VoetbalJournaal Oosterhout, voorjaar 2021
23 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Deafgelopen jarenwasGerdwinJansenbij flinkwat clubs inde regioactief. Als trainer vanmeiden- en damesteams, maar ook als vlagger en leider bij eerste elftallen. Van FC Right’Oh tot RFC en van Be Ready tot Irene ’58. Afgelopen zomer kwam daar Madese Boys bij, de club uit zijn dorp. En daar geniet hij van het vriendinnenteam dat hij onder zijn hoede heeft, al wacht hij met alle dames met smart op het spelen van wedstrijden. MADE - De in Made geboren Jansen verhuisde naar Geertruidenberg en kwamzo ook bij FC Right’Oh terecht. “Ik ben daar gaan trainen, heb in de technische commissie gezeten, ben vlagger geweest bij het eerste en ook leider. In die tijd zat ik ook al bij RFC, waar ik de meiden onder mijn hoede had en was ik vlagger bij de ploeg van Louis Roovers.” Vertrokken bij FC Right’Oh klopte Paul van Dijk aan, of hij bij Irene ’58 wilde vlaggen. Later volgde nog een jaartje bij Be Ready, om vervolgens weer terug te keren bij de meiden van RFC. “Ik vind het spelletje gewoon heel erg leuk”, zegt Jansen. Het is te ho- ren als hij praat over de teams waar hij heeft gezeten, als hij praat over voetbal. De passie straalt er vanaf. Hij stopt veel energie in de voetbal- clubs waar hij actief is. Nu helemaal. Want terwijl hij bij RFC een meiden- team onder zijn hoede had, werd er in Made geroepen dat ze hem moesten halen voor het dames- team. Jansen werd gebeld. “Er volg- de een gesprek. En nog één. Ik vond het best wel leuk. Ik kom uit Made, ben er ooit begonnen en woon ook weer inMade. Er was ook al snel een klik. Wel hebben we de trainingstij- den wat moeten wijzigen. Ik train nu van half zeven tot half acht bij RFC, dan stap ik in de auto en vlieg ik naar Made, waar ik van acht uur, soms kwart over acht tot half tien à kwart voor tien bezig ben.” Het was een raar eerste jaar, door corona. Toch was het ook leuk. “Ik was nog op vakantie en had gezegd dat ik vanuit Zeeland terug zou ko- men om ze te trainen. Stonden daar 29 speelsters. Ik wist niet wat ik zag. De meiden vinden het ook echt leuk. Door corona konden we op een gegeven moment maar met vier speelsters tegelijk of alleen op zon- dag, vanwege de avondklok. Toch is er een grote groep die gewoon blijft komen. Uiteindelijk wil je natuurlijk wel gewoon voetballen, je ziet dat de meiden het voetbal ook missen. Het gaat om het spelletje.” Toch heeft Jansen er met ieder- een een positieve sfeer in weten te houden. Vorig jaar eindigden de dames onderaan, dit jaar waren er maar een paar wedstrijden en zette corona een streep door het seizoen. “Maar er was een stij- gende lijn. En de laatste wedstrijd was goed, daar trok iedereen zich ook aan op. Naast het veld is het ook een clubje voor de derde helft. Ik heb het pas twee keer meegemaakt, maar het is lang leven de lol. Het is een echt vrien- dinnenelftal.” Dat vind Jansen ook mooi. “Ik ben niet iemand die traint en er dan gelijk van door is. Ik wil erbij horen, ik vind die derde helft ook leuk.” Nu die er niet is, worden dat soort momenten binnen alle mogelijk- heden georganiseerd. Al is Jansen daar altijd mee bezig. Hij regelt fruit voor in de rust, organiseert een speurtocht en voetgolf. “Het is een klein beetje extra, maar dat vind ik leuk. En je krijgt er veel voor terug. Het is echt heel leuk om te doen. Ik steek er energie in, maar krijg er ook veel energie voor te- rug.” Logisch dus dat de samen- werking met een jaar verlengd is. Gerdwin Jansen geniet als trainer van vriendinnenteam bij Madese Boys De laatste anderhalf jaar hebben bij veel clubs een grote impact gehad op de financiële huishouding. Bij vv ONI hebben ze ook liever gisteren dan vandaag weer een volle kantine en volop bedrijvigheid, maar de club heeft de huidige situatie ook aangegrepen om juist nu te investeren in zonnepanelen en een nieuw B-veld. Voorzitter Erik de Weijer is positief over hoe het bij de club gaat. Goed gevoel heerst bij ONI: “Zonder meer positief over hoe het gaat” ’S GRAVENMOER - Zeker als je het vergelijkt met een paar jaar terug gaat het goed met ONI. “Een paar jaar te- rug hadden we drie seniorenteams, nu zitten we weer op vijf. En in de jeugd hebben we er van ieder elftal eentje en bij de allerkleinsten een paar meer. In totaal hebben we nu een kleine 200 leden. Deze omvang moeten we wel houden, anders word je eigenlijk net te klein. Maar het gaat goed.” GEZONDE CLUB Dat de zaterdagvereniging juist nu kan investeren in de toekomst is een compliment naar het bestuur dat jaren geleden hard aan de slag ging met de vereniging. “We komen van ver. De financiële situatie was tien jaar geleden slecht. Dat is op- nieuw op poten gezet. Het bestuur heeft dat heel netjes gesaneerd en de club weggezet als gezonde ver- eniging. Twee jaar geleden was alles weer netjes, daar kunnen we nu op voortborduren. Natuurlijk missen we de kantine-inkomsten nu, die zijn belangrijk. Maar met gezonde fi- nanciële situatie, de sponsorinkom- sten die nog altijd blijven stijgen, contributie en de subsidies kunnen we in evenwicht blijven.” De insteek van ONI is om met het eerste elftal actief te zijn in de derde klasse. “Daar zijn we twee jaar gele- den in terechtgekomen als kampi- oen van de vierde klasse. Nu hebben we twee halve seizoenen gespeeld in de derde klasse. In het eerste jaar pakten we gelijk een periodetitel, het tweede jaar begon wat minder”, kijkt De Weijer terug op de presta- ties van de hoofdmacht. Die start van dit coronaseizoen had ook te maken met het vertrek van spelers uit Dongen. Want naast de eigen jeugd – waarvan er komende zomer drie doorstromen naar het eerste – is de club afhankelijk van spelers die vanuit de buurplaats in ’s Graven- moer willen komen voetballen. “Dat zijn wel vaak jongens die hier al vaker komen. Het is gewoon een gezellige club. Sportief is belangrijk, maar de gezelligheid is ook van be- 0247489.pdf 1 13-4-2021 10:17:39 lang. Na een wedstrijd zit het hier altijd vol”, zegt hij in de kantine van de club. “En in ’s Gravenmoer is ONI ook een bindende factor, zoveel is er niet te doen. Oudere mensen hebben hier zaterdagmiddag hun vaste loop, pakken een biertje aan de bar en kletsen wat. Maar ook vanuit Dongen zakken mensen graag af naar hier.” Een middenmoter in de derde klasse zijn en het ledenaantal zo houden, dat zijn wensen en reëele doelstellingen. En naast de zonne- panelen en het nieuwe B-veld zijn er daarnaast nog andere doelen. “We denken aan LED-verlichting op het B-veld en trainingsveld. Als dat lukt, staan we er helemaal goed voor. En dan moeten we nog een keer de kleedkamers opknappen. Die zijn in 1981 gebouwd en daar is buiten het hoognodige nooit meer iets aan gedaan. Dat wordt een grondige renovatie, maar moet wel een keer gebeuren”, legt De Weijer uit. “Als ik het zo vertel, ben ik zon- der meer positief over hoe het gaat en wat er nog gaat komen.”
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=