9 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver GordeijnsBouw Boegspriet 8 4871 DW Etten-Leur Tel. 06-55391390 Email: gordeijnsbouw@hotmail.nl www.gordeijnsbouw.nl 0275208.pdf 1 20-9-2022 10:34:27 Café d´Ouwe Brug Lange Brugstraat 12 4871 CP Etten-Leur 076 - 5017616 0275250.pdf 1 16-9-2022 16:20:34 Tijdens zijn eerste seizoen bij de club, viel Jeroen Sebregts meteen met zijn neus in de boter. De doelman maakte de overstap van VVC’68 naar Unitas’30, groeide uit tot eerste keeper en werd kampioen van de eerste klasse. “Het was een topseizoen, met een topselectie. Alles viel op zijn plek!” Voor Jeroen Sebregts en Unitas’30 is promotie één groot avontuur Een mooie bekroning, of zoals de 26-jarige Sebregts het zelf met gevoel voor understatement weet te omschrijven: “Je kunt het slechter treffen.” En dat terwijl de keuze voor Unitas’30, nog geen gemakkelijke was. “Ik voetbalde met veel plezier met mijn vrienden bij vierdeklasser VVC’68, moet je dat dan opgeven? Maar het plaatje hier klopte. Als ik nog wat wilde, moest ik het gewoon doen.” Na een seizoen bij Halsteren zaterdag, miste de sluitpost vooral de gezelligheid die hij de drie seizoenen daarvoor bij Steenbergen wel had ervaren. De stap terug was een bewuste. “Verschillende spelers van Steenbergen gingen toen ook naar VVC’68, net als de trainer van destijds.” Toch bracht zijn ambitie Sebregts richting Etten-Leur. Een stap omhoog en in het begin even schakelen. “Je moet wennen aan het team, maar eigenlijk is het voor de rest vrij vlot verlopen. Na een wedstrijdje of drie, groei je mee met het niveau.” IETS BIJZONDERS Maar dat dat meespelen zou zijn om promotie naar de vierde divisie, hadden ze ook bij Unitas’30 niet helemaal verwacht. “De doelstelling was in eerste instantie gewoon om zo snel mogelijk veilig te spelen en heel misschien meedoen om een prijsje. Dat liep even anders...” Toch had Sebregts al vrij snel een heel goed gevoel, over afgelopen seizoen. “Er zat vanaf het begin veel voetbal in, maar we waren wisselvallig. Toen we uit bij DHC verloren, dacht ik wel even: oei! Maar na de wedstrijd tegen SC ‘t Zand (gelijkspel), voelde je dat het wat bijzonders kon worden. Toen waren we veel beter.” Een goede reeks volgde. Mede dankzij het trainersduo Hendrikx en Van Vugt. “Joris is tactisch heel sterk, terwijl Eddie echt tussen de spelers staat. Dat is denk ik een goede combinatie.” SLIMMIGHEIDJES Maar ook binnen het veld, heeft Unitas’30 een mooie mix van spelers, vertelt Sebregts. “Jong en oud, kwaliteit en ervaring. De jeugd bonkt ook alweer op de deur.” Stiekem toch een bee tje de sleutel tot succes, denkt hij. “De breedte van onze selectie. Als we vorig seizoen moesten wisselen, werd het er echt niet slechter van.” Dit jaar wordt dat een grotere uitdaging, verwacht de goalie. “Het grootste verschil nu, is toch wel de ervaring. Er zijn er een paar gestopt of vertrokken. Ik ben 26, maar de op twee na oudste.” En dat merk je, in de vierde divisie. “Bepaalde slimmigheidjes, die moeten wij nog leren. Met foutjes kom je nu ook niet meer weg, dat is een stukje volwassenheid.” Sebregts ziet het dan ook eigenlijk allemaal als één groot avontuur. “Niemand van ons heeft ooit op dit niveau gespeeld. We moeten ervoor zorgen dat we erin blijven, de rest is mooi meegenomen.” Maar wel met hun eigen speelwijze. “Taken uitvoeren, vanuit de discipline, is nu nog belangrijker. Als je een keertje dekt op twee meter, is het daarna vijf.” DROMEN MAG Ook als doelman merkt hij het verschil. “Spitsen ronden beter af, dus moet je nog beter positie kiezen.” Gelukkig is dat precies zijn specialiteit. “Ik ben sterk in de één tegen één, maar probeer het vooral ook coachend goed weg te zetten. En meevoetballend ben ik vrij rustig.” Dat laatste is overigens niet zo heel gek, blijkt. “In de jeugd heb ik, tot mijn vijftiende, altijd gevoetbald. Bij Rimboe.” Een bijzonder verhaal. “Op een keer kwam de keeperstrainer langs, of ik niet mee wilde doen. Dat was eigenlijk meteen heel leuk. Zo is het begonnen.” Maar dat Sebregts jaren later in de vierde divisie zou keepen, had hij toen zelf ook niet verwacht. “Bij Rimboe kregen we vaak bijna honderd goals per jaar tegen, dan heb je niet per se het idee dat je opvalt. Van een dorpje naar de derde klasse, vond ik toen al mooi. Nu speel ik hier...” Wie weet waar het eindigt, voor de inwoner van de Wouwse Plantage. “Misschien maak ik straks nog wel een stapje. Dromen mag toch?” Foto: John van Dongen
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=