VoetbalJournaal Roosendaal, voorjaar 2020

17 Tien seizoenen bij dezelfde voetbalclub, het is niet veel spelers gegeven. Guney Dursun (30) kwam een decennium geleden bij RKVV Rimboe en neemt na dit voetbaljaar afscheid. Hopelijk met een mooi feest in zijn recente herinnering. Voor het vierde jaar op rij speelt Ricardo de Bruijn (29) in het hart van de defensie in het vlaggenschip van DEVO. De ervaren Zeeuw wil met de dorpsclub dolgraag terugkeren in de vierde klasse, een missie die het piepjonge elftal van Corné Willemsen volgens de voostopper wellicht dit seizoen nog kan voltooien. Handenwrijvend kijkt hij uit naar 17.00 uur. Dan staat de moeder aller derby’s op het program- ma: Fenerbahçe en Galatasaray kruisen in zijn tweede thuisland de degens. Na die wedstrijd is de kans groot dat hij nog even ach- ter zijn computer kruipt om een potje Football Manager te spelen. Guney Dursun is een voetbaldier, maar stopt na dit seizoen wel met de sport zelf actief beoefenen. TE SERIEUS We spreken voor het interview af op het voetbalveldje van de Roosendaalse Fatimawijk. Als Dursun vroeger niet op het Cruijff Court in de Westrand aan het spelen was of op een pleintje in zijn geboortewijk Kalsdonk, dan was dit zijn speelterrein. Urenlang voetbalde hij. “Ik was tot mijn vijftiende echt heel se- rieus bezig om profvoetballer te worden.” Hij speelde zelfs in de jeugd van RBC, maar toch ver- loor hij die droom onderweg. “Ik kwam tot het besef dat ik niet alles opzij wilde zetten om het te redden, vond het allemaal wat té serieus worden.” Dursun ging bij Alliance voetbal- len, maar stopte daar toen hij de stap van de jeugd naar de senio- ren moest maken. Niet veel later miste hij het spelletje toch weer dusdanig, dat hij bij DVO’60 in een vriendenteam ging spelen. Zij wilden graag een eerste elftal worden, maar dat lukte aan de Sportstraat niet. Bij Rimboe was wél plek. En dus verkaste het team van Dursun naar Wouwse Plantage. “Toen ik daar voor het eerst kwam, dacht ik echt: waar ben ik nou beland? Er was hele- maal niks op dat sportpark en de kleedkamers waren flink ver- ouderd. En Wouwse Plantage is één straat, met daarin alleen een frietkraam om te chillen.” THUIS Hij had toen niet verwacht dat sportpark Rimboe zo’n thuisgevoel zou geven. En toch is dat gebeurd. “Het zijn echt tien hele leuke jaren geweest. Ik heb van alles mee- gemaakt: een kampioenschap, nacompetities en zaterdag- én zondagvoetbal.” De overstap van zaterdag- naar zondagvoetbal ging niet zonder problemen. “De zaterdagtak werd opgeheven, veel jongens gingen weg, maar ik wilde het op zondag proberen. Maar dat ging niet zoals gehoopt, daarom ben ik even gestopt.” Guney Dursun wil Rimboe verlaten met kampioenschap De Bruijn mikt op promotie met talentvol DEVO Tot Yasin Cayir voor de deur stond. Want als Yasin het vraagt, staat Guney klaar. “Ik heb nog samen met hem gevoetbald bij DVO’60 en in mijn eerste jaren bij Rimboe. Yasin is een erg fijne vent én goe- de trainer en hij zou het zondag- team gaan coachen.” Met Cayir kwam er een lading spelers mee naar Wouwse Plantage. Waar Rimboe jarenlang in de kelder van het amateurvoetbal speelde, strijden ze in het tweede sei- zoen onder Cayir om het kam- pioenschap. “En ik denk dat we die titel gaan pakken. Waarom? We zijn thuis dit seizoen onver- slaanbaar en krijgen onze direc- te concurrenten nog op bezoek. Daarnaast is onze wilskracht zó groot, het moet lukken. Je moet ons eens zien bij de besprekin- gen op de wedstrijddag. Dan moeten we de kleedkamer nog Van de laatste tien seizoenen speelde DEVO er negen in de laagste klas- se van het zondagvoetbal. In het voetbaljaar 2016/2017 kwamen de geel-zwarten voor het laatst uit in de vierde klasse, wat na het spelen van nacompetitie uitmond- de in degradatie. “Ik weet het nog goed, dat was mijn debuutjaar bij DEVO”, zegt Ricardo de Bruijn. “We pakten in dat seizoen veel punten, maar vlogen er helaas toch uit. Erg zonde, want in de vierde klasse is het leuker spelen dan een niveau- tje lager.” VIERDE SEIZOEN Ricardo de Bruijn groeide op in Zeeuws-Vlaanderen en voetbalde tot halverwege zijn twintigste bij achtereenvolgend Sluiskil, Ter- neuzense Boys, IJzendijke en Corn Boys. Vanwege de liefde verhuis- de hij naar Noord-Brabant, waar hij met zijn vriendin neerstreek in Bosschenhoofd. De voetballief- hebber stuurde een mailtje naar DEVO om zich aan te melden en niet veel later vond hij zichzelf al terug in het hart van de defen- sie van het eerste. In dat elftal is hij bezig aan zijn vierde seizoen. “Ik ben goed opgevangen en heb het hier uitstekend naar mijn zin”, zegt De Bruijn. “DEVO is een leuke, gemoedelijke club en het niveau is vergelijkbaar met dat van mijn oude clubs.” MIDDENMOOT DEVO eindigde twee jaar op rij in de middenmoot van de vijfde klasse, maar is dit seizoen weer een kans- hebber voor promotie. De Bruijn is de oudste speler in het piepjonge elftal van Willemsen, dat met ver- zorgd voetbal de veelal defensieve en fysiek spelende tegenstanders probeert te verslaan. Dat gaat best aardig en daarom gelooft de ver- dediger in een mooie afloop van het seizoen. “Na de degradatie uit de vierde klasse liep het niet bij ons. Vorig jaar ging het al beter en in, maar zijn we al zó gefocust en scherp. Dit is ons huis en hier valt niks te halen, dat is dan de gedachte.” Voor Dursun zou het een mooi einde van een tijdperk zijn, aange- zien hij dus met voetbalpensioen gaat. “Met een promotie komen waarschijnlijk ook weer nieuwe jongens, die gemotiveerder zijn dan ik om voor elke meter te strij- den. Ik voel dat het bij mij minder en minder wordt. Daarom is het voor iedereen beter als ik het na dit seizoen voor gezien houd.” 0240711.pdf 1 2-3-2020 16:04:09 dit seizoen hebben we onze zaken helemaal goed voor elkaar. We heb- ben een brede selectie en genoeg talent. Helaas zijn we nog wel iets te wisselvallig. Als we vaker in staat zijn om bijvoorbeeld een 1-0 voor- sprong over de streep te trekken, geloof ik in promotie.” VEEL BEKENDEN De competitie van DEVO is een mix tussen Brabantse en Zeeuwse ploegen. Dit seizoen speelt de fy- siek sterke De Bruijn onder meer tegen zijn oude clubs Corn Boys en Sluiskil, die beide onderaan de rang- lijst bungelen. “Ik kom veel beken- den tegen als we in Zeeland spelen, dat is gezellig. Maar ik wil wel heel graag van die clubs winnen. Ik wil met DEVO namelijk zo snel mogelijk tergkeren in de vierde klasse. Voor onze trouwe fans en ook voor ons- zelf als spelers is dat een aantrek- kelijker niveau. Het is veel leuker voetballen en bovendien is de kans groter dat je derby’s speelt. Dan komt er meer publiek naar DEVO.”