VoetbalJournaal Breda, najaar 2021

R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 19 Halverwege juli werd Edwin de Graaf aangesteld als nieuwe hoofdtrainer van NAC. In Breda is hij de opvolger van Maurice Steijn, onder wie hij afgelopen seizoen assistent was. Na de teleurstellende afloop van de vorige voetbaljaargang is de glimlach inmiddels weer zichtbaar bij spelers, staf en supporters. “Ik geniet sowieso.” Het gaat op maandag tegenwoordig bij de koffieautomaat op het werk weer over het voetbalweekend. Mike Poppelaars is er blij mee, het afgelopen jaar heeft hij het voetbal bij en met zijn club uit Teteringen enorm gemist. Nu gaat het dus weer over zeges, zoals de 11-0 tegen ADVENDO. Of over het spelen op kunstgras of een knollentuin. De aanvoerder geniet daar van. BREDA - Het begin van De Graaf was hectisch. De pijn van het niet promo- veren was er nog, het vertrek van Steijn hield de gemoederen bezig, net als de bestuurlijke situatie. De oefenmeester wilde zich focussen op zijn selectie en voorbereiding, hoewel hij tot kort voor het sluiten van de transfermarkt zijn selectie nog niet rond had. “Uiteindelijk ben ik hartstikke te- vreden over hoe de selectie er nu uit ziet. Iedereen weet dat we nog een ander type spits erbij zouden willen hebben. Maar ik heb ook gezegd: die moet wel echt toege- voegde waarde hebben. Hij moet fit zijn en echt iets brengen. Als dat niet zo is, ben ik hartstikke tevreden met de jongens die hier spelen.” Jonge spelers hebben de kans ge- kregen in de voorbereiding. En ook bij de start van de competitie. Daar kan De Graaf en ook NAC op de lan- ge termijn profijt van hebben. “Ze zijn dichter naar het niveau van de meer ervaren jongens gegroeid. Ze hebben geproefd, weten nu wat er van hen gevraagd wordt. Het was wisselvallig, soms fases goed en dan weer minder goed. Maar dat is logisch. Ze weten nu welk niveau ze moeten halen.” Dat NAC na de eerste vijf wedstrij- den niet op vijftien punten staat is niet gek gezien de hele situatie. De Graaf had gehoopt meer punten te hebben, maar kijkt verder dan al- leen de resultaten. “Je ziet dat we ergens mee bezig zijn, dat heeft ook tijd nodig. En als je dat met veel jonge jongens doet, gaat het nog iets langzamer. En je speelt in een competitie waarin je geen makke- lijke wedstrijden hebt. Telstar-uit, Den Bosch-uit, TOP Oss-uit. Noem maar op. En thuis ook. Alle wed- strijden moet je het maximale ge- ven. Je ziet ook dat ploegen die de selectie wel grotendeels compleet hadden, ook al veel punten hebben laten liggen. Het zit allemaal dicht bij elkaar, elke ploeg kan het moei- lijk hebben.” De oefenmeester hoopt dat de spelers uitvoeren wat ze met el- kaar afspreken, dan kan NAC ver gaan komen. Wat ver is, dat weet De Graaf op dit moment nog niet. Dat moet blijken. Ondanks dat hij druk is met zijn club, hard werkend om te groeien naar het niveau dat gewenst is en nodig is om resul- taten te boeken, kan hij ook nu al genieten van zijn werk in Breda. “Ik geniet sowieso. Ik zeg het ook gek- scherend tegen mijn stafleden, ze- ker met mooi weer: we hebben een mooie job met z’n allen. Dat moe- ten de spelers ook beseffen. Elke dag heb je het mooiste beroep, daar moet je alles uit halen. Na- tuurlijk baal ik als we een bepaald niveau niet vol kunnen houden. Of dat we wedstrijden niet winnen omdat we de kansen niet afmaken. Maar ik kan ook genieten van hoe we spelen in sommige fases, hoe we wedstrijden domineren en kan- sen creëren.” En dat er dan fans bij aanwezig zijn, maakt het genieten alleen maar makkelijker. “Dat helpt zo enorm in je thuiswedstrijden. Ik heb dat als speler natuurlijk al meegemaakt. De samenwerking is goed, met zoveel publiek achter de ploeg zijn we een hele moeilijke ploeg om te verslaan.” NAC-trainer Edwin de Graaf : “Beseffen dat we het mooiste beroep hebben” Mike Poppelaars geniet als ‘oudje’ bij jeugdig DIA: “Presteren en lol maken” NIEUWE GINNEKENSTRAAT 1 4811 NM BREDA 06-31994833 INFO@FREZZO-EVENTS.NL WWW.FREZZO-EVENTS.NL MET ONZE MOBIELE IJSKRAAM EN ONZE IJSBROMMER MAKEN WIJ OVERAL GRAAG EEN FEESTJE VAN VERS BEREID ITALIAANS IJS VAN IJSSALONFREZZO OP LOCATIE TETERINGEN – Poppelaars is begonnen aan zijn dertiende seizoen in het eerste elftal van DIA. Hij begon ooit als vijfjarige met voetballen. “En ik ben nooit meer weggegaan, ik heb hier altijd met plezier gespeeld. Een vertrek is wel eens voorbij geko- men op de achtergrond. Maar we hebben hier altijd echt een leuke groep, voor mij was er geen reden om weg te gaan. Zolang het leuk is en op een leuk niveau, dan ben ik dik tevreden. Liever lekker voet- ballen met gasten die ik heb zien komen, dan een niveautje hoger bijvoorbeeld. Presteren en lekker lol maken.” Van de spelers van het eerste uur is er niemand meer actief in het eerste van DIA. “Nee, helemaal niemand meer. Ik denk dat de laat- ste twee jaar geleden gestopt is. En van die generatie voetballen er nog een paar die uitgewaaierd zijn. Ik ben dertig en al jaren de oudste. We hebben echt een jong team, het gros is dik onder de 25. De mees- te spelers zijn rond de 20, 21 jaar. En daar voetbal ik al bijna vier jaar mee, die lopen al een tijdje mee. We hebben er nu overigens wel een paar oudere spelers bijgekregen, dus ik hoeft niet alles te doen qua senioriteit”, zegt hij lachend. KUNSTGRAS DIA staat al jaren bekend als een voetballende ploeg. Dat is een mooi compliment, maar ook een klein probleem voor de vierdeklasser. “Dat krijgen we er in sommige wed- strijdenmoeilijk uitgehamerd. Clubs die wat meer vechtvoetbal spelen, op halve akkers, daar hebben we het altijd lastig mee. Als het echt om voetbal gaat, zijn we één van de beteren van de competitie als het lekker loopt. Qua mentaliteit moet het kwartje misschien een keer de goede kant opvallen.” “Weet je wat het ook is, de jeugd groeit allemaal op met kunstgras. Daar trainen we ook twee keer per week op. Dat is fantastisch om op te voetballen. Maar dan speel je bijvoorbeeld uit bij Irene ’58, op een hoofdveld waar een pass over vijf meter niet kan. Dan blijft er weinig over van het mooie kunst- grasvoetbal.” Als laatste man heeft hij er overigens wei- nig moeite mee om niet op kunsgras te spelen. “Ik lig nog wel eens op de grond, mijn knie- en liggen wel eens open na de kunst- graswedstrijden. Geef mij maar ge- woon een mooie grasmat. Maar de meesten vinden het wel lekker.” DERDE KLASSE DIA moet bovenin mee kunnen draaien, promotie naar de derde klasse zou wel een droom zijn. “Ik ben de laatste die derde klasse heeft gespeeld met DIA, in mijn eerste jaar dat ik erbij kwam. Het zou mooi zijn om daar terug naar toe te kunnen. We hebben echt wel een team om daar mee te kunnen draaien. Maar er komen blijkt lastiger dan dat ik had verwacht. Maar het zou voor mij heel mooi zijn om daar rond temo- gen hobbelen. Er zijn een hoop teams waar we zeker niet voor onder doen. Maar we moeten er eerst maar eens komen…”