25 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Martijn Jochems eist veel van zichzelf Voor Martijn Jochems is er dit seizoen bij VCW veel veranderd. De 21-jarige inwoner van Wagenberg heeft niet alleen een nieuwe positie in het veld, maar is door de nieuwe trainer Tijs van Bragt ook gebombardeerd tot aanvoerder. De omstandigheden in de u i t w e d s t r i j d tegen UVV’40 waren onlangs allesbehalve ideaal. In een troosteloze ambiance, waar een enkele toeschouwer een plekje had gevonden op de overdekte tribune, en waar de meeste toeschouwers uit bescherming voor de vele regen van achter het glas in de droge kantine de wedstrijd volgde, ging Jochems voorop in de strijd bij VCW. Het mocht weliswaar niet baten – UVV won het regenduel met 2-0 – maar geen moment liet de nieuwe aanvoerder het hoofd hangen. “Als aanvoerder moet je het goede voorbeeld geven”, had hij voor de wedstrijd gezegd. “We hebben nog steeds een jonge groep.” Jochems nam deze zomer de aanvoerdersband over van de gestopte Bram Schouwenaars. “Ik vind het eer en het is ook een verantwoordelijkheid, maar ik voel me er goed bij.” Jochems speelde vorig seizoen voornamelijk in het tweede elftal. “Het boterde niet zo met de vorige trainer”, verklaart hij. “We waren het oneens met elkaar over bepaalde zaken. Dat zorgde voor een vervelende sfeer op de training. Op een gegeven moment ging het zo tegenstaan om te trainen dat ik er voor gekozen heb om in het tweede te gaan spelen. Dat was geen straf, omdat veel vrienden van mij in dat elftal spelen.” Jochems maakte aan het einde van het seizoen zijn comeback in de hoofdmacht. VCW had zijn hulp nodig in de nacompetitie. “Voor VCW hebben wij, de trainer en ik, onze geschillen aan de kant gezet. Het belang van VCW stond voorop. Ik ben blij dat ik nog een steentje heb kunnen bijdragen aan het goede slot van het seizoen.” Onder Van Bragt vertolkt Jochems een belangrijke rol. De oefenmeester zette de linkspoot vrijwel meteen op ‘tien’. “Ik heb bijna altijd op acht gespeeld, linksback of linksbuiten”, zegt Jochems. “Daarom is het wel even wennen deze positie. Je bent veel directer betrokken bij de aanval. Omdat we met drie spitsen spelen, wordt er van mij ook het nodige verdedigende werk verwacht.” Hij is niet ontevreden over zijn start. “Maar er is nog behoorlijk ruimte voor verbetering. Ik eis meer van mezelf.” Hij haalt zijn cijfers erbij. “Ik moet meer gaan scoren en meer assists geven.” Jochems speelt al sinds zijn zeventiende in de selectie. “Ik ben begonnen bij HZ’75. Toen we verhuisden ben ik lid geworden van VCW en daar heb ik op mijn zeventiende mijn debuut gemaakt in het eerste. Dit is dus al weer mijn vijfde seizoen in de selectie.” Hij heeft er vertrouwen in dat VCW dit seizoen een rol van betekenis kan spelen in de vierde klasse. “Ik heb het idee dat we volwassener zijn geworden, maar of dat leidt tot een hoge positie zullen we zien.” Zeker is dat VCW de nodige teams onder zich moet houden om nieuwe degradatieperikelen te voorkomen. “Pittig”, zegt hij over de versterkte promotie. “Ik heb geen idee hoeveel punten we moeten halen om ons direct veilig te spelen, maar ik heb wel het gevoel dat ieder puntje nog harder telt.” Guus Verbeek zwaait eerdaags af als voorzitter van OVV’67. Dat doet hij met een gerust hart, want de opvolging staat klaar. “OVV moet vooral OVV blijven, een vereniging waar prestatie belangrijk is, maar het sociale element nóg belangrijker.” Guus Verbeek geeft met gerust hart stokje over In januari van komend jaar is het precies acht jaar geleden dat de voormalige Poeldijker uit het Westland voorzitter werd van de club in Oosteind. “Ik was nieuw in het dorp en mijn vriendin en haar zoon speelden bij de club”, zegt Verbeek (59). “Ze kregen er lucht van dat ik ooit voorzitter was geweest bij een tennisvereniging. Die moeten we hebben, dachten ze waarschijnlijk, haha.” Het was de bedoeling dat Verbeek ‘even een paar jaar’ voorzitter zou zijn, maar dat even werd dus bijna acht jaar. Mede door de coronaperiode en alle perikelen daaromheen bond Verbeek er nog een termijn aan vast. “Ik wilde de club niet verlaten in die lastige periode”, zegt hij. “Dat gold overigens voor nog twee andere bestuursleden. Een wisseling van de wacht is prima, maar op dat moment leek het ons beter om even te wachten.” Toen hij in 2013 aantrad, had OVV’67 moeite om de financiële touwtjes aan elkaar te knopen. Er moest een wat steviger financieel beleid worden gevoerd, noemt hij dat. “De club schreef elk jaar rode cijfers. Het ging weliswaar niet om grote bedragen, maar we kregen de begroting niet sluitend. We zijn er wat steviger in gaan zitten en zijn met de hele club ook goed naar onze uitgaven gaan kijken. Wat is echt nodig en wat niet. We hebben ook geprobeerd om wat meer vat te krijgen op het bestellen van nieuwe spullen. Voorheen werden we als club daardoor wel eens verrast.” Het nieuwe beleid heeft ervoor gezorgd dat OVV een gezonde financiële huishouding heeft en een spaarpotje. En dat spaarpotje is volgens Verbeek altijd handig, zeker met wat OVV nog te wachten staat. Al enkele jaren wordt gesproken over woningbouw in Oosteind en sportpark Uilendonck is aangewezen als één van de mogelijke locaties. “Het speelt, maar het heeft nog geen concrete vormen aangenomen”, zegt Verbeek over een mogelijke verplaatsing. “Het is afwachten wat er gaat gebeuren. Als club staan we niet onwelwillend tegenover een nieuw complex, mits dat aan het centrum van het dorp grenst.” Woningbouw in Oosteind wordt door OVV toegejuicht. Verbeek: “Het kan zorgen voor extra leden, vooral aan de onderkant. Die nieuwe aanwas kunnen wij gebruiken.” Want OVV is als club de afgelopen jaren wel een stukje ouder geworden, stelt Verbeek. “Toen ik voorzitter was hadden we jeugdspelers die nu spelen in de JO17 en MO17. Dat zijn onze jongste teams.” Nog wel. “Toevallig hebben we onlangs een verzoek gehad van een opa die zijn kleinzoon graag wilde opgeven. Met één jeugdspeler kunnen we niet zo veel. Kom terug als jullie met meer zijn, hebben we gezegd. Dat is gebeurd. We hebben een stuk of negen spelertjes.” Van de grote getallen heeft OVV het nooit moeten hebben. Wél van het sociale. Verbeek: “Het sociale is minstens zo belangrijk als het sportieve. Die waarden moeten we koesteren. Zoals ook het feit dat we een ‘echte’ voetbalkantine hebben. Gedateerd, maar wel supergezellig.” De onzekere toekomst zorgt er ook voor dat OVV goed kijkt naar investeringen op het sportpark. “We houden altijd in het achterhoofd dat we op den duur hier moeten vertrekken. Aan de andere kant leven we wel in het hier en nu. Je kunt niet alles gaan uitstellen. Vandaar dat we twee oude kleedkamers inmiddels hebben gerenoveerd. We hebben een tijdje geleden vier kleedkamerunits gekregen. Het dak daarvan ligt vol met zonnepanelen.” Als hoogtepunten in zijn bijna achtjarige voorzitterschap noemt Verbeek de viering van het 50-jarig jubileum, maar ook de promotie van het eerste vrouwenelftal naar de eerste klasse. “Op verzoek van de spelersgroep hebben we dit seizoen bewust een stapje teruggedaan. De lange reistijden begonnen tegen te staan. Vandaar dat we nu spelen in de derde klasse.” OOK IN TEAMKLEDING JOUW VOETBALSPECIALIST 0242891.pdf 1 28-9-2020 10:32:32
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=