R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Nieuwe verlichting geeft SAB extra energie Inzijnderde seizoenals voorzitter vanSAB, is het tijdomdebalans op te maken. Over sportiviteit en respect, maatschappelijke betrokkenheid en LED-verlichting. Ruim45 jaar bij de vereniging, en Pieter van Ginneke zag dat het goed was. “We zitten enorm in de lift.” Hij had zijn fysiopraktijk nog maar net overgedragen aan zijn zoon, of ze wisten hem bij SAB te vinden. Na jaren in het hoofdbestuur en de sponsorcommissie, was het tijd voor de volgende stap. “Pieter krijgt meer vrije tijd, die kunnen we wel bombarderen tot voorzitter, riepen ze. Zo is het eigenlijk gegaan.” Zijn belangrijkste agendapunt? “Sportiviteit en respect, daar hebben we veel tijd en energie in gestoken. Gewoon leuke elftallen en een klein beetje onze naam ‘zuiveren’.” Toen dat eenmaal op orde was, kon de club verder gaan bouwen, zo vertelt de 63-jarige Van Ginneke. “Sinds een aantal jaar hebben we een vaste kledingsponsor. Iedereen loopt er netjes bij, van de jeugd tot aan de senioren. Allemaal in hetzelfde tenue.” DONATIE Maar niet alleen de uitstraling is veranderd. “Ook financieel hebben we het beter voor elkaar. Zwarte cijfers, mede door het goede werk van de sponsorcommissie.” Toch zijn ze bij SAB, niet alleen maar bezig met SAB. “Sinds een tijdje wordt ons sportpark gebruikt voor buitenschoolse opvang. Het staat anders toch leeg, dan kun je er beter gebruik van maken. Dat is ook een beetje maatschappelijke verantwoording.” Al blijft de vierdeklasser natuurlijk wel een voetbalclub, en dus is Van Ginneke maar wat trots op hun laatste nieuwe aanwinst. “In juni hebben we LED-verlichting gekregen, dat was hard nodig. De vorige lampen waren behoorlijk gedateerd.” Een speciaal soort ‘dark- -light’. “Specifiek op het veld gericht, zodat er geen sprake is van overlast.” Beter licht, maar ook een lagere energierekening. “Die is al duur genoeg, dus ook daar proberen we op te bezuinigen.” Allemaal dankzij een donatie, van een wel heel bijzonder iemand. “Van DJ Tiësto kregen we 10.000 euro, daar hebben we een deel van gebruikt. Hij heeft bij ons in de jeugd gevoetbald, dus dat is wel heel leuk.” Straks, na de officiële opening, zit een drukke periode voor Van Ginneke er eindelijk op. “Subsidies regelen, de mogelijkheden vergelijken en contact hebben met de KNVB. Die hebben ons tijdens het proces ondersteund, als een soort vraagbaak.” IN DE LIFT Maar voor wie dacht dat de voorzitter nu eens rustig stil kon gaan zitten, heeft het mis. Er staat namelijk alweer wat nieuws op de planning. “We zitten nu alweer aan zonnepanelen te denken.” De kantine is er in ieder geval al helemaal klaar voor. “Ook die is aangepakt, geïsoleerd en voorzien van LED-lampen.” En al die ontwikkelingen, werpen zijn vruchten af, zo heeft Van Ginneke gemerkt. “We zijn qua leden ontzettend aan het groeien. Het afgelopen seizoen alleen al plus 50.” Ook een nieuw opgezet damesteam zorgt voor tevredenheid. Kortom, SAB zit in de lift. “In die vijf jaar dat ik straks voorzitter ben, wil ik een paar dingen voor elkaar hebben gekregen. De LED-verlichting, meer leden en de kleedkamers. Ook die moeten nog aangepakt gaan worden.” Stapjes in de goede richting. “We hebben nu onze eigen kantine, met óns logo. Een welkomstbord, sponsorborden en een nieuw scorebord. En straks, hopelijk ook nog een materiaalhok.” Van Ginneke ziet het allemaal tevreden aan. “Nu we de kantine zelf doen, hebben we ook meer vrijwilligers nodig, maar die zijn opgestaan. Het is wel een clubje waar de mensen hun handen uit de mouwen steken.” Of hij dat zelf ook nog jarenlang blijft doen? Dat is nog even de vraag. “Maar ik vind het hartstikke leuk en iets wat je hebt gebouwd, laat je niet zomaar vallen. Die positieve ontwikkeling doet goed, daar doen we het voor!” Een vader als vrijwilliger, zijn moeder achter de bar en samen met zijn boertje in het eerste. Voor Calvin Vertriest voelt de club eigenlijk als een soort familie. En dus kun je wel raden waar het thuis meestal, of negen van de tien keer, over gaat. “Bijna altijd over SAB!” Voor Vertriest is SAB letterlijk een familieclub Heel gek is dat ook allemaal niet, te beginnen bij het begin. “Ik zit hier al vanaf ‘de Kabouters’, sinds mijn vierde. Nu ben ik 23.” En dus zijn het ondertussen vooral allemaal bekende gezichten voor Vertriest. “Je kent iedereen, het is heel vertrouwd én het is lekker dichtbij. Gewoon op je gemakje voetballen, dat is voor mij eigenlijk de belangrijkste reden om te blijven.” Net als de rest van zijn familie dus. “Mijn vader staat, net als mijn moeder, achter de bar. Daarnaast doet hij ook de nodige klusjes op en rond het veld.” MEER GEHOOPT Maar ook binnen de lijnen is het een soort familiereünie aan het worden. “Sinds dit seizoen zit mijn broertje bij de selectie, nu nog in het tweede, maar hopelijk kan hij straks ook de stap naar het eerste maken. We trainen in ieder geval wel samen.” Hoe dat is? Vertriest begint te lachen. “De partijtjes zijn extra leuk, want we houden echt niet in. Net een beetje scherper.” Ook thuis is SAB dagelijks onderwerp van gesprek, voor de inwoner van Tuinzigt een mooie samenkomst van omstandigheden, zo vertelt hij. “Ze kwamen altijd al kijken, nu zetten ze zich ook nog extra in voor de club. Dat vind ik alleen maar heel mooi.” Minder mooi was de eindstand van afgelopen seizoen, want met een tiende plek in de vierde klasse, kan Vertriest eigenlijk niet helemaal leven. “Nee, daar ben ik niet tevreden mee. Ondanks veel blessures en het feit dat we nauwelijks compleet waren, had er wel meer ingezeten.” Toch moet de student Sportkunde er zo achteraf, toch genoegen mee nemen. “Dan moet je uiteindelijk blij zijn dat we ons gehandhaafd hebben. Zeker de laatste weken, was het nog wel even knijpen.” Al hadden ze voorafgaand aan het seizoen, weldegelijk op meer gehoopt, in Breda. “We wilden proberen bovenin mee te doen, maar uiteindelijk bleven we ook maar kwakkelen met blessures. Dan moet je zorgen dat je erin blijft, maar we hadden er wel allemaal meer van verwacht.” OVERAL TE VINDEN En dus zijn de verwachtingen voor dit jaar, opnieuw wat hoger gespannen. “Als iedereen fit blijft, in combinatie met een paar versterkingen, dan moet het linkerrijtje zeker mogelijk zijn. Daar heb ik wel vertrouwen in.” Met zijn werklust en inzet, zou dat goed moeten komen. “Een harde werker, iemand die 90 minuten lang alles geeft. Eigenlijk ben ik overal op het veld te vinden.” En van dat laatste, is geen woord gelogen. “Volgens mij heb ik afgelopen seizoen ongeveer alle posities wel gehad, alleen keeper niet. Ik hoop ook niet dat die nog komt, haha!” Want als Vertriest het zelf voor het zeggen had, speelde hij op het middenveld. “Dat is wel mijn favoriete plek. Gewoon vrij voetballen en met mijn loopvermogen ben ik dan zowel voorin als achterin.” Maar niet alleen binnen het veld, zet de middenvelder zich vol overgave in. “Vanuit mijn studie ben ik veel bezig met sporten, dus toen ze vroegen of ik training wilde geven aan de MO15, kon ik eigenlijk alleen maar ‘ja’ zeggen.” En dat bevalt prima. “Afgelopen jaar zijn we bezig geweest om een team bij elkaar te krijgen, dat is goed gelukt. Het is echt serieus, trainen twee keer per week.” Nog meer voetbal dus. “Die meiden wat bijbrengen en plezier in het spelletje bezorgen, dat blijft het belangrijkste!” BREDA WWW.SCHOUWENPALEIS.NL 0272493.pdf 1 13-7-2022 11:23:36 21
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=