11 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Als keeper was hij tijdens zijn profcarrière altijd al veel bezig met de tactiek. Dus toen Maik van den Kieboom zijn handschoenen aan de wilgen hing, wist de doelman eigenlijk al wat hij wilde gaan doen. En nadat Klundert op zoek was naar een nieuwe trainer, ging het snel. “Ik had meteen een goed gevoel, binnen een weekje was het geregeld.” Maik van den Kieboom wil bij Klundert eigen stijl laten zien Want eigenlijk, kwam alles precies samen. “Ik was op zoek naar een jonge groep, dat past op dit moment in mijn carrière denk ik het beste bij mij. Daarnaast vind ik het ontwikkelen van spelers het leukste wat er is.” Dat is gezien de leeftijd van Van den Kieboom (30), misschien niet zo gek. “Daar heb je dan misschien toch wat meer ‘feeling’ mee.” Na zijn sollicitatie deed de club haar huiswerk, maar ook de jonge oefenmeester kwam beslagen ten ijs. “Mijn vader werkt in Klundert, is betrokken bij de voetbal, dus die heb ik natuurlijk wel het één en ander gevraagd. Daarnaast ken ik Marco (van Dijnsen) nog van NAC, dus ik hield het altijd al met een schuin oog in de gaten.” LEF TONEN De oud-doelman van onder meer RKC Waalwijk, FC Eindhoven en Kozakken Boys is vooral blij met de kans. “Daar ben ik ze wel dankbaar voor. Voor mijn gevoel ben ik er klaar voor, maar dan moet er wel een club zijn die het ziet zitten.” Zelf ziet Van den Kieboom het in ieder geval zeker zitten. “Aan het begin van het seizoen liep ik rond bij Madese Boys, toen kreeg ik wel het gevoel dat ik meer kon dan dat.” Dat moet volgend seizoen blijken, aan zijn voorbereiding ligt het zeker niet. “Het is een jonge groep, enorm gretig en bereid om voor elkaar door het vuur gaan.” Voeg daar een duidelijke visie aan toe en succes gegarandeerd, zou je zeggen. “Ik geniet van het voetbal van ‘Barca’ in de mooie jaren en City nu. Tuurlijk gaat die vergelijking totaal scheef, maar ik wil voetballen van achteruit. Hoog drukzetten en lef tonen.” Met veel enthousiasme, maar ook discipline. “Dat neem ik vanuit het profvoetbal wel mee, dat weten ze.” Sowieso is zijn tijd in het profwereldje een vruchtbare grond voor hem als beginnende trainer. “Veel trainers gehad en veel besprekingen gezien, daar leer je natuurlijk van.” Zoals wat? “Jean-Paul de Jong was bij Eindhoven altijd bezig met de opbouw, tot in de details. Maar ook zijn bevlogenheid vond ik mooi.” Die aanpak paste wel bij hem als keeper, vertelt Van den Pas negentien jaar, doorgebroken bij het eerste en voorheen spelend met rugnummer tien. Voor Lars van de Wijdeven kon het dit seizoen allemaal niet op. Maar net toen de buitenspeler van Internos steeds meer minuten mocht maken, ging het helemaal mis. “De ‘knak’ was bizar, alsof ik alles in mijn knie afscheurde.” En dat laatste bleek na een MRI-scan in het ziekenhuis te kloppen. “Daar zagen ze dat mijn voorste kruisband is afgescheurd, dus dat wordt een maandenlange revalidatie.” De jongeling had vooraf zelf al niet heel veel hoop op een goede uitslag. “Ik schreeuwde het uit van de pijn, werd met een ambulance van het veld gereden.” En dat terwijl Van de Wijdeven iets deed, wat hij vermoedelijk al meer dan duizend keer heeft gedaan. “Gewoon de bal voorgeven, maar mijn knie bleef staan. Mijn been ligt nu gestrekt, in het drukverband en ik zit onder de pijnstillers.” LASTIG OPLADEN Dat duel met FC Bergen zal het kind van de club snel willen vergeten, want tot nu toe was het huwelijk vooral een succesverhaal. “Sinds mijn zesde ben ik hier lid, vanaf de F’jes en nooit ergens anders geweest. Het voelt als een soort thuis, loop hier al zó lang rond. Net als mijn vader.” Sinds dit seizoen maakt Van de Wijdeven ook vast deel uit van de eerste selectie, een ander wereldje, vertelt hij. “Dat was wel even aanpassen aan het niveau. De fysieke duels, maar vooral de snelheid van het spelletje.” Toch lijkt de linkspoot die omschakeling snel te hebben gemaakt. “Ik kreeg steeds meer minuten en tegen FC Bergen maakte ik mijn basisdebuut. Het ging dus de goede kant op, maar dan loopt het zo af...” Aan zijn instelling ligt het in ieder geval niet. “Een doel had ik niet echt, maar je weet dat je jezelf moet bewijzen. Het is gewoon knokken voor een plekje.” In een leuke groep, met maar één doelstelling. “Promoveren! We horen niet thuis in de vierde klasse, maar kampioen worden is nog een behoorlijk karwei. Als we winnen van MOC’17, dan zijn we er denk ik.” Maar soms is dat lastig opladen, als het ‘te makkelijk’ gaat. “De uitslagen zijn vaak hoog en fouten worden niet echt afgestraft. Veel ploegen zakken met tien man in, dat is voor niemand leuk.” En dus zijn de kwaliteiten van de linksbuiten meer dan welkom. “Behoorlijk snel, fysiek sterk en een goed linkerbeen.” LIEFHEBBER Dat is overigens niet altijd zo geweest, vertelt Van de Wijdeven eerlijk. “Ik ben begonnen als linksback, maar toen was ik ook behoorlijk fors en niet zo fit. Door te groeien en de sportschool heb ik dat wel ingehaald. In de A’tjes speelde ik vaak op het middenveld, als ‘10’.” Zijn nieuwe positie was wennen, maar valt inmiddels goed in Doorgebroken Van de Wijdeven wacht lang herstel de smaak. “Dat is, denk ik toch wel, de plek waar ik het gevaarlijkste ben. Met een voorzet of een actie.” Voorlopig wacht het talent nog op zijn eerste treffer in dienst van het vlaggenschip, maar daar maakt Van de Wijdeven zich nog niet al te druk om. Hij geniet vooral van zijn teamgenoten. “Ik ben veruit de jongste, maar kan het met iedereen heel goed vinden. Het is ook echt een vriendengroep, tijdens carnaval zijn we nog met heel het team gaan feesten.” Vanuit zijn huis kan hij de velden van Internos nog net niet zien liggen, over een vertrek denkt hij dan ook absoluut niet na. “Die ambities heb ik nooit echt gehad, ik heb het hier veel te erg naar mijn zin.” Heel gek is dat niet, want de pechvogel is een groot voetballiefhebber, vertelt hij. “Fan van NAC, maar ook van Barcelona. Onlangs ben ik nog met een paar vrienden naar een wedstrijd geweest. Een soort bucketlist dingetje.” Behalve van Messi, geniet hij ook van De Bruyne. Iets dichterbij huis is Van de Wijdeven lovend over trainer Paul van Dijk. “Hij is heel rustig en zorgt dat we niet te gehaast gaan voetballen.” Hopend op een goed herstel, heeft hij tot slot nog één wens. “Met Internos terug naar waar we horen!” Kieboom. “Ik dacht heel erg veel over voetbal na en was met heel het elftal bezig. Daar kon ik mijn ei in kwijt.” BETER MAKEN En dus zit hij, bij een confrontatie tussen Liverpool en Manchester City, een uur eerder voor de tv. “Dat is een feestje, dan wil ik alles zien!” Maar ook op kleinere schaal, kan hij genieten van een trainer. “Danny Buijs bij Kozakken Boys. Die had echt een eigen stijl, dat mensen zien wie de trainer is.” Waar komt die enorme passie vandaan? “Op mijn dertiende gaf ik voor het eerst keeperstraining, later had ik een buitenschoolse opvang en nu ben ik ook lifestyle coach.” Het zorgt voor een trots gevoel bij Van den Kieboom. “Als je mensen op een hoger niveau kunt krijgen, geeft dat voldoening. Iemand beter maken, daar doe ik het voor. Dat vind ik mooi.” En dus is hij op de achtergrond al druk bezig met volgend seizoen. “Praten met spelers, wedstrijden van Klundert bezoeken, maar ook tegenstanders bekijken. Zodat ik de competitie leer kennen.” Natuurlijk maakte de oefenmeester al kennis met zijn spelers, maar ook de voorbereiding ligt al klaar. “Toen ik begin januari tekende zei ik al: nu duurt het nog een paar maanden. Ik kan eigenlijk niet wachten.” Aan ambities geen gebrek. “Mijn ultieme doel is om hoofdtrainer te worden in de tweede of derde divisie. En misschien assistent in de profwereld, dat zou mooi zijn.” Maar Van den Kieboom weet ook: “Je kunt wel een grote mond hebben, eerst maar eens laten zien bij Klundert!”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=