VoetbalJournaal Oosterhout, najaar 2020

19 Gestopte spelers weer samen in 45+ team van HZ’75 Henk Buijs is be- zig aan zijn 46ste voetbaljaar in het shirt van HZ’75. De 55-jarige inwoner van Hooge Zwaluwe speelt op zondagoch- tend nog altijd zijn wedstrijdjes in het derde van de blauw-gelen en is daarnaast de oprichter van het 45+ team van de club. “In het derde speel ik waar ze een man- netje tekortkomen en meestal maar één speelhelft. Conditio- neel gezien ben ik niet meer top, maar ik sta er wel elke zondag als het moet.” DERTIEN SPELERS In tegenstelling tot Henk hingen veel oud-teamgenoten van hem hun voetbalschoenen al tijden geleden spreekwoordelijk ge- zien aan de wilgen, maar geluk- kig hebben behoorlijk wat man- nen hun kicksen tegenwoordig weer tevoorschijn gehaald. In totaal vormen maar liefst der- tien spelers het 45+ team van HZ’75. In toernooivorm spelen ze op een aantal vrijdagavonden op een half veld duels van een halfuur of twintig minuten, te- gen regionale clubs als Ooster- hout, VCW en Irene’58 (zie ook pagina 21). “Die dertien spelers heb je ook allemaal nodig, want op onze leeftijd zit een ongeluk in een klein hoekje”, zegt Buijs. “Tijdens de eerste speelronde raakte er een speler van Made- se Boys zwaar geblesseerd, dat vond ik veel erger dan dat we alle vier de duels verloren.” Ondanks de nederlagen zijn de mannen van HZ’75 behoorlijk fanatiek. Tackelen is verbo- den, net als lichamelijk contact, maar Buijs benadrukt dat het 45+ voetbal in andere opzich- ten niet te vergelijken is met walking football. “Je mag ge- lukkig wel hard rennen en hard schieten, want anders had ik het saai gevonden”, zegt Buijs. “We verloren de eerste wedstrijden omdat we niet getraind hadden, maar daar gaat verandering in komen. Als we iets beter op el- kaar zijn ingespeeld, gaan we zeker punten pakken. Voor- gaande jaren deden we het ook niet slecht. Iedereen kent elkaar al jaren en met de sfeer zit het sowieso goed in ons team.” NOOIT KAMPIOEN Buijs begon als tienjarige met voetballen bij HZ’75. Hij speel- de een aantal jaren in het eer- ste, had een rol in het bestuur en is dus op 55-jarige leeftijd speler van maar liefst twee teams. “HZ’75 is een gezellige vereniging. Iedereen kent el- kaar en de sfeer is gemoede- lijk”, zo omschrijft hij de trots van Hooge Zwaluwe.” Opvallend genoeg is Buijs in zijn 45 jaren als voetballer van de club nog geen enkele keer kampioen ge- worden. “Ik ben vaak tweede of derde geworden, maar een titel heb ik helaas nog nooit kunnen vieren.” De hoogste tijd dus om daar met het 45+ team ver- andering in te brengen, zou je zeggen. “Dat zou leuk zijn, maar we spelen voornamelijk voor ons plezier. Het belangrijkste is dat we het leuk hebben, onze prestaties komen op de tweede plaats.” Al een aantal seizoenen neemt een speciaal team van HZ’75 met veel plezier deel aan de 45+ competitie van de KNVB. Op een aantal vrijdagavonden spelen de mannen uit Hooge Zwaluwe in toernooivorm een paar potjes per avond, om vervolgens de kantine in te duiken. Ze keepte jarenlang bij ADO Den Haag en Valencia en speelde één interland voor de Oranje Leeuwinnen. Sinds dit seizoen is de 25-jarige Jennifer Vreugdenhil aanvalster. Niet meer bij een profclub, maar bij eersteklasser OVV’67 uit Oosteind. “Ik moet als spits flink aanpoten.” Vorig seizoen speelde Jennifer Vreugdenhil nog tegen clubs als FC Barcelona en Atlético Madrid, maar tegenwoordig maakt de 25-jarige Oosterhoutse zich op voor potjes tegen RKSV Nuenen en Bekkerveld. Het contrast tussen haar vorige club Valen- cia en OVV’67 is gigantisch en dat geldt ook voor haar positie in het veld. De voormalige top- keepster staat in het elftal van Patrick van Biezen in de spits en ze moet duidelijk wennen aan haar nieuwe positie. “Het niveau in de eerste klasse is vrij hoog en ik moet echt aanpoten. Ik ben erg blij dat iedereen zo fanatiek is, want anders zou ik denk ik wel gek worden. Ik ben nog altijd bloedfanatiek.” VALENCIA Die eigenschap is niet vreemd voor iemand die tot en met vo- rig seizoen nog profkeepster was. Vreugdenhil stond jaren- lang bij ADO Den Haag onder de lat en verdiende vervolgens een toptransfer naar Valencia. In de Spaanse sinaasappelstad beleefde ze geweldige jaren. “De club was super, het leven in de stad was heerlijk en ik heb er vrienden voor het leven gemaakt. Sportief gezien ging het tot vorig seizoen ook goed. De beleving van het vrouwen- voetbal is geweldig in Spanje. Zo speelde ik derby’s tegen Levante voor dik 20.000 toe- schouwers. Maar halverwege vorig seizoen was ik het plezier in het keepen helemaal kwijt- geraakt, met name door mijn trainster. Andere clubs toon- den interesse in me, maar ik wilde graag terug naar Neder- land. Ik besloot een punt te zet- ten achter mijn profloopbaan en heb nog geen moment spijt van die keuze.” NIEUWE CARRIÈRE Vreugdenhil werd in Nederland assistent-coördinator in de lo- gistiek, ging in Breda wonen en kwam via een voetbalvriendin bij OVV’67 terecht. Daar hadden ze al een keepster, zodat ze zich nu op haar nieuwe carrière als spits kan richten. “Onze doelvrouw doet het prima en ik vind het erg leuk om nu doelpunten te maken in plaats van te voorkomen. Op de training schiet ik de ballen er lekker in, maar in de wedstrijden wil het nog niet vlotten”, grinnikt ze. Vreugdenhil is enorm blij dat ze het plezier in het voetbal heeft teruggevonden. “OVV’67 is een hele leuke club en de meiden hebben me hier goed opgevan- gen. En misschien wel het aller- belangrijkste: mijn plezier in het voetbal is helemaal terug.” ORANJE LEEUWINNEN Vreugdenhil had als prof Sari van Veenendaal voor zich als Voormalig Oranje-doelvrouw is nu spits bij OVV’67 OOK IN TEAMKLEDING JOUW VOETBALSPECIALIST SCHOONMMAAK EN GLAZENWASSERIJ A.C.S Voor alle bedrijven en Particulieren Hooge Zwaluwe Tel. 06-53261800 michelvandooren@gmail.com 0243414.pdf 1 28-9-2020 15:19:44 doelvrouw, maar speelde wel ooit één interland voor de Oranje Leeuwinnen. In de Algarve Cup verdedigde ze het doel van het Nederlands elftal in het met 3-2 gewonnen duel tegen Denemarken op 2 maart 2018. Die ervaring pakken ze haar nooit meer af. “Het is een dag die ik nooit meer zal vergeten. Voor mijn gevoel heb ik alles uit mijn carrière gehaald.”