VoetbalJournaal Oosterhout, najaar 2020

15 Pim Schonk (36) voetbalt al 20 jaar in het eerste van VV Zwaluwe en speelde in maart zijn 500ste duel voor de club. De aanvoerder is nog altijd topfit en als middenvelder een belangrijke schakel bij de zaterdagderdeklasser. Aan stoppen denkt hij niet. VV Zwaluwe-aanvoerder Pim Schonk is nog niet klaar na 500 wedstrijden Op 7 maart van dit jaar speelde VV Zwaluwe een uit- wedstrijd tegen VV Haaften. De 1-3 overwinning stond achteraf bekend als de laatstewed- strijd van het seizoen 2019/2020 vanwege corona én als het 500ste duel van Pim Schonk in de hoofd- macht van de club uit Lage Zwalu- we. Bij de start van dit seizoen, vlak voor zijn 501ste wedstrijd thuis tegen Olympia’60 voor de beker, stond de club stil bij deze unieke mijlpaal. Schonk kreeg een ingelijst shirt, een presentje én een hartelijk applaus van de mensen langs de lijn, die hij stuk voor stuk kent. “Ik ben een kind van de vereniging. Mijn broers spelen hier ook, mijn vader is leider en mijn moeder en zus hiel- pen altijd in kantine. VV Zwaluwe betekent heel veel voor me. Daar- om speel ik ook met zoveel plezier in het eerste.” BEHENDIGE MIDDENVELDER Schonk speelde van zijn 10de tot zijn 15de in de jeugdopleiding van NAC Breda. Toen hij terugkeerde bij zijn eerste club VV Zwaluwe, belandde hij direct in de hoofd- macht. “Jack Beusenberg liet me meetrainen en was blijkbaar onder de indruk, want hij wilde me vast in het team hebben.” Schonk kon als behendige middenvelder makkelijk mee in het eerste van de rood-wit- ten en dat viel ook op bij andere clubs. Als 21-jarige ging hij eenma- lig het avontuur aan bij een ande- re club. Dat was Internos, destijds eersteklasser, dat hem een kleine vergoeding aanbood. “Ik verdiende Hij debuteerde als linksback in de hoofdmacht van Right-Oh, maar tegenwoordig speelt Bob van Schijndel in de punt van de aanval van de rood-witten. De 18-jarige vormt in het elftal van Arno Gabriëls sinds zijn terugkeer bij de club uit Geertruidenberg een gevaarlijk spitsenduo met zijn jeugdvriend Daniek Maas. Teruggekeerde Bob van Schijndel is nu spits in hoofdmacht Right-Oh Op zijn vijftiende debuteerde Bob van Schijndel al in de hoofdmacht van Right-Oh. Door een gebrek aan jeugdteams werd hij al vroeg als vaste selectiespeler doorge- schoven naar het eerste elftal en in dat team speelde hij pri- ma wedstrijden. “Als linksback maakte ik veel minuten en we hadden toen al een leuk elftal. Ik was echter de jongste in het team en wilde graag met leef- tijdsgenoten spelen. Right-Oh had toen geen JO19 afdeling en daarom besloot ik om in de JO19- 1 van RFC te gaan spelen.” JEUGDVOETBAL Het gebeurt niet vaak dat een eerste-elftalspeler bewust te- ruggaat naar een jeugdteam. Achteraf gezien heeft Van Schijn- del ook een beetje spijt van zijn keuze. “Ik had al aardig wat duels inhet seniorenvoetbal indebenen en het niveau in het jeugdvoetbal viel me daardoor een beetje te- gen. Ik heb niet het gevoel dat ik bij RFC veel beter ben geworden en ben blij dat ik sinds dit seizoen weer bij Right-Oh speel. Gelukkig heb ik ook meteen weer een plek afgedwongen in het elftal.” Van Schijndel speelt tegenwoor- dig bij Right-Oh wel op een ande- re positie dan hij gewend was. De nieuwe trainer Arno Gabriëls ziet in de jongeling een spits. Met zijn snelheid en goede techniek vormt hij tot zijn grote plezier een aanvalsduo met zijn jeugdvriend Daniek Maas. “Daniek is erg doel- gericht en scoort makkelijk, ik ben meer van de assists. We spelen 4-4-2 en als twee jonkies mogen wij het met z’n tweeën voorin uit- zoeken”, grinnikt hij. “Voorheen liep ik achter aanvallers aan en nu moeten verdedigers mij proberen te stoppen. Dat is een leuke ver- andering.” GEMOEDELIJKE SFEER Vanaf de eerste training voelde Van Schijndel zich weer thuis bij Right-Oh. Als jongen van de club geniet hij van de gemoedelijke sfeer op het sportpark, waar bijna iedereen elkaar kent. De tiener werkte voorgaande jaren op zondag waardoor hij niet veel potjes van Right-Oh heeft kun- nen zien. Toch heeft hij een goed beeld van de selectie waarin hij is teruggekeerd. “Er staat een goede groep, die de laatste jaren in de middenmoot is geëindigd in de vierde klasse. Ik denk dat we wederom bovenin mee kunnen doen, maar onze start was helaas niet zo best. Er is dus werk aan de winkel.” Van Schijndel geeft naar eigen zeggen elke training en wedstrijd honderd procent. Als kersverse spits heeft hij zichzelf ook een doelstelling opgelegd. “Ik moet minimaal tien goals maken van mezelf. En daarnaast wil ik be- langrijk zijn met assists.” een leuk zakcentje en kon mijn bij- baan in de supermarkt opzeggen. Het niveau was ook goed, maar na één seizoen keerde ik alweer terug bij VV Zwaluwe. Ik was blij weer thuis te zijn, werd opnieuw aanvoerder en besloot nooit meer weg te gaan.” DRIE KAMPIOENSCHAPPEN Schonk werd met de club uit Lage Zwaluwe maar liefst driemaal kampioen in de derde klasse en promoveerde eenmaal via de na- competitie naar de tweede klasse. “De kampioenschappen vormen natuurlijk hoogtepunten in mijn lange carrière en het gewonnen nacompetitieduel met SKNWK in 2004 was zeker zo bijzonder”, weet Schonk nog goed. “Onze tegenstan- der was velemalen beter, maar door een blunder van de keeper wonnen we met 1-0”, grinnikt hij. Als oudste speler van de ploeg kan Schonk zo- wel als nummer tien als zes uit de voeten. “Ik heb niet echt een neusje voor de goal, maar scoor best veel. De laatste twee seizoenen was ik onze topscorer.” VEEL PLEZIER De aanvoerder heeft een eigen fysiotherapeutpraktijk en is naar eigen zeggen mede daarom nog altijd een van de fitste spelers in de selectie. “Door mijn kennis van het lichaam, zeker ook dat van mijzelf, houd ik het zo lang vol in het eerste. Gelukkig heb ik ook nooit zware blessures gehad. Mijn basisconditie is goed en ik speel nog altijd met veel plezier in het eerste. Ik ben nog lang niet klaar.” Foto: Kees’t Hooft 46749.pdf 1 8-10-2020 11:39:12