VoetbalJournaal Oosterhout, najaar 2021

13 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Op 26 september waren alle ingrediënten voor een mooi verhaal aanwezig. Vanuit je voetbalpensioen terugkeren op het veld, op je verjaardag debuterend bij het eerste van Madese Boys. Een mooi verhaal werd het, alleen niet voor hoofdrolspeler Karsten de Graaf. De keeper moest veertien keer vissen als ‘cadeautje’. MADE - De Graaf had het nog nooit meegemaakt, zo’n uitslag. Niet bij de senioren, maar zo’n resultaat als overwinning of nederlaag kon hij zich ook niet voor de geest halen als jeugdspeler. Toch gebeurde het dit seizoen. Met Madese Boys verloor hij met deze bizarre cij- fers van SC Kruisland. “Ik speel nu denk ik al achttien jaar selectievoetbal, ik heb dit nooit meegemaakt. Maar ook niet bij de F-jes. Wij hadden een totale offday, bij hun lukte alles. Het was echt bizar. Aan de 1-0 gaat een handsbal vooraf, maar er werd niet afgefloten. Het was de twaalfde minuut. Vanaf die 1-0 vloog alles erin. Ik kon wei- nig aan die ballen doen, alleen de 12-0 was echt mijn fout. Leuk is zoiets niet natuurlijk. Een paar weken daarvoor was het ergens 55-0 geworden in één of andere kelderklasse. Gekscherend riep ik nog dat we uit moesten kijken om niet beroemd te worden. Je probeert de schade beperkt te houden, maar dat is niet gelukt.” Na die monsternederlaag volgde een nieuwe ‘aparte wedstrijd’, zo- als De Graaf het zelf omschrijft. “De tweede wedstrijd eindigde we met acht man.” Dat gebeurde bij de 5-0 nederlaag op bezoek bij TSC. “Toch zag ik in die wedstrijd ook gewoon goede dingen. Met eerst negen en ook met acht man kregen we nog kansen. De rode kaarten waren overdreven, net als twee strafschoppen.” De vraag is wat doe je na twee van dat soort wedstrijden? “Gewoon blijven trainen. Ik kende Madese Boys van naam, niet qua spelers”, zegt De Graaf, die al wel acht jaar in Made woont. “Ik heb begrepen dat er sterkhouders gestopt zijn, de selectie heeft een jasje uitge- daan qua kwaliteit. En dan heb- ben we ook nog veel blessures gehad.” Al negentien jaar speelt Jesper de Rond in het eerste elftal van DHV. Hij is de cultuurbewaker van de club en is niet meer weg te denken uit Zevenbergschenhoek. De inmiddels 36-jarige voetballer denkt nog lang niet aan stoppen en heeft nog één ultiem doel. DEN HOEK - Hij was vijftien toen hij voor het eerst mocht meedoen bij het eerste elftal van DHV. Hij zat toen nog in de b-junioren. Zijn elftal viel uit elkaar maar hij was toch te jong om defini- tief aan te sluiten bij het eerste elftal. “In het eerste elftal zaten alle- maal gasten van 28 jaar. Ik was nog een broekie en had niet echt een connectie met ze. Ik ben toen één jaar bij Madese Boys gaan voetballen.” Maar na een jaar in Made kon hij de verleiding niet weerstaan om in 2002 terug te keren naar zijn DHV. “Ik ben toen wel in het eer- ste gaan voetballen. Notabene nog met mijn eigen vader. Die was toen 47. Hij raakte helaas geblesseerd en dus bleef het maar bij één jaar.” BEGIN VAN GLANSRIJKE PERIODE Sinds 2002 is De Rond niet meer weg te denken bij Den Hoek Vooruit. Elk seizoen was hij erbij waardoor hij de bijnaam ‘De Bei- tel’ kreeg. “Ik merk aan mijzelf dat ik ook een beetje de cultuur- bewaker ben van de club. Ik zit ook in het bestuur. Ik zorg voor het onderhoud van het sport- park. Dat sluit goed aan bij mijn baan.” De Rond is inmiddels 36 jaar, maar hij is nog de fitste van allemaal. “Bij het rondje lopen rond het veld loop ik nog altijd voorop. Ik heb nog nooit echt ergens last van gehad, dat moet ik maar snel afkloppen. Het enige verschil is dat ik in de zomer voor mijzelf door moet trainen.” KAMPIOENSCHAP Gevraagd naar zijn hoogtepunt hoeft ‘De Beitel’ niet lang na te denken. “Dat is het kampioen- schap in 2011. Dat was het ge- volg van de stichting die toen is opgericht. Het eerste elftal leek weer uit elkaar te vallen maar door een soort geldschie- De Graaf blijft ondanks die eer- ste twee wedstrijden ook posi- tief over de rest van het seizoen, mogelijk gesterkt door de 4-1 winst op FC Tilburg. “Dan blijkt dat we gewoon kunnen voetbal- len.” Daarmee is Madese Boys één van de vele clubs in de twee- de klasse. “Ik denk dat qua kwali- teit in de middenmoot of subtop eindigen realistisch moet zijn. En wie weet pakken we ergens een periode. We kunnen allemaal stuk voor stuk goed voetballen”, zegt de oud-keeper van clubs als De Zwerver, Hardinxveld en DHV opgewekt. Van Harskamp, die ook twee jaar in de jeugd van Feyenoord actief was, heeft ook weer echt plezier in het spelletje. “We hebben een goede voorbereiding gehad, in de beker ging het ook niet onaardig. Het Kruisland-verhaal was min- der, maar dat is wat mij betreft echt een incident. Ik ga nu ook gewoon weer met plezier naar de trainingen en wedstrijden, we hebben een leuke groep.” “Leuk is het niet natuurlijk, ik had zoiets nog nooit meegemaakt” Cultuurbewaker De Rond is nog lang niet klaar bij DHV 14-0 nederlaag in eerste wedstrijd en eindigenmet acht spelers in wedstrijd twee 0253195.pdf 1 20-10-2021 10:08:36 Brieltjespolder 8d • 4921 PJ Made • 06- 50258209 • www.LA-sound-made.nl 0253194.pdf 1 20-10-2021 10:06:11 ter konden we spelers van bui- tenaf verleiden hier te komen spelen.” Ondanks dat De Rond vlak voordat seizoen ook een stap kon maken bleef hij zijn club trouw. Het leverde een kampi- oenschap op en een aantal jaar in de derde klasse. “Het waren de gloriejaren van DHV. Dat was echt genieten. Uiteraard was de degradatie een aantal jaar later wel een dieptepunt.” NOG LANG NIET KLAAR Als het aan De Rond ligt gaat hij nog jaren door. “Ik wil op mijn 40e nog voetballen. Dat gaat lukken, zeker als ik mij zo blijf voelen en ik nog altijd een meerwaarde ben voor het elftal.” Maar als hij iets geleerd heeft in al die jaren DHV is dat niks voorspelbaar is. “Ik weet wel dat ik nooit zal opgeven. In al die jaren heb ik alles meegemaakt, al zou ik graag nog een keer kampioen willen worden.”