R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Zonder scheidsrechters, geen wedstrijden. Een open deur, maar waarheid als een koe. Dat weten ze ook bij Boeimeer maar al te goed, en dus zet Rob Luyken zich al jaren in voor het opleiden en begeleiden van jonge arbiters. “In 99 procent van de gevallen is het een ontzettend leuke hobby.” En Luyken kan het weten. “Fluiten doe ik sinds 1986, zo’n 40 wedstrijden voor de KNVB per jaar. Daar zitten soms minder leuke beslissingen tussen, maar dat hoort erbij.” Een vaak druk weekendje. “Zaterdagmorgen begeleid ik scheidsrechters bij Boeimeer, in de middag sta ik zelf op het veld.” Hoe dat is gekomen, vertelt de 57-jarige arbiter maar al te graag. “Op mijn 21ste kreeg ik een ‘doodschop’ en kon ik vanwege een blessure aan mijn knie, niet meer voetballen.” Uitgerekend de huisarts, bracht Luyken op het juiste spoor. “Die zei tegen mij: ‘Je hebt je mondje bij, waarom ga je niet fluiten?’ Dat heb ik toen gedaan en het beviel heel goed.” CURSUS Inmiddels sinds een jaar of zeventien bij Boeimeer. “Vanaf het moment dat mijn zoon daar ging voetballen. Dan krijg je natuurlijk al snel de vraag of je wedstrijdjes wilt fluiten.” En dat heeft hem in al die jaren geen windeieren gelegd, lacht hij. “Per wedstrijd loop ik ongeveer negen kilometer, dus ook voor de gezondheid is het goed!” Als voorzitter van de scheidsrechtersvereniging Breda, weet Luyken als geen ander hoe belangrijk het is. “Zonder scheidsrechters, geen wedstrijden. Je moet er wel een bétje gevoel voor hebben, maar vooral beslissingen durven nemen.” Bij Boeimeer proberen ze daar, door middel van een cursus, hun steentje aan bij te dragen. “Samen met andere clubs, vier avonden onder begeleiding van een decaan van de KNVB, alle facetten komen voorbij. Met een clubman fluit je vervolgens een aantal wedstrijden, daar wordt een verslag van gemaakt.” In 2008 begon dat balletje te rollen. “Welwillende ouders in een spijkerbroek, daar wilden we iets aan doen. Zorg maar dat er binnen Boeimeer goede arbitrage komt, dat werd mijn taak.” Te beginnen bij de jongste jeugd. “Dat verspreidde zich vervolgens als een olievlek. We hebben een draaiboek van Hilvaria overgenomen en dat bij ons doorgevoerd.” Wat daarin staat? “Alles. De uitstraling, het gedrag, de begeleiding, terug kunnen vallen op het bestuur en natuurlijk de consumptiebon!” SPELREGELS Als lid van de arbitragecommissie, ziet Luyken de stappen die in de tussentijd zijn gezet. “Als de KNVB wordt gebeld door iemand die scheidsrechter wil worden, worden ze doorgestuurd naar ons. Bij Boeimeer hebben ze het goed voor elkaar, zeggen ze dan.” En dat blijkt. “Dan hoor je tijdens hun eigen wedstrijden ineens: ‘Hey scheids, dat is de regel hoor’. Dat is natuurlijk wel leuk, ze kennen de regels nu zelf natuurlijk ook heel goed.” Vaak beter dan hun ouders, lacht Luyken. “We doen regelmatig avonden om de spelregels uit te leggen. Kinderen kennen door het spelletje FIFA eigenlijk al heel veel dingen, dat valt me altijd weer op.” Net als het tekort aan scheidsrechters overigens. “Landelijk gezien is het wel een ‘drama’. Er zijn ongeveer 3600 KNVB-arbiters, voor wekelijks 33000 wedstrijden. Reken maar uit. Ik krijg zoveel aanvragen van clubs, maar onze leden fluiten vaak al twee keer per weekend.” Dat doet hij zelf overigens ook. “Op de zondagochtend, op een wat lager niveau, dat is voor mij een soort uitlopen. Goed voor het herstel van de spieren.” Tot slot heeft Luyken nog een advies voor de nieuwe Nijhuis of Makkelie. “Iedereen die het veld in durft, is sowieso al een goede scheidsrechter. Je moet een beetje bravoure hebben, beslissingen durven nemen en het belangrijkste: je verhaal kunnen verkopen. Dat zorgt voor vertrouwen bij spelers!” Als trainer van de tegenpartij was Marco Klijs de afgelopen seizoenen al regelmatig op bezoek in Galder. Dus toen ze bij GESTA eenmaal op zoek waren naar een nieuwe trainer, was het linkje snel gelegd. En nu, is hij eindelijk één van ‘hen’. “Ze zijn echt trots op hun vereniging en daar is alle reden toe!” Marco Klijs voelt zich thuis op zondag Helemaal uit het niets kwam zijn overstap van Alliance, ondanks een mooi jaar, naar de vierdeklasser dus niet. Voor de echte clubmensen dan tenminste. “We zaten de laatste jaren vaak bij elkaar in de competitie en het was altijd een feest om in Galder te spelen. Tijdens de derde helft leer je bestuursleden en mensen van de staf kennen, dus die klik was er altijd al.” Na het vertrek van Thomas de Ridder, ging het snel. “Een zaterdagclub paste, vanwege mijn privésituatie en werkzaamheden, toch niet helemaal goed bij mij. Daardoor kon ik het niet meer combineren, het was een ander ritme dan ik gewend was. Daarom wilde ik graag terug naar de zondag.” EENHEID En na de nodige gesprekken, was de 58-jarige Klijs er eigenlijk wel over uit. “Een warm gevoel. GESTA is een echte dorpsclub, daar wil ik graag mijn steentje aan bijdragen.” De eerste indrukken zijn dus goed, vertelt de trainer. “De leden zijn terecht trots op hun club. Er ligt een prachtig sportpark, de kleedruimtes worden helemaal top in orde gebracht en de selectie loopt er keurig bij. In nieuwe tenues, maar ook voor en na de wedstrijd. Dat straalt eenheid uit.” Binnen de lijnen, is het aan Klijs om voor die eenheid te zorgen. “We willen graag opnieuw jeugd door laten stromen naar het eerste. GESTA kon eerder al bouwen op een enorm goede lichting, vanuit de vijfde klasse naar de vierde en bijna naar de derde. Dat is toch een bijzonder knappe prestatie.” www.bogersbestratingen.nl 06-13930052 0273378.pdf 1 13-7-2022 11:32:36 BREDA WWW.SCHOUWENPALEIS.NL 0272493.pdf 1 13-7-2022 11:23:36 Luyken gaat fluitend naar Boeimeer Een mooie uitdaging, maar niet eentje om je zorgen om te maken. “We zijn net begonnen en ik haal er, zoals verwacht, ontzettend veel plezier uit. Daar draait het natuurlijk uiteindelijk wel om.” PLEZIER HEBBEN Hoe Klijs dat precies gaat doen, legt hij graag even uit. “Ik probeer te trainen, zoals ik zelf graag ook vroeger trainde. Tijden veranderen, dus je moet met de jeugd meebewegen. Maar het belangrijkste blijft dat ze met plezier naar de voetbal komen.” Dat weet de oud- -speler van onder meer NAC Breda, RKC Waalwijk, RBC Roosendaal, Baronie en een mooi rijtje Belgische clubs maar al te goed. “Dat was een bijzondere tijd. Ik kon maar moeilijk afscheid nemen van het spelletje, dus ben nog een tijdje actief geweest als speler/trainer, zo kon je toch blijven voetballen. Uiteindelijk ben ik op die manier in het trainersvak gerold.” Al die ervaring neemt de inwoner van Breda dit seizoen mee, en dat zou zomaar goed van pas kunnen komen voor GESTA. “Er staat dit seizoen, vanwege de versterkte degradatieregeling, toch wel iets meer druk op. Daardoor moet je minimaal tiende worden om rechtstreeks in de vierde klasse te kunnen blijven, dus dat is onze eerste doelstelling.” Maar zoiets gaat natuurlijk niet vanzelf, weet ook Klijs. “We moeten er in ieder geval, met alle middelen die we tot onze beschikking hebben, alles aan doen om er een leuk seizoen van te maken. Als dat lukt, ben ik tevreden.” En dan, komt wat hem betreft alles goed. “Collectief en met plezier tot goede resultaten komen, daar kijk ik naar uit!” 27
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=