.” GOED TOEVEN Hij schreef zelfs een boek over De Schutters, ook de verga- deringen bezoekt hij nog alle- N 0165-511395 M Gastelsedijk West 14 4754 AT Stampersgat 0254432.pdf 1 11-5-2021 14:11:38 gaat als speler beter voetballen als je betere spelers om je heen hebt. Daar geniet je ook van.” Zijn eerste indruk van de nieu- we trainer is positief. “Hij is ont- zettend voorbereid. Voor ons is het mooi om met iemand uit het profvoetbal te mogen werken. Hij is natuurlijk pas net gestopt, dus hij weet precies hoe wij als spelers denken.”Wat dat betreft heeft Braber aan El Gamali een goede. “Ik ben eigenlijk een ‘6’ of een centrale verdediger, maar heb ook als spits gespeeld. Ze kunnen altijd op mij bouwen.” Hij ziet het zelfs als een voordeel. “Ik weet precies welke loopac- ties een spits maakt, dat kun je gebruiken.” Als het seizoen echt begint, komt hij straks gewoon weer lekker op het fietsje naar de club. “Dan gaan we het hope- lijk laten zien!” maal. “Een beetje meepraten, mensen werven voor de club en waar nodig een beetje hel- pen.” Toch is er nog één functie onbesproken gebleven, die van interim-trainer. “We hadden toen bij het eerste een trainer zonder papieren. Ik had onder- wijsbevoegdheid en dat was in die tijd nog genoeg. Dan zat ik er voor mijn papiertje bij op de bank. Dat hebben we een jaar of tien zo gedaan.” Zijn kwali- teiten als keeper wil hij tot slot niet al te groot maken. “Het wa- ren magere jaren. Ik was een echte lijnkeeper, maar bang aangelegd. Volleybal was ook eigenlijk mijn sport. Ik hoefde nooit ergens anders heen, het is goed toeven hier.”