R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 23 Gilles Joannes is inmiddels geen onbekende naam meer in de jeugdopleiding van NAC Breda. De veelbelovende middenvelder loopt al jaren rond op Boeimeer. Het merendeel van de wedstrijden speelt Joannes nog voor NAC O18, maar inmiddels mag hij ook steeds vaker rekenen op minuten bij de O21 van Robert Molenaar. Gilles Joannes, die zichzelf omschrijft als een controlerende middenvelder die het tempo van de wedstrijd kan bepalen, trad in het seizoen 2015/2016 toe tot de jeugdopleiding van ‘De Parel van het Zuiden’. Daarvoor kwam hij achtereenvolgens uit voor Germinal Beerschot en Lierse SK. Op twaalfjarige leeftijd zette hij zijn eerste stappen in het geel-zwarte tenue van NAC. Joannes merkt veel verschil in de benadering tussen een Nederlandse en Belgische jeugdopleiding. “Het is echter wel een hele tijd geleden dat ik in België voetbalde, maar in België werd er meer aandacht gevestigd op het technische aspect van het voetbal dan in Nederland. Dat merkte ik destijds in de trainingen. Qua faciliteiten is het in Nederland echter veel beter geregeld. Het ademt topsportklimaat. Daarnaast zijn Nederlanders veel socialer en meer betrokken. ZELF AFGEDWONGEN De talentvolle middenvelder kwam in de eerste seizoenshelft nog voornamelijk uit voor NAC O18. Onder leiding van Rogier Molhoek beleefde hij een zeer succesvol halfjaar met als kers op de taart het kampioenschap en de bijbehorende promotie naar Divisie 1. Hierin speelde Joannes een zeer prominente rol en belichaamde het succes van deze lichting. “Ik ben al vaker kampioen geworden, maar dat gevoel blijft ontzettend mooi. Het is alleen maar goed dat we gepromoveerd zijn. We hebben het absoluut zelf afgedwongen door zeer constant te presteren en goed spel te tonen. Nu krijgen we de kans om onszelf te profileren op een hoger niveau. Ik kijk ernaar uit om tegen nog betere en grotere clubs te spelen, maar ik heb veel vertrouwen dat we hierin goed voor de dag zullen komen.” VOLLEDIG HERSTELD Sinds de winterstop lijkt Joannes zich volledig bij de selectie van NAC O21 te hebben gespeeld. Hij traint dagelijks mee, maar moet in de wedstrijden nog vaak genoegen nemen met een plek op de bank. Hij is echter vastberaden om meer minuten te maken en kijkt uit naar het restant van het seizoen. “Ik wil dit seizoen zoveel mogelijk minuten voor de O21 maken. Uiteraard wil ik mezelf ook in de basis zien te spelen. Dit hangt ook samen met de spelers die van NAC 1 terugkomen, dat zijn vaak middenvelders. Op de momenten dat ik speel bij NAC O18 wil ik mezelf dan ook laten gelden en belangrijk zijn voor het team.” Afgelopen seizoen was zeer ongelukkig voor Joannes. Hij leed aan het compartimentsyndroom, waar de vliezen rondom zijn kuiten te klein zijn voor de uitzettende spier. Hierdoor moest hij twee Sprangers en De Koning: onafscheidelijk trainersduo Je zou ze een beetje kunnen zien als de pioniers van het jeugdvoetbal bij DIA. Tino Sprangers en Mario de Koning, een onafscheidelijk duo. Als jeugdtrainers, beleidsbepalers, maar toch vooral als liefhebbers. Want gooi er bij de twee voetbaldieren een kwartje in en ze raken geen moment uitgepraat. De 63-jarige De Koning is, zonder enig overdrijven, de oudgediende van het stel. “Vanaf mijn negende ben ik hier lid. Ik speelde in de jeugd, bij het eerste en werd daarna ook nog leider. Volgens mij zit ik nu al een jaar of dertig in het jeugdvoetbal.” Niet geheel toevallig kwamen ze elkaar bij DIA opnieuw weer tegen. “We kenden elkaar nog van de lagere school. Eigenlijk ben ik ‘import’, want ik kom oorspronkelijk uit Breda. Sinds 2005 ben ik jeugdtrainer en zit ik in de technische commissie”, vertelt Sprangers (62). In al die jaren is er een hoop veranderd. “Begonnen met 500 leden, dat zijn er nu meer dan 1100. Er was geen voetbaltechnisch beleid, aan selecteren deden we niet.” MET PLEZIER PRESTEREN Dat moest anders. “We speelden eigenlijk alleen maar in de vierde klasse, terwijl spelers beter worden als ze meer weerstand krijgen. Nu speelt de O14 in de vierde divisie.” Ook de hoofdklasse en eerste klasse zijn goed vertegenwoordigd, maar Sprangers houdt zich als lid van de TC ook bezig met de breedtesport. “Hoe maak je het voor iedereen leuk? Trainers proberen we daarin te ondersteunen.” Ook De Koning maakte jarenlang deel uit van het bestuur. “Sinds kort ben ik eigenlijk alleen nog jeugdtrainer, maar stiekem blijf je altijd betrokken.” En dat is niet voor niks, vertelt hij. “We waren een echte dorpsclub. Een leuk eerste, lekker barbecueën en een biertje drinken. Toen we gingen selecteren, stonden er soms echt mensen aan je deur.” Al met al heeft die beslissing dus wel zijn vruchten afgeworpen, Sprangers legt uit hoe ze te werk gaan. “Volgens vaste basisprincipes. Uiteindelijk draait het bij DIA om het voetballen, daar hoort ontwikkelen bij, maar vooral samen met plezier presteren. Zoiets geeft nieuwe trainers ook een bepaalde richting.” Na twaalf jaar als trainersduo, dit seizoen van de JO12, kennen de twee elkaar door en door. “Spelers moeten ons altijd een hand geven, dat is een stukje respect, maar ook verbinding. Hoe staat de pet vandaag? We eisen best veel van die jongens en meisjes, maar die kinderen zijn ook echt bereid om hun stinkende best te doen.” ONDERWEERSTAND Toch is er één fenomeen, waar vooral Sprangers maar niet aan kan wennen. “Dat ouders hun kind afzetten en later weer ophalen. Vroeger stonden ze allemaal naast het veld, dan beleefde je het samen.” Echt streng zijn ze niet, denkt De Koning. “We willen die kinderen helpen om beter te worden. De lach van het kind, het plezier dat ze uitstralen, dat blijft voor ons de drijfveer. Tino en ik zijn allebei gek van het spelletje, dat proberen we over te brengen.” Voorlopig lukt dat nog aardig, de resultaten zijn goed en de trainingen uitdagend. “Eigenlijk doen we alles onder weerstand en met zowel links als rechts. Op deze leeftijd is balbeheersing zo belangrijk. Ze moeten elkaar in het veld weten te vinden, alles draait om de techniek.” Als twee doorgewinterde Ajacieden, mag één beweging tijdens het huiswerk nooit ontbreken. “De Cruijff-turn, die zit er altijd bij!” En uiteraard zien vier ogen meer dan twee. “We zijn verweven in elkaar, daardoor zie je alles en kun je eigenlijk meteen anticiperen.” Of ze dat volgend jaar ook opnieuw weer doen, bekijken ze na het seizoen, over hun opvolging denken ze zo nu en dan al weleens na. “Onze ervaringen zouden we wel graag willen delen, zodat beginnende trainers daarvan kunnen leren.” Ook Sprangers kijkt alvast naar de toekomst. “Een sterk bezette technische commissie, zodat we de hele club goed kunnen blijven bedienen. Maar ook aandacht voor de uitstroom in de bovenbouw. Vroeger wilde je echt graag voor het eerste spelen, dat is een aandachtspuntje!” Gilles Joannes kan zich weer focussen op voetbal operaties ondergaan en kwam hij nauwelijks in actie. Inmiddels is hij hier weer volledig van hersteld en voelt hij zich beter dan ooit. “Ik merk dat ik weer terug ben op mijn oude niveau en zelfs verder dan dat. Het voornaamste is dat ik geen fysieke pijn meer ervaar. Ik kan weer voluit trainen en spelen in tegenstelling tot vorig seizoen. Ik kan me nu weer volledig focussen op het voetballende gedeelte en niet meer op mijn benen.” Tekst: Jurgen Valkenaars. Foto: Peter Diepstraten. Jekomt niet zomaar in onzeselectie. Jijwel? www.aartsen.com/work Jekomt niet zomaar in onzeselectie. Jij el? www.aartsen.com/work Jekomt niet zomaar in onzeselectie. Jijwel? w rtsen.com/work J k t niet zo r in onzeselectie. Jijwel? www.aartsen.com/work 0266235.pdf 1 31-1-2022 11:39:
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=