23 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Gijs Jansen voelt zich thuis, maar niet als rechtsback Een aantal doelpuntrijke duels, gesprokkelde punten en nog niet verloren. Bij vierdeklasser Noordhoek zijn ze best lekker begonnen aan het nieuwe seizoen. Maar van een roze wolk, is bij Gijs Jansen nog lang geen sprake. “Ieder punt is welkom, want ik denk niet dat we titelkandidaat zijn.” Dat laatste is nogal een understatement, zo blijkt. “We gaan gewoon voor handhaving. Een plekje in de middenmoot zou meegenomen zijn!” Gezien de twaalfde plek van afgelopen seizoen, een realistisch doel. “Toen hadden we te maken met veel blessures en een smalle selectie, dan is het best wel lastig.” Ook van de jeugd, moeten ze het bij Noordhoek nog niet echt hebben. “Het oudste jeugdteam is volgens mij de JO13, die zijn nog net iets te jong, haha!” Ook Jansen (23), bezig aan zijn vijfde seizoen bij het eerste van de club, komt oorspronkelijk niet uit de eigen jeugd. “Ik heb tot en met de B’tjes bij Virtus gespeeld, daarna kwam ik hierheen.” RECHTSBACK Een opmerkelijk verhaal. “In die tijd werkte ik bij de Albert Heijn in Klundert, samen met een paar jongens van Noordhoek. Toen ben ik voor de grap in de jeugd komen voetballen.” Maar die grap, werd steeds serieuzer en dus voelt de club inmiddels als zijn thuis. “Het is klein, iedereen kent elkaar. We maken veel plezier, maar willen ook winnen. Dat is anders dan echt moéten winnen.” Heel gek is dat ook niet, vertelt Jansen. “Binnen het team zijn er veel ‘families’, dus het voelt ook meer als familie, dan als een voetbalclub.” Ook trainer, Jerry van Huuksloot, kan op zijn goedkeuring rekenen. “Zijn zoon Finn, ken ik al heel lang, dat is één van mijn beste vrienden. Dus met Jerry klikte het ook altijd al. Tijdens zijn eerste periode hier, zat ik als jeugdspeler vaak op de bank.” Toch, en Jansen begint al te lachen, is er één kritisch puntje. “Hij moet mij nooit meer rechtsback zetten! Daar maken we vaak grappen over. Laatst stond ik er nog.” Maar eigenlijk, zou de aanvaller veel liever op de flank staan. “Tijdens een bekerwedstrijd mocht ik een keer linksbuiten spelen, meteen een goal!” En dus hoopt de goedlachse buitenspeler, geboren en getogen in Zevenbergen, dit jaar op een iets hogere eindklassering. “Plek negen of tien, zou wel heel lekker zijn.” PIJN VERBIJTEN Met de komst van Luc van Soest, oud-speler van Heinenoord, kreeg de ploeg een kwaliteitsinjectie. “Hij zou eigenlijk vorig seizoen al aansluiten, maar toen was zijn overschrijving te laat in orde. Luc heeft vroeger altijd hoofdklasse gespeeld, dus die snapt het spelletje.” Daar moet Jansen het zelf, de laatste jaren, ook steeds iets meer van hebben. “Vroeger, in de jeugd, speelde ik altijd op ‘6’. Maar vanwege een kuitblessure, de doorbloeding is niet goed, kan ik maar zeventig minuten spelen. Dan krijg ik kramp. Aan de buitenkant houd ik het wat langer vol.” Een hardnekkig probleem. “Ik heb alles geprobeerd. Dry needling, meer water drinken en magnesium slikken, maar niks helpt.” En dus moet de harde werker, die houdt van de duels, de pijn maar een beetje verbijten. In een leuke vierde klasse, vindt hij. “We zitten nu onder andere weer bij Sprundel, NSV en DIOZ, de clubs waar we eigenlijk altijd bij zaten.” Jansen, fanatiek supporter van NAC Breda en bewonderaar van Marco Verratti (“Omdat hij ondergewaardeerd wordt”), legt de lat voor zijn ploeg alvast lekker hoog. “Derde klasse spelen met Noordhoek, dat zou top zijn! Dromen mag toch?” Ook van zijn ploeggenoot en maatje Finn (Van Huuksloot) verwacht hij dit jaar veel. “Die moet er minimaal twintig maken. Zet dat er maar in!” Bezig met het opbouwen van zijn eigen personal training studio en op het veld scorend aan de lopende band. Kortom, Ramon Frijters zit er lekker in. En dus hoopt de buitenspeler van Klundert de komende jaren op grootse dingen. “Ik wil met deze lichting naar de eerste klasse, net zoals vroeger.” ‘Terug naar die eerste klasse, laten zien dat het geen geluk was’ Dat zal als derdeklasser voorlopig nog wel even duren, maar met het vertrouwen zit het dus wel goed. “In de top drie eindigen én een periode pakken. Dat moeten we kunnen.” Toch zal er dan het één en ander moeten veranderen, want vorig jaar eindigde Klundert slechts op een achtste plaats. “We speelden niet slecht, maar zeker ook niet echt goed. Veel blessures, dat is frustrerend. Als iedereen fit is, hebben we echt een goede ploeg.” Met de 22-jarige rechtsbuiten misschien wel voorop. “In de voorbereiding had ik zes goals en zes assists, in vijf wedstrijden. Die lijn moet ik vasthouden.” ACCEPTATIE Die goede vorm komt volgens Frijters mede door de komst van een nieuwe trainer, in de persoon van Maik van den Kieboom. “Hij is jong en wil heel erg graag. Achter alles wat we doen, zit een idee. Dat kan hij ook goed uitleggen, daar kunnen we allemaal veel van leren. En belangrijker nog: hij zegt waar het op staat.” Ook zijn trainingen vallen tot nu toe prima in de smaak. “Goed en serieus, we zijn echt aan het trainen. Eerst was het gewoon lekker voetballen, nu ben je ook echt moe.” De eerste stap op weg naar de door hem zo gewenste promotie. “Als team moeten we meer van elkaar gaan accepteren. Ook voor mezelf. Ik kan slecht tegen kritiek.” Mocht dat lukken, maakt Klundert volgens Frijters een goede kans. “Voetballend zijn we vaak beter dan de tegenstander, maar dan verliezen we het toch op strijdlust. Dat moet beter.” Want kwaliteit, heeft de linkspoot genoeg. “Ik moet het hebben van mijn snelheid, vooral op de eerste paar meters. Behendig, acties maken en voor dreiging zorgen. Het liefste vanaf de rechterkant.” Dat doet de sportfanaat al sinds jaar en dag in het rood met blauw en wit gestreept. “Vanaf mijn vierde. Toen ik elf was, ging ik naar RBC Roosendaal en later ook nog NAC Breda, op mijn veertiende was ik weer terug. Met zeventien jaar, zat ik in het eerste.” GEEN GELUK Van de profs, terug naar de amateurs. Of dat schakelen was? “Ja en nee. Bij Klundert hadden we ook altijd al wel een goed team, werden ook vaak kampioen. Daardoor speelde je toch wel op een behoorlijk hoog niveau.” En dat niveau, hoopt Frijters mee te nemen naar het eerste. “Vorig seizoen was ik betrokken bij dertig goals, dat had meer kunnen zijn. Nu hoop ik er in ieder geval al zelf twintig te maken.” Niet zo gek ook, dat de buitenspeler de aandacht trok van andere clubs. “Daar heb ik wel over nagedacht, ben ook op gesprek geweest, maar wilde toch blijven. Vooral vanwege de groep. We zijn nog jong en kunnen samen genoeg leren. We hebben slechts één speler van 30, maar die gedraagt zich als achttien.” Voor Frijters, wonend op loopafstand van ‘zijn club’, dus geen stap buiten de deur. De jongeling heeft eigenlijk maar één doel voor ogen. “Ik wil kampioen worden met Klundert. Dat we met deze lichting weer in die eerste klasse gaan spelen, net zoals vroeger. Laten zien dat het toen geen geluk was.” Aan het vertrouwen van trainer Van den Kieboom zal het in ieder geval niet liggen. “We willen allebei omhoog, dus dat past heel goed! Ook tijdens de donderdagavondjes na de training, in de kantine. “De gezelligheid, het voelt voor mij als ‘broeders’.” Foto: Ronnie Kamp
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=