VoetbalJournaal Roosendaal, voorjaar 2021

11 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M NSV is voor Walter Laurijs meer dan voetbal ‘Een mooie mijlpaal voor een echte vriendenclub’ Alle 100 maakte de 73-jarige Wal- ter ze natuurlijk niet mee, maar met ruim 60 jaar aan herin- neringen komt hij aardig in de buurt. Gek genoeg trok hij zelf nooit het shirt van zijn gelief- de clubje aan. “Ik heb nooit in clubverband gevoetbald, wel gewoon voor de lol. Toen had je andere prioriteiten.” Heel even was hij weg, maar begin jaren ‘60 keerde hij terug als suppor- ter. “Door bouwen en trouwen, ben ik even een tijdje niet bij NSV geweest. Daarna werden mijn zonen lid, sindsdien is het weer vaste prik.” Vanaf dat mo- ment heeft de inwoner van Nis- pen zowel uit als thuis nauwe- lijks een wedstrijd gemist. Het valt de spelers dan ook meteen op als hij er niet is, vertelt hij. “Er zit natuurlijk een behoorlijk leeftijdsverschil tussen, maar je merkt dat ze het waarderen als je komt. Als je er een keertje niet bent, hoor je de volgende keer: Waar was je?” VRIENDSCHAPPEN Ze kennen hem dus maar al te goed, dat is voor Walter ook precies wat het zo mooi maakt. “We bezoeken de wedstrijden met een vast groepje, dan car- poolen we. Dat zijn echt vrien- den geworden, puur door de voetbal.” NSV betekent dan ook heel veel voor hem. “Nispen is maar klein, 1600 inwoners, waarvan er 400 lid zijn van de club. Die speelt dus echt een grote rol binnen de gemeen- schap en ik voel mij daardoor echt betrokken.” En natuurlijk geniet hij ook van het spelletje, de vriendschap telt nog net een stukje zwaarder. “Dat mis je nu ook het meeste. De vriend- schappen die je erdoor krijgt, je kent elkaar allemaal. Van het bestuur, tot aan de fans en de spelers.” Na tientallen jaren, is het boek gevuld met mooie momenten, met één absoluut hoogtepunt. “Promotie naar de tweede klasse. Dat is voor ons heel hoog. We hadden toen echt een goed team, dat is als supporter genieten.” In al die tijd heeft hij vanzelfsprekend een hoop spelers zien komen en gaan, ook veel goede spe- lers, aanvallers zijn vaak zijn favoriet. “Een echte goaltjes- dief, daar gaat het uiteindelijk wel om natuurlijk. Je kan nog zo goed spelen, maar je moet wel scoren.” DERDE HELFT Maar ook de feestjes op de club, staan Walter nog goed bij. “Voor het 75-jarig jubileum, dat was heel mooi. Dat zouden we voor het 100-jarig jubile- Begonnen bij BSC Roosendaal, maar door een stel vrienden overge- haald om naar NSV te komen. Een beslissing waar hij absoluut geen spijt van heeft gekregen, al moest hij door een blessure vroegtij- dig stoppen met voetballen. “Die dokter zei: Als je een profvoetbal- ler was geweest, had ik je geope- reerd. Nu lijkt het mij verstandi- ger als je er maar mee stopt. Mijn vrouw was erbij, dus dat had hij natuurlijk nooit moeten zeggen!” TROTS Zo kwam er een einde aan vijf jaar binnen de lijnen, begon zijn carrière erbuiten en vroegen ze hem om secretaris te wor- den. “Dat heb ik vijftien jaar lang gedaan, toen was het tijd voor nieuw bloed.” Maar dat was niet de enige functie die de inmid- dels 67-jarige Willy toentertijd op zich nam. “Ik werd ook elftal- leider bij het eerste. Wedstrijden vlaggen, spelers begeleiden. Ik ben ook nog een jaartje verzor- ger geweest, dat was niet mijn ding.” Maar voor wie denkt dat hij gestopt is, heeft het mis. “Bij wedstrijden, zowel uit als thuis, vertegenwoordig ik de club op een zo goed mogelijke en posi- tieve manier.” Een club die hij in zijn hart heeft gesloten, vertelt hij. “Een gouden vereniging. Ik kwam binnen als ‘vreemde’ uit Roosendaal, maar het is één gro- te vriendenclub. Je hoeft maar een belletje te geven of ze ko- men je helpen.” Een groot feest gaat het 100-jarig jubileum ech- ter niet worden. Al organiseerde hij met het jubileumcomité, waar hij voor de zevende keer deel van uitmaakt, een reeks activiteiten. “Die hebben we helaas een jaar- tje uit moeten stellen.” Minder trots maakt het hem niet. “Dat vind ik wel echt een heel mooie mijlpaal, 100 jaar bestaan. Toen ik begon als bestuurslid hadden we 250 leden, nu zijn dat er meer dan 400. We hebben ook hele- maal geen opzeggingen, ieder- een is hartstikke trouw.” INDRUKWEKKEND Die verbroedering vormt voor hem letterlijk het hoogtepunt in de geschiedenis van de club. “Op de dag dat we kampioen konden worden, overleed Janus Helle- mons, oud-secretaris en erelid van de club. In de middag wer- den we kampioen. Zijn we met de platte kar door het dorp gegaan en hebben we een minuut stilte gehouden voor zijn deur, dat is voor mij het meest indrukwek- kende moment in al die jaren.” Hij weet het allemaal nog pre- cies, want Willy is ook de man van de statistieken. Elke maan- dagmorgen werkt hij ze even bij. “Wedstrijden en doelpunten, van de afgelopen 40 jaar. Ik heb ook twintig seizoenen lang de wedstrijdverslagen gedaan.” De spelers weten het precies. “Hey Wil, hoeveel wedstrijden moet ik nog? Bij 250 wedstrijden worden ze gehuldigd, sommige jongens gaan nog een jaartje door om dat te kunnen halen.” Als clubman weet hij maar al te goed hoe be- langrijk vrijwilligers zijn voor de club. “Zonder kan de club niet bestaan. Als vrijwilliger ben je nauw betrokken en je krijgt er ongelooflijk veel dankbaarheid en vriendschap voor terug.” Zo werd hij in november 2019 tot Als iets ons de afgelopen periode heeft geleerd, is het wel dat voetbal eigenlijk niet zonder zijn supporters kan. Ze zorgen voor beleving, sfeer en zijn goud waard voor hun clubs. Daarom blikken we samen met Walter Laurijs, oersupporter van NSV, terug op 100 jaar historie. “Zonder vrijwilligers, had NSV nooit 100 jaar bestaan.” Was getekend Willy van Dorst. En als er iemand is die dat mag en kan zeggen, is hij het wel. In 1982 werd hij lid, zat hij vervolgens tientallen jaren in het bestuur en tot op de dag van vandaag vertegenwoordigt hij de club. um uiteraard ook graag willen doen, maar dat wordt lastig. Hopelijk komt dat later nog eens.” Bij hoogtepunten horen ook dieptepunten, die heeft hij als optimistische fan eigenlijk niet, maar een nederlaag zorgt toch altijd weer voor een por- tie teleurstelling. “Dan zijn we toch behoorlijk teleurgesteld hoor, al ebt dat gedurende de derde helft wel weer weg!” In al die jaren heeft hij het aantal leden zien toenemen en groei- de zijn bewondering voor al het harde werken van de bestuurs- leden, de toekomst ziet hij dan ook rooskleurig tegemoet. “We spelen nu vierde klasse en dat is prima voor ons. Het moet ook leuk blijven, voorlopig sta ik de komende jaren op zondag ge- woon weer lekker langs de lijn te genieten.” erelid verkozen. Tot slot wil hij graag nog iets kwijt. “Er wordt aan spelers van ons getrokken, maar ik zou het toch wel leuk vinden als ze gewoon hier blijven. Die jongens zijn hier in het dorp opgegroeid, daar moet je het als club mee doen!” Gefeliciteerd met het 100-jarige jubileum