VoetbalJournaal Oosterhout, voorjaar 2021

5 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Uit het niets was Kitty Marijnissen ineens actief bij TSC. Eerst als coach, vervolgens als coördinator bij de jeugd. En zo kwamen er nog wat taken bij. En dat terwijl ze tot een paar jaar geleden eigenlijk nietsmet voetbal had en er nooit iets mee had gedaan. En nu is ze druk met het maken van teamindelingen tot het aanstellen van leiders en trainers en van het organiseren van een clinic voor potentiële jeugdleden tot helpen bij de organisatie van de Grote Club Actie. En dat allemaal met een glimlach. OOSTERHOUT – Even terug naar hoe het allemaal begon. “Wij ver- huisden terug naar Oosterhout en de kinderenwilden hier voetballen. Er was een kick off-avond voor de jeugd. Ik was de enige ouder van het team waar onze oudste zoon ingedeeld was en dus was ik de coach. Terwijl ik nog nooit iets met voetbal had gedaan. Ik ben een hockeyer”, kijkt Marijnissen te- rug op haar TSC-start. “Als coach werd ik vervolgens gevraagd om coördinator te worden, waarbij ik contact heb met alle nieuwe aan- meldingen, om kinderen zo snel mogelijk mee laat trainen. En de teamindeling komt er dan ook ie- der jaar bij. Dat doe ik nu voor het vierde jaar. Het gaat om de aller- kleinsten. Van de JO7 tot de JO12, tot ze dus overgaan naar spelen op een heel veld.” “Het is een gezellige club”, zegt Marijnissen over TSC, waar ze in- middels meer en meer voetbal is gaan ademen. “In het begin ben ik op weg geholpen in de systemen. En ik kende natuurlijk helemaal niemand, maar dat is allemaal goed gekomen. Inmiddels ben ik ook trainer. Ik heb bij de hockey altijd getraind, dus het idee van jeugd trainen zat er al wel in. Maar het gaat ook leuk, mijn kennis is groeiende.” NIET ANDERS GEWEND In totaal is Marijnissen nu zo’n vijf- tien uur per week bezig met haar vrijwilligerswerk voor TSC. “Dat is best fors, ik werk ook fulltime. Maar het is leuk om te doen. Ik ben zelf ook niet anders gewend. Ik heb het nooit anders gezien dan dat mijn ouders voor de hockeyclub bezig waren. Achter de bar of coa- chen, ze waren altijd wel iets aan het doen. Dat zit er bij mij ook in.” En ze staat er bij TSC niet alleen voor, er zijn veel vrijwilligers. Dat zegt Marijnissen als ze klaar is om een clinic te openen voor jeugdleden en potentiële nieu- we TSC-spelers. “Voor zo’n clinic vraag ik via een appje welke ou- ders willen helpen. Dan komen er zoveel reacties dat ik bijna moet gaan loten, dat is echt tof. Op sommige vaste posities, dingen die wat meer uren eisen, is het wel moeilijk. Maar voor dit soort dingen hebben we nooit vrijwilli- gers tekort.” CLINICS Een tekort is er wel aan spelers. Althans, ze willen er bij TSC graag nog een paar jeugdspelers bij. “Bij de JO7 en JO8 valt het nog mee, maar bij de huidige JO9 zien we dat het qua aantal niet veel is. En de teams worden natuurlijk ook groter. Ik wil evenwichtige teams houden, daarom zijn we aan het werven. Er zijn 35 kinderen op de clinics afgekomen die nog geen lid zijn. Als een deel bij TSC komt spe- len, ben ik blij”, zegt Marijnissen, die haar plezier als jeugdcoördinator ook echt uit de jeugd haalt. “Het plezier met die kids, die je ziet ge- nieten is leuk. En ik kan mijn eigen jongens ook zien, want die zitten nog in de categorie die ik coördi- neer. Dat ik ze veel kan zien is ook echt leuk.” KittyMarijnissen geniet als jeugdcoördinator van blije kids Met hockeyachtergrond nu ‘fors’ wat uren actief op het voetbalveld Danny Kemmeren speelde in de jeugd van FC Right-Oh, tot hij halverwege zijn tienerjaren andere interesseskreegenmededoordriekeermotorcrossen indeweekstoptemetvoetbal. Op dertigjarige leeftijd keerde hij terug op het voetbalveld van de club in Geertruidenberg, waar hij geniet van ruwe kleedkamerhumor, het uitschakelen van een tegenstander en bovendien ook nog eens sponsor is van ‘zijn’ vierde elftal. G E E R T RU I D EN - BERG – Toen hij een jaar geleden terugkeerde bij FC Right-Oh kende hij niet veel spe- lers van het vierde elftal. “Een en- keling. Maar ik had gewoon zin om weer te beginnen”, zegt Kemme- ren terugkijkend op zijn rentree op de voetbalvelden. Wennen was het niet. “Bij de club is het ons kent ons. Ik ben heel wat jaren weg ge- weest, maar het voelde eigenlijk alsof de tijd had stilgestaan.” Inmiddels is hij niet alleen speler van het vierde elftal, maar staat hij met zijn bedrijf ook op het shirt van dat team. “De huidige sponsor zou er mee gaan stoppen, het gaat per drie jaar. Toen werd er in de groep gevraagd of we iemand wis- ten, daar zouden we als teammee geholpen zijn. Ik wilde het zelf wel doen”, zegt de eigenaar van Isolo- gic, een bedrijf uit Raamsdonks- veer dat distributie vanmedicijnen verzorgt. “Het is een specifieke markt die we bedienen, dus het is vooral om de ploeg te helpen. Het is niet mijn insteek geweest om er iets aan over te houden, het is ook niet de verwachting dat ik er een euro aan ga verdienen. Hoeft ook niet.” Voor het team dus, een bijzon- der team. “Eigenlijk zijn we een bij elkaar geraapt zooitje”, zegt Kemmeren met een glimlach. “We hebben jongens die bij het tweede meedoen en bij ons aansluiten, maar ook senioren. We hebben eigenlijk van alles wat rondlopen. Maar er is wel een vaste kern van spelers, die er altijd is. Ik ben er ook altijd bij, elke training en elke wedstrijd.” Het is voor de voetballiefhebber ook een stukje ontspanning waar hij naar uitkijkt. “Ik werk gemiddeld zo’n twaalf tot dertien uur per dag, dan is het lekker om in de avond of op zondag even te gaan voetbal- len, het is een uitlaatklep voor mij.” Een drankje na afloop is vooral op de woensdagavond, na de geza- menlijke training met het derde en vijfde elftal. “Op zondag spelen we al om negen uur in de ochtend. Wij zijn klaar met voetballen als de meeste Nederlanders uit hun bed komen rollen. De meeste jongens blijven niet hangen, ook omdat je dan al om elf uur aan het bier zou zitten.” Ondanks het vroege tijdstip mist Kemmeren het nu wel, dat er geen wedstrijden zijn. Die ruwe humor, de kleedkamerhumor, die mis ik wel. Dat vind ik prachtig. De hele week heb ik te maken met grote klanten zoals ziekenhuizen. Dan moet je je altijd normaal gedragen, Voetballiefhebber Kemmeren geniet van meerdere rollen bij FC Right-Oh 4 Van strijdende back tot sponsor netjes. Maar bij de voetbalclub kun je zijn zoals je zelf wil zijn. Dat is mooi”, aldus de spelers die vaak als rechts- of linksback speelt. “Ook prachtig. Ik vind het leuk om die snelle buitenspelers op te van- gen. Ik hou ervan de confrontatie aan te gaan op het veld.”