VoetbalJournaal Langstraat, najaar 2021

R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 25 LOON OP ZAND - We hebben inmid- dels 32 spelers op papier zijn, dat is nogal”, zegt Ton Janssen, dé ani- mator van het Walking Football bij Uno Animo. “Er zijn er altijd wel ziek, geblesseerd, onder- weg of druk met andere bezig- heden, maar er zijn altijd rond de twintig mensen.” “Iedere donderdagmorgen be- ginnen we om half tien met het drinken van een kopje koffie”, legt Janssen uit. “Een beetje buurten ook. Van tien tot elf gaan we dan voetballen. We hebben mensen onder ons die ook trainer zijn geweest binnen de amateursectie. We beginnen dan ook met een serieuze war- ming-up, daar hebben zij ver- stand van. Na een kwartier gaan we een potje voetbal spelen. Afhankelijk van het aantal ver- delen we de groep. Meestal vier groepjes van vijf, dan spelen we drie keer een kwartier. Dan drin- ken we na het voetballen nog een glaasje en is iedereen rond twaalf uur weer thuis.” MEER DAN VOETBAL Bezig zijn met het spelletje, ook op latere leeftijd. Dat is zo mooi aan Walking Football. Maar bij Uno Animo gaan ze nog een stapje verder. Eind oktober on- dergingen vier deelnemers van het Walking Football een me- dische keuring bij Easy Fit uit Loon op Zand. Een fitness-test voor de ‘old stars’. “Daar zijn een aantal waardes gemeten, zoals je bloeddruk, vetpercentage, gewicht en spierkracht van de benen. En zo nog een stuk of vijf à zes punten.” “We hebben allemaal een schrif- telijk rapportje meegekregen, iedereen kan daar individueel zijn voordeel mee doen. Het is goed om een beetje beslagen ten ijs te komen als je aan het sporten ben. Gezien onze leef- tijdscategorie is dat zeker be- langrijk”, legt Janssen uit. Die leeftijdscategorie bij het Wal- king Football zorgt er ook voor dat een AED-cursus al langere tijd op het verlanglijstje staat. Door corona is het er nog niet van gekomen. “We hadden dat al lang willen organiseren. We zitten in een risicogroep. Als er iemand met een hartaanval neervalt, wil VLIJMEN – Het leest als een soort jongensboek, het verhaal van Van Dommelen. Hij begon op jonge leeftijd met voetballen bij Vlijmen- se Boys. Hij mocht stagetrainin- gen doen bij RKC, als voetballer. In een team met Ingo van Weert en Jordy deWijs, spelers die nog altijd op hoog niveau spelen. Zelf mocht hij niet verder bij de Waalwijkse club. “Toen ben ik even gestopt met voetballen, ik had er niet zo heel veel zin meer in. Ik ben gaan tafeltennissen.” Uiteindelijk keerde Van Domme- len terug bij Vlijmense Boys, maar niet meer als veldspeler. “Er kwam een heel nieuw elftal, de A1. Ze zochten nog een nieuwe keeper. Ik vond dat wel leuk en zei: ‘regel maar een paar handschoenen, dan ga ik wel keepen en zie ik wel wat er van komt.” Dat hij nog nooit gekeept had was voor hem geen issue. “Ik denk dat keepen te leren valt, je hoeft niet per se aanleg te hebben.” Zijn jaren als aanvaller komen Van Dommelen in zijn nieu- we rol bovendien goed van pas. “Ik heb altijd in de spits gestaan, ik weet wel een beetje wat ze voorin denken. Als ze met een actie bezig zijn, denk ik: dat zou ik zo doen.” De volgende stop was Barcelona. Daar woonde hij een tijdje voor zijn werk, voor hij weer terugkeerde naar Vlijmen. In de voorbereiding op het nieuwe seizoen raakte eer- ste keeper Richard van der Hurk geblesseerd. “Toen werd ik me- teen ingezet. Ik moest er ineens staan. Dat jaar kwam het wel een beetje door mij dat we zo laag ge- eindigd zijn. Gelukkig hebben we degradatie net kunnen ontlopen en nu staan we hier.” PERIODETITEL Hier is de winterstop van seizoen 2021/2022, met een periodetitel op zak. “Ik weet echt niet wanneer het voor het laatst gebeurd is bij Vlijmen. Natuurlijk werd er ieder sei- zoen gezegd dat je ambities moet hebben. Maar we zijn een kleine club. En de afgelopen jarenwerd het ook wel geroepen dat we voor een periodetitel moesten gaan, maar toen gebeurde het niet. Nu gelijk de eerste periode, dat hadden we alle- maal niet echt verwacht.” Bij Vlijmense Boys weten ze dat ze ‘een leuke groep’ hebben. “Allemaal jongens uit Vlijmen, die hier al voet- ballen sinds ze klein zijn. De groep is al lang bij elkaar, nu komt het er allemaal uit”, zegt Van Dommelen. Ook trainer Erik van Esch had het niet verwacht. “Nee, nee, nee. Ze- ker niet. Heel eerlijk, dit hadden we echt niet aan zien komen. De echte Vlijmense mentaliteit is terug, ze vechten voor elke meter. En het zijn goede voetballers, anders blijf je niet negen wedstrijden ongeslagen. Het is de combi.” TWEEDE KLASSE Het is nog vroeg in het seizoen en Van Dommelen begint er niet zelf over, maar als hij gevraagd wordt naar spelen in een eventuele tweede klasse dan is hij duidelijk. “Dat wil ik heel graag. Ik denk dat het ons ook wel ligt. Wij voetballen altijd wel goed tegen voetballende ploegen. Vechtvoetbal kunnen we ook wel spelen als het moet, maar echt ‘voetbal’ ligt ons beter.” Van Esch sluit zich daar bij aan. “Als we de groep bij elkaar hou- den, zou ik die tweede klasse ze- ker aandurven. Dan verwacht ik dat we in de middenmoot kunnen eindigen. We hebben een hoop Begin 2020 was er voor het eerst Walking Football bij UNO Animo. Het was meteen een groot succes, veel senioren hebben zich aangesloten bij de groep voetballers. Door corona gaat het tot nu toe ‘met horten en stoten’, maar met zo’n flinke groep is de basis voor de toekomst in ieder geval een stevige. Als je de woorden spits, RKC, doelman, Barcelona, tafeltennis en Vlijmen bij elkaar gooit en goed roert, dan komt uit de mix uiteindelijk de naam van Matthew van Dommelen tevoorschijn. De 27-jarige goalie van Vlijmense Boys pakte dit seizoen tot zijn eigen verrassing de eerste periode met zijn club. Het is de eerste stap naar een gedroomde promotie naar de tweede klasse, ietswaar hij jaren geleden nooit aan gedacht zou hebben. Vlijmense Boys geniet van periodetitel en de ongeslagen status 0254517.pdf 1 17-5-2021 16:33:04 Walking Football Uno Animo “In de kleedkamer lijken we af en toe net pupillekes” jong grut, daar zit nog veel ont- wikkeling in.” Naast dat jonge grut is er ook nog een ervaren man be- trokken bij de selectie die een mooi feestjemocht vieren na het behalen van de periodetitel. Van Esch wijst naar Sjef van Engelen, een zeven- tigjarige clubman. “Nog zo kwiek als wat. Al die jongens heeft hij vanaf de jeugd begeleid, hij kent ze van haver tot gort. Nu komt dat tot ui- ting met de periodetitel. Hij traint ook nog steeds, dat doen we echt samen. De complimenten zijn ook zeker voor hem.” Van Dommelen kijkt alweer vooruit. De periode- titel was mooi, ongeslagen zijn in de winterstop. Maar wat nu? “Voor het seizoen hebben we ge- zegd dat top vijf en een periode fantastisch zou zijn. Maar we zijn nog ongeslagen en hebben al een periode, terwijl we ook al tegen directe concurrenten hebben ge- speeld. Ik durf wel te zeggen dat we voor de titel moeten gaan.” je wel weten hoe je er mee om moet gaan. De meesten willen meedoen. We gaan dat organi- seren in samenwerking met de EHBO-vereniging, die geven re- animatiecursussen. Zodra het mag gaan we in de kantine zo’n cursus doen, met het apparaat dat ook op de club hangt.” “Het zijn allemaal nevenactivitei- ten”, zegt Janssen, die aangeeft dat die ook belangrijk zijn. “Voet- bal is belangrijk, natuurlijk. Maar ook het onderling contact heb- ben met elkaar. De ouderwetse kleedkamerlol ook bijvoorbeeld. Dat is bij mensen van zeventig nog precies hetzelfde, we lijken af en toe nog pupillekes.” 88 JARIGE In november stonden de deelne- mers stil bij de verjaardag van de oudste Walking Football-speler, Harrie Leermakers. Hij vierde zijn 88ste verjaardag. “Het is toch mooi dat een 88-jarige meedoet. Hij doet nog goed mee, is gezien zijn leeftijd ook echt nog redelijk fanatiek. Hij staat er niet voor spek en bonen bij. Hij is toch wel een voorbeeld voor ons allen, een rol- model. Ik denk dat er in Nederland weinig voetballers van 88 zijn die nog presteren wat hij presteert.”