30 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Cees van Beers: ‘In die 37 jaar, heb ik nooit in de stad gewerkt’ Toen Cees van Beers ruim drie jaar geleden noodgedwongen stopte bij Schijf, dacht de trainer eigenlijk aan stoppen. Maar een vacature bij Achtmaal en een aantal seizoenen later, is hij er nog steeds. “Het voelde aan allebei de kanten goed én nog steeds!” Vlak voor corona maakte Joep Machielse de overstap naar het vlaggenschip van De Fendert. Inmiddels is de ‘nummer 10’ die ook in de spits uit de voeten kan een vaste waarde binnen de selectie van Ad Palings en dus kijkt hij met vertrouwen vooruit. “Ik hoop nu op steeds meer minuten.” Joep Machielse hoopt nu vooral op meer minuten Teamleider bij de Jumbo, net twintig geworden en kind van de club. Machielse weet eigenlijk niet beter. “Op mijn vierde ben ik begonnen bij FSV, de voorloper van De Fendert. Daarna ben ik nooit meer ergens anders geweest.” Begonnen bij de jeugd, maar tegenwoordig bij de senioren. Die overstap viel hem niet tegen. “Daarvoor voetbalde ik al bij het tweede, dus ik was het al een beetje gewend. Maar die naar het eerste, was wel groot. Fysiekere tegenstanders en ook het spel gaat een stuk sneller.” Hij memoreert. “Bij het tweede letten ze niet altijd op, krijg je genoeg ruimte. Dat is nu niet meer zo.” Desondanks, is Machielse helemaal op zijn plek. “Ik woon in het dorp, ken iedereen en het is gezellig. Dan is het ook lekker makkelijk om hier te blijven voetballen.” ERVARING Toch waren de resultaten vorig seizoen, in de derde klasse, niet helemaal naar verwachting. “We begonnen eigenlijk heel goed, maar zakten door blessures weer een beetje in. Uiteindelijk hebben we ons net weten te handhaven.” Toch zat er voor zijn gevoel, meer in. “Het is een jong elftal, dan mis je toch een beetje die ervaring. Dat heb je soms wel nodig.” Vanzelfsprekend moet die ervaring voorlopig dan ook, nog niet van hem komen. “Ik kwam er net bij, dan moet je het vooral hebben van invalbeurten. De verwachtingen liggen dan ook nog niet zo hoog. Nu hoop ik natuurlijk wel op meer minuten.” Toch is het voor Machielse lastig in te schatten, wat het dit seizoen gaat worden. “We zitten in een andere competitie, met veel Rotterdamse ploegen, dat is toch anders. We gaan gewoon voor handhaving. Als iedereen fit is, moet dat lukken.” Aan trainer Palings zal het in ieder geval niet liggen, Machielse kende hem al vanuit de jeugd. “Ad is een fijn mens, leuk om mee te praten. Daarnaast is het ook een goede trainer, wat betreft trainingen en speelwijze. Veel partijvorWant van stoppen, wil de 68-jarige Van Beers nu niks meer weten. Inmiddels begonnen aan zijn vierde seizoen bij de vierdeklasser. “De spelers wilden graag dat ik zou blijven, dat is voor mij dan de belangrijkste reden om het te doen. En zelf heb ik het natuurlijk ook heel goed naar mijn zin.” De groep waar hij, eigenlijk vanaf het begin, al een fijne klik mee heeft. “Ik solliciteerde, ging op gesprek en het voelde aan allebei de kanten goed. Ook met de spelers.” Toch had het niet veel gescheeld, of Van Beers was helemaal geen trainer geworden van Achtmaal. “Ik stopte bij Schijf, omdat ik niet de juiste papieren had. Na een jaar dispensatie, heb je dan echt UEFA B nodig. Toen vond ik het eigenlijk wel mooi geweest, op mijn leeftijd.” AANVALLEN Maar dat was dus buitenom zijn huidige club gerekend, liefde op het eerste gezicht. “Eigenlijk ben ik altijd gecharmeerd geweest van dorpsclubs. In de 37 jaar dat ik hoofdtrainer ben, heb ik nooit in de stad gewerkt. De enorme binding en het weinige verloop, vind ik prachtig.” En dus was Achtmaal een ‘match made in heaven’. “Ik doe het ontzettend graag met eigen jongens. Weet je wat het ook is? Je moet een beetje ‘geluk’ hebben met het moment van instappen. Met vijf ploegen ben ik gepromoveerd, echt niet per se omdat ik zo’n goede trainer ben hoor.” Toch, zonder Van Beers al te veel op zijn borst te kloppen, zijn manier van werken helpt wel mee. “Duidelijk en recht door zee. Altijd zo aanvallend mogelijk en waar nodig een beetje aanpassen. Aanval is de beste verdediging, vind ik. Lekker hoog drukzetten.” En dat merk je. “We scoren best veel, maar krijgen er nog te veel tegen. Daar moeten we aan werken, al gaat dat steeds beter.” Door te trainen, op een duidelijke manier. “Altijd de nadruk op de speelwijze. Als je de bal hebt veroverd, moet je hem niet binnen twee tellen weer kwijt zijn, dat heeft geen zin. Dus trainen we veel in kleine ruimtes. Positiespelletjes, partijvormen. Dan moet de handelingssnelheid omhoog, anders kun je er nooit onderuit voetballen.” MOOIE MIX De sfeer is goed en ook over de oefeningen is nagedacht. “Het belangrijkste in voetbal is de omschakeling, dus dat komt ook in trainingen vaak terug.” Die aanpak, werpt zijn vruchten af, ziet Van Beers. “Een duidelijke ontwikkeling. Toen ik hier kwam, was het doel om meteen terug te promoveren naar die vierde klasse, anders wordt het een moeilijk verhaal. Dat is gelukt.” Vorig seizoen lukte het iets minder, moet de trainer bekennen. “We verloren te vaak, terwijl we gelijkwaardig waren. Dan zat het ook een beetje tegen. Heel veel trainers vonden het raar dat we na zes wedstrijden op drie punten stonden, maar het was wel zo.” Vanaf dat moment begon het te draaien. “Uiteindelijk haalden we zelfs nog de nacompetitie voor promotie, daar was ik dik tevreden mee.” Toch legt de inwoner van Etten-Leur de lat voor dit jaar niet meteen al te hoog. “Met die enorme degradatieregeling, moet je het nog maar zien... Je wilt altijd kampioen worden, maar is dat realistisch? Als iedereen fit blijft, doen we hopelijk mee voor de eerste vijf en een periode.” Van Beers, die als zijn gezondheid het toelaat nog lekker door blijft gaan, ziet de toekomst rooskleurig tegemoet. “Onze groep bestaat uit een mooie mix van talenten en jongens met ervaring, daar kunnen we nog wel een aantal jaar mee door. Als Achtmaal een stabiele vierdeklasser wordt, met af en toe een uitschieter, doen we het heel goed!” men en heel intensief.” Heel veel anders dan in de jeugd, is het eigenlijk niet. “Als mens is hij sowieso niet veranderd. In de jeugd leer je natuurlijk meer, nu is het meer de puntjes op de ‘i’ en voorbereiden op een wedstrijd.” KNOP OMZETTEN Machielse bewaart overigens goede herinneringen aan zijn tijd als junior. “We werden geregeld kampioen!” Kampioen zullen ze dit jaar hoogstwaarschijnlijk niet worden, maar de jongeling hoopt zichzelf weer verder te kunnen ontwikkelen. “Vroeger speelde ik altijd in de spits, nu meer ‘op 10’. Daar speel je iets minder fysieke duels, dus dat vind ik prettiger. Ik zie het spelletje goed, heb een aardige trap, maar mis het echte loopvermogen.” Gewoon die knop omzetten. “Over dat dode punt heenlopen, dan kan ik vaste basisspeler worden.” Afgelopen seizoen stopte de teller bij een treffer, nu mikt Machielse een stukje hoger. “Toch wel een stuk of zeven, dat zou mooi zijn.” In een fijne groep, voelt hij zich helemaal thuis. “We hebben bijna allemaal, op drie of vier na, met elkaar in de jeugd gespeeld, dus dat is wel leuk. Maar daardoor mis je soms de ervaring, om elkaar in die laatste minuten even op te peppen.” Indirect heeft hij daar zelf, als trainer van de JO15, een klein beetje invloed op. “Haha, dat is natuurlijk uiteindelijk wel de bedoeling! Vaak ben ik vijf dagen per week op de club, het is gewoon genieten om hier te zijn.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=