R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver 25 “Ik ben nog net niet op het sportpark geboren…” Nico van der Linden (53) is al bijna zijn hele leven lid van DESK. Na een actieve voetbalcarrière bij ‘Door Eendracht Sterk Kaatsheuvel’ was hij enkele jaren actief in het jeugdbestuur. Daarna was hij zo’n tien jaar leider van DESK 3 en DESK 2 alvorens hij zeven jaar geleden diezelfde taak op zich nam bij DESK 1, dat op zaterdag uitkomt in de derde klasse E. “Niets is leuker dan omgaan met een enthousiaste groep jongemannen.” Het is letterlijk én figuurlijk een waslijst die Van der Linden opsomt als hij zijn taken als elftalleider van DESK 1 in kaart brengt. Doordeweeks begeleidt hij de selectie tijdens trainingen in het sportpark aan de Eikendijk. Op wedstrijddagen vertoeft Van der Linden van ’s morgens elf tot ’s avonds acht bij de club om de voetballers van DESK 1 te ondersteunen. “Het gaat erom dat alle randvoorwaarden goed zijn en de jongens zich nergens druk over hoeven te maken.” Dus… Van der Linden legt trainingssetjes klaar, brengt ballen op spanning, legt wedstrijdshirts, -broeken en -sokken in de kleedkamer en zorgt dat rondom het speelveld vier hoekvlaggen wapperen. “Intussen ontvang ik de scheidsrechter met een drankje en een hapje. In de rust stop ik alle hesjes in de wasmachine, zodat die na afloop klaar zijn voor een nieuwe trainingsweek. De wedstrijdkleding gaat na afloop mee naar huis en verdwijnt daar in de wasmachine.” BLAUW-GEEL BLOED Van der Linden heeft blauwgeel bloed. “De velden van DESK lagen vroeger bij de Efteling. In de eerste jaren voetbalde ik als jeugdspeler op een veld vlakbij het Sint-Nicolaasplein waar je nu attracties als Droomvlucht en Villa Volta vindt. Waar sprookjesdorp Land van Laaf is, was destijds een speeltuin; daarnaast speelde DESK. Met de groei van de Efteling is de club een paar keer verhuisd. Uiteindelijk zijn we in 1977 terecht gekomen aan de Eikendijk.” De elftalleider, die als sluiswachter werkzaam is bij Rijkswaterstaat, doorliep alle selectieteams. “In DESK 2 beleefde ik mijn gloriejaren”, blikt hij terug. “Ik speelde met jongens die ooit in de hoofdklasse hadden gevoetbald. Een enkelblessure zorgde ervoor dat ik moest stoppen, maar tot op de dag van vandaag ben ik actief. In het jeugdbestuur organiseerde ik allerlei activiteiten. Dat organisatietalent komt van pas. Met medeleider/grensrechter Hans van Wanrooy organiseer ik barbecues en ons trainingskamp in Benidorm.” KAMPIOENSCHAPPEN Niet alleen het elftalleiderschap brengt Van der Linden regelmatig naar DESK. Met echtgenote Jeanette is hij present als dochter Kim en zoon Tom binnen de lijnen verschijnen. “Kim voetbalt in het eerste vrouwenteam, Tom speelt bij de senioren in Zaterdag 4.” Grote sportieve hoogtepunten die de elftalleider beleefde waren twee kampioenschappen die hij met DESK 1 behaalde. “Toen we enkele jaren geleden nog op zondag voetbalden, werden we kampioen in de derde klasse. Afgelopen seizoen werden we met louter eigen jongens kampioen in de vierde klasse. We zijn na de overstap naar het zaterdagclub onderaan de ladder begonnen, maar we barsten van het talent. Dus ik reken de komende jaren op meer titels en wil die van dichtbij meemaken.” Er was een tijd dat het leven van Paul van der Donk (45) nauwelijks om voetbal draaide en hij de voorkeur gaf aan een andere sport: motorcross. Op zijn 21e trok hij zijn voetbalschoenen weer aan en sloot hij zich aan bij SV Capelle in SprangCapelle. En in die plaats is hij sinds afgelopen zomer trainer van de hoofdmacht van die andere dorpsclub: S.S.C. ’55. “Binnen twee tot drie jaar staat er een mooi elftal dat herkenbaar voetbal speelt.” ‘Zonder druk bouwen aan een succesvol elftal’ ‘Jongens hoeven zich nergens druk over te maken’ Van der Donk heeft het uitstekend naar zijn zin bij zijn huidige club. De overstap van RFC in Raamsdonksveer - waar hij in de coronajaren 2020 en 2021 trainer was - naar S.S.C. ’55, biedt voldoende uitdagingen om met een sterk verjongde selectie aan een nieuw succesteam te bouwen. “S.S.C. ’55 is doorgaans een derdeklasser, maar komt nu uit in de vierde klasse”, vertelt Van der Donk. “Een aantal oudere spelers is gestopt en met de komst van veel jonge spelers werken we aan iets leuks.” Dat ‘leuks’ moet op termijn resulteren in promotie naar de derde klasse. “Maar we krijgen tijd”, benadrukt de ervaren trainer. “Zonder druk krijg ik ruimte om te bouwen aan mijn elftal. De spelers zijn ambitieus, maar doordat er veel nieuwkomers zijn - ook van andere clubs - is het nog wat zoeken naar de juiste mix. Straks komen de punten vanzelf en komt ook promotie op ons pad.” Van der Donk vertelt dat hij geen vaste speelstijl heeft, maar zijn visie afstemt op de kwaliteit en de beschikbaarheid van zijn spelers. “Het is belangrijk dat we spelen in een systeem waarbij iedereen zich prettig voelt en kwaliteiten het beste tot hun recht komen. Op dit moment is dat 4-4-2. Omdat mijn team relatief jong is, is het prettig om nu wat meer mensen achter de bal te hebben.” MOTORCROSS Van der Donk combineert zijn trainerscarrière met het ondernemerschap. In Schijndel geeft hij als directeur enthousiast leiding aan beveiligingsbedrijf PB&U. In zijn jeugd ging hij voetballen bij VV Heeswijk, waar hij tot zijn 15e op doel stond. “Ik was ook lid van de tennisclub en zat op motorcross. Op een gegeven moment koos ik voor de motor omdat ik op zaterdag liever ging crossen dan voetballen. Toen ik op zondag bij de senioren mocht crossen, kwam het voetbal weer in beeld.” De keuze viel op SV Capelle, waar Van der Donk jarenlang op meerdere posities in het eerste elftal speelde; de keepershandschoenen bleven onaangeroerd. Na SV Capelle volgden nog enkele clubs, zoals Wilhelmina ’26 en Achilles Veen, waar een blessure hem noopte met voetbal te stoppen. “Ik ben mijn trainersdiploma’s gaan halen en als assistent aan de slag gegaan bij Achilles Veen”, blikt Van der Donk terug. “Daarna was ik succesvol bij Roda Boys en Almkerk. Met de tweede elftallen van beide clubs werd ik kampioen in de reserve eerste klasse.” BLAUW OF GEEL-ZWART? Eind 2021 werd Van der Donk benaderd door S.S.C. ’55 en koos hij voor de overstap. “Omdat ik vroeger bij SV Capelle speelde, hoorde ik wel eens dat het vreemd is als iemand met een blauw hart kiest voor geel-zwart. Maar ook S.S.C. ’55 is een mooie club en ik houd wel van gezonde rivaliteit. Samen zetten we bij S.S.C. ’55 een mooie stip aan de horizon. Dat onze accommodatie binnenkort wordt opgeknapt, gaat bijdragen aan een nóg betere sfeer binnen de vereniging.” Paul van der Donk traint hoofdmacht S.S.C. ’55 in Sprang-Capelle Nico van der Linden enthousiast elftalleider bij DESK
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=