VoetbalJournaal Oosterhout, najaar 2019

13 Carlo den Reijer heeft het geweldig naar zijn zin bij DHV. 25 jaar geleden kwam hij binnen bij de club, waarna hij een kleine tien jaar in het eerste elftal voetbalde. Na een flinke blessure werd hij vrijwilliger, met clubscheidsrechter als zijn huidige taak. ‘Ik heb een zwak gekregen voor DHV’ Eerlijk is eerlijk, zelf was Carlo den Reijer (50) een vervelende speler voor de ar- bitrage. “Als het niet netjes moest, dan maar niet netjes. Ik was een redelijk harde verdediger, die ook nog eens altijd in de clinch lag met de scheidsrechter. Als de wedstrijd begon, begon ik met zeuren en als dewedstrijd stopte, was ik klaar met zeuren. Nu ik zelf scheidsrechter ben, denk ik daar nog weleens aan terug. Ik had niet zo moeten zeuren, om het zachtjes uit te drukken.” Hij kan zich goed inleven in klagende spelers. “Maar op een gegeven mo- ment moet het ophouden.” LANGEWEG Hij kwam een kwart eeuw geleden bij DHV. “Ik voetbalde jarenlang bij VOV in Langeweg, maar mijn vrouw komt uit Zevenbergschen Hoek. Ik wilde een beetje integreren en ben daarom lid geworden van de ver- eniging.” Hij had het gelijk naar zijn zin. “En dat is nog steeds zo, ik heb echt een zwak gekregen voor DHV. Ik ben begonnen als verdediger, maar moest stoppen na een zware enkeloperatie in 2004. Dat was wel jammer, ik voetbalde graag.” Den Reijer wist dan ook meteen dat hij in een andere rol door wilde gaan binnen de voetbalclub. “Ik ben toen scheidsrechter geworden, daar kon ik mijn ei ook in kwijt. En het gaat me goed af. Ik heb nog voor de KNVB gefloten, ben later clubscheidsrech- ter geworden. Ik ben ook nog een paar keer bij Zwaluwe ingevallen als arbiter, om hen te helpen.” Het trai- nersvak had de 50-jarige leidsman ookwel wat geleken. “Alleen vormde mijn onregelmatige werk daarvoor een te groot obstakel.” OP DE RIT Den Reijer is ook interim-voorzit- ter, leider van het derde, jeugdtrai- ner en bestuurslid sponsorzaken geweest bij Den Hoek Vooruit. “Ze hebben me ooit eens gevraagd voor een taak en toen ben ik ermee begonnen. Als niemand iets doet voor de club, komt er nooit iets van. Zeker in een dorp zijn vrijwil- ligers heel belangrijk.” Hij ziet dat het goed gaat met de voetbalclub. “Het eerste is niet helemaal je van het, maar verder vind ik het prima gaan met DHV. Alles staat op de rit, het kan altijd beter, maar de vrijwil- ligers doen hun stinkende best. En het gaat ze goed af.” Jau® Centrum in Beweging: voor preventie, diagnostiek én behandeling van blessures Jau® Centrum in Beweging helpt voetbalclubs in de gemeente Drimmelen en omstreken met de preventie en behandeling van blessures. Voetballers worden preventief getest door de thera- peuten én zijn met acute blessu- res binnen 24 uur welkom in het sportspreekuur. Michel Hofkens en Kees Schel- lekens zijn de aanspreekpunten voor voetballers binnen de fy- siotherapiepraktijken van Jau® Centrum in Beweging. In de vesti- gingen in Made en Lage Zwaluwe kunnen voetballers van Madese Boys, Zwaluwe, VCW en Irene’58 terecht in het sportspreekuur. Met een team van 22 therapeu- ten, waarvan vijf met de specia- lisatie sport, heeft Jau® Centrum in Beweging alle expertise in huis. Als voetballers last hebben van een blessure, worden zij binnen 24 uur ontvangen voor onder- zoek en advies. “Wij koppelen dat dan weer terug aan de trainers en verzorgers van de clubs. Kees en ik zijn ook voetballers, weten dat je eigenwijs bent als geblesseer- de speler. Je wilt zo snel moge- lijk weer terug het veld op, maar soms moet je toch echt even rust houden”, legt Michel Hofkens, praktijkhouder en fysiotherapeut, uit. Jau® Centrum in Beweging re- gelt ook de AVG voor de clubs. Daarnaast is het mogelijk voor voetbalclubs om twee keer per jaar de zogenoemde sporttest af te nemen. Daarmee wordt de fysieke belastbaarheid en li- chaamssamenstelling van voet- ballers onderzocht. “Je kunt een blessure niet voorkomen, maar het risico wel zo laag mogelijk houden. Het levert inzichten op voor trainers en verzorgers, mo- gelijk moeten zij de trainingsin- tensiteit wat aanpassen.” Ook omliggende verenigingen zijn van harte welkom bij Jau® Centrum in Beweging. Hofkens en Schellekens gaan graag in ge- sprek. “Wij sponsoren clubs liever op deze manier dan met financi- en. Zo kunnen wij verenigingen met onze kennis en kunde direct beter maken. En onze diensten kosten normaal gezien natuurlijk ook geld.” Voetbalclubs die mo- menteel met Jau® Centrum in Be- weging samenwerken, krijgen de sporttest voor niets en hun spor- ters met acute klachten kunnen vrijblijvend langskomen bij het sportspreekuur. Dit doet Jau® Centrum in Bewe- ging, voorheen Praktijk Donckers, inmiddels pakweg acht jaar in de gemeente Drimmelen. Ook clubs uit omliggende regio’s zijn van harte welkom. Interesse? Kijk eens op www.jau.nl. Madese Boys heeft inmiddels genoten van ruim 250 wedstrijden Dennis Marijnissen (29). De middenvelder werd afgelopen oktober in het zonnetje gezet. Hij is zowel op als naast het veld goud waard. Jubilaris Dennis Marijnissen geniet nog iedere wedstrijd in Made Dennis Marijnissen beleefde afgelopen oktober al zijn jubi- leum in Made. 250 wedstrijden met Madese Boys 1, een prestatie op zich. Maar Marij- nissen is met zijn doelpunten en assists ook echt van grote waarde geweest voor het team. Over wat zijn mooiste herinnering is aan het spelen in het eerste, hoeft de middenvelder niet lang na te den- ken. “Onze kampioenswedstrijd bij RKTVV in 2011. Dat was de één na laatste wedstrijd die mijn moeder van me heeft gezien. Zij was heel ziek en is inmiddels overleden. Ik scoorde in die wedstrijd en heb mijn doelpunt en het kampioen- schap met haar kunnen vieren.” KOUD DEBUUT Een mooie herinnering in een zo mooie carrière. Marijnissen heeft al zijn wedstrijden nog helder op het netvlies staan, zo ook zijn de- buut. “Thuis tegen Dubbeldam. Echt zo’n saaie 0-0-wedstrijd, op een koude, herfstachtige zondag. Ik mocht invallen, de trainer die ik in de jeugd altijd heb gehad, was toen toevallig voor één wedstrijd coach van het eerste en bracht mij erin.” Marijnissen is echt een jongen van de club. Hij is lang hoofdtrainer van de JO13-1 geweest en geniet ook buiten het veld enorm van de sfeer bij Madese Boys. “Je merkt hier dat het voetbal sterker leeft dan bij andere clubs.” Ook zijn vader speelde 250 wed- strijden voor Madese Boys, kwam uiteindelijk zelfs tot rond de 300. “Of ik dat ga halen, weet ik niet. Zolang mijn lichaamwil, ga ik door. Maar je weet nooit hoe het loopt, ik heb meerdere blessures achter de rug.” Madese Boys was vorig jaar dichtbij het kampioenschap, maar greep net naast de titel en promotie. Ook dit seizoen draaien de boys weer mee in het linker- rijtje van de tweede klasse E. De eerste klasse bereiken met de rood-witten is een mooi volgend doel voor Marijnissen. JUBILEUM Zijn jubileumwedstrijd van half oktober tegen Uno Animo, waar- in Marijnissen voor het eerste doelpunt tekende, is ook een mooie herinnering. “Je merkt op dat soort momenten wat an- dere typerend vinden voor jou, mijn vader reikte de bloemen en het cadeautje uit en mijn familie stond langs de kant. Het was een leuke dag.”