VoetbalJournaal Oosterhout, voorjaar 2021

19 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Waardering voor vrijwilligerswerk van Jannie en Bert: ‘Ow wat cool’ HOOGE ZWALUWE - Jannie begon ‘ze- ker 25’ jaar geleden met vrijwilligers- werk bij de club. “Ik kom oorspron- kelijk uit Wagenberg, maar mijn vriend komt uit Hooge Zwaluwe. Hij voetbalde bij HZ, ook een tijdje in het eerste. Daarna bij een lager elftal. Op een gegeven moment is hij gestopt, maar ik ben de kanti- ne op zaterdag blijven doen en het schoonmaken ook.” Bert kwam bij de club toen zijn kin- deren gingen voetballen, hij was elf jaar jeugdleider. “Zo ben ik er ei- genlijk ingerold.” Toen zijn kinderen stopten, was de rol als leider klaar. Maar nadat hij ‘thuis is gekomen’ van werken, is hij gestart met het allerlei klusjes bij de vereniging. “Ik doe dat nu zeker een jaar of zes.” “De zaterdagmet de kinderen, dat is geweldig om te doen. Je krijgt zoveel waardering”, zegt Jannie met een lach. “Iedereen kent je ook natuur- lijk. En niet alleen op het voetbalveld, ook als je ze in het dorp tegenkomt. Altijd even zwaaien. Dat je dan nu bijna niet op de club komt, of in ieder geval niet met een open kantine, dat is wel echt heel vervelend.” Bert herkent dat gevoel wel. Hij merkt dat er door corona minder aanloop is, dat mensen er minder vaak zijn. “Ik krijg vaak te horen dat alles er weer netjes bij ligt. Ik houd ook de straatkant bij, waar mensen parkeren. Dan zeggen veel mensen dat het perfect is. En ook ‘dat je dat nog doet’. Maar ik ben een echt bui- tenmens, ben graag buiten. Dan is dit het leukste wat er is”, zegt Bert enthousiast. Hij combineert het met iedere dag wandelen, zo’n zeven tot tien kilometer per dag. Al die ja- ren deed Bert het maaien – en dan vooral het bijhouden van de kanten, knippen van de heg en dat soort werkzaamheden alleen. Vanaf half april komen er twee vrijwilligers bij. “Dat is toch wel fijn, er gaat veel tijd in zitten.” Jannie benadrukt dat er meer vrij- willigers klaar staan voor de club. Ze maakt de kleedkamers en kantine schoon, maar dat laatste doet ze bijvoorbeeld niet alleen. In een klein dorp en bij een kleine club heb je el- kaar allemaal nodig. Daarom staat ze zelf ook altijd klaar als er iets moet gebeuren. “Bijna de heleweek. Ook als er iemand komt voor de ver- warming, de stroom of het alarm. Ik ben er. Dat mis ik nu wel, ik ben het ook zo gewend.” Toch hou ik het nu ook allemaal bij, dat het wel netjes blijft. “Ikwas pas het kleedlokaal aan het schoonmaken. Een jongetje zei: ‘Ben je nu ook aan het schoonma- ken? Er is toch geen voetbal?’ Toen ik zei dat het toch netjes moest blij- ven reageerde hij met ‘ow wat cool’. Dat is genieten!” Een sportvereniging valt of staat bij de inzet van vrijwilligers. Dat is bij een voetbalclub niet anders. Van de materiaalman tot de kantinejuffrouw en van de mensen die het onderhoud doen tot leiders en trainers. Bij HZ ‘75 is er een goede groep vrijwilligers. Neem Jannie van Bragt (56) en Bert Segeren (69), ze staan al flink wat jaren klaar voor de club en zijn van groot belang voor het draaiend houden van de club. Zijn eerste jaar als hoofdtrainer is er één om snel te vergeten. Een paar wedstrijden, meer was het niet. Op trainingen probeerde hij het plezier in de groep te houden, maar nu kijkt Fatih Kaya vooral uit naar volgend seizoen. De ambitieuze trainer hoopt zelf stappen te maken en iets leuks neer te zetten met OVV ‘67. OOSTEIND - Een vreemd jaar, zegdat wel. Heel vervelend, ik heb er geen ande- re woorden voor”, zegt de 39-jarige oefenmeester eerlijk. “Ik had het me heel anders voorgesteld. Toen de wedstrijden werden stilgelegd heb ik geprobeerd ze gemotiveerd te houden. Trainen mocht ook niet meer. Toen we in groepjes moch- ten trainen ging ik dingen verzinnen om het leuk te houden. Maar al snel was de lol er wel vanaf.” De focus van Kaya ligt inmiddels op volgend seizoen, in de hoop dat er dan weer een gewoon voetbal- jaar is. Qua trainen zijn er steeds meer mogelijkheden en is er meer toegestaan, maar dat is niet meer voor dit seizoen. “Ik ben begonnen met de voorbereiding naar volgend seizoen toe. Ik ben in gesprek met spelers: wie blijft er, wie stopt enwie gaat weg? Ik verwacht dat de groep grotendeels intact blijft”, zegt de oud-voetballer hoopvol. Op basis van de huidige spelers- groep is Kaya optimistisch over komend seizoen. “Dit seizoen was het de doelstelling om minimaal een periode te pakken. Ik denk zeker dat het haalbaar was. Voor volgend seizoen is het belangrijk dat de sterkhouders blijven. Er ko- men zoals het er nu naar uitziet vier spelers over vanuit de jeugd, daar zit potentie in. De doelstelling blijft staan. Als de groep intact blijft, moeten we spelen voor minimaal een periode. En op de lange termijn zit er dan misschien promotie naar de vierde klasse in.” Kaya spreekt zijn ambities uit, bij de club waar hij zijn actieve voetbal- loopbaan afsloot. “Door een vriend kwam hij bij OVV ’67 terecht. “Het laatste jaar dat ik heb gevoetbald, was hier.” Het zorgt voor een fijne start van zijn trainersloopbaan. “Ja, je kent al wat mensen. Dat speelt mee. Voor de rest is het als trainer heel anders danals speler, danmoet je wel even schakelen natuurlijk. Nu ben ik de eindverantwoordelijke”, zegt Kaya, die eerder ook al assis- tent was bij de club uit Oosteind. “Met een aantal spelers heb ik nog samengespeeld, dat was wel even wennen. Maar die gewenningsperi- ode is inmiddels wel voorbij.” Als trainer staat Kaya tussen de groep. “Maar als het nodig is, sta ik er ook boven. Zo creëer je een goede band. Maar je kunt nooit ie- dereen tevreden houden. Het is belangrijk consequent te zijn, in het naleven van de regels en de afspra- ken die we als groep gemaakt heb- ben. Als je dat niet doet, kom je als trainer niet geloofwaardig over.” In zijn actieve periode had hij flink wat verschillende trainers, het is niet dat er één hem gevormd heeft als toekomstig trainer. “Van iedereen pak je wel iets mee. Maar op een gegeven moment krijg je een eigen visie, een eigen manier van voet- ballen, het benaderen van spelers en een groep. Het is toch per trainer verschillend.” Zelf hoopt hij als trainer een volgen- de stap te zetten door aankomend seizoen de UEFA B-cursus te doen. “Als trainer ga je altijd voor het hoogst haalbare. Het lijkt mij leuk om in de tweede of derde klasse actief te zijn. Maar een lager niveau is ook niet erg. Met een groep wer- ken, als trainer zorgen dat de sfeer goed is, er plezier is en jongens wat leren. Dat je jonge jongens daad- werkelijk beter ziet worden, dat is mooi. Dat je je steentje bij kunt dra- gen, daar doe je het voor.” SCHOONMMAAK EN GLAZENWASSERIJ A.C.S Voor alle bedrijven en Particulieren Hooge Zwaluwe Tel. 06-53261800 michelvandooren@gmail.com 0251643.pdf 1 5-3-2021 15:34:33 “Dat je jonge jongens daadwerkelijk beter ziet worden, dat is mooi” Kaya hoopt na vervelend debuutjaar als trainer opmooi jaar bij OVV ‘67