17 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Doelman Jamie Lazaroms wil graag met Halsteren zaterdag stap omhoog maken ‘Het is voor Tholense Boys een seizoen van steeds net-niet’ HALSTEREN – Toen hij dit seizoen na een coronabesmetting zijn plek onder de lat was kwijtgeraakt ging Jamie Lazaroms (28) nog harder trainen. Hij had maar één doel: zijn basisplaats weer heroveren. En dat lukte. Inmiddels is hij weer de onbetwiste nummer één bij Halsteren zaterdag, dat zich gaat opmaken voor de nacompetitie. THOLEN – De liefde deed Roel de Nijs (27) even overstappen naar WHS, maar na één seizoen op Sint-Annaland besloot de middenvelder toch terug te keren bij zijn voetballiefde Tholense Boys. Waar WHS zich afgetekend kroonde tot kampioen, daar zien Tholense Boys en De Nijs zichzelf een stuk lager terug op de ranglijst van de 3e klasse B. “WHS bleek dit seizoen eenmaatje te groot. Onderschatten doen we niemand, maar dat ze zó afgetekend kampioen zouden worden dat had ik niet verwacht. Voor ons is het nu zaak om toe te werken naar de nacompetitie, want nu de titel is vergeven willen we maar één ding: promoveren. Dat hadden we het liefste gedaan door kampioen te worden, want dat is nog altijd de kortste route. Maar nu moeten we het maar op deze manier zien te realiseren.” Lazaroms is bij de zaterdag derdeklasser inmiddels aan zijn derde seizoen bezig, nadat hij de overstap maakte van Prinsenland richting Halsteren. Daarvoor was hij ook al één seizoen reservekeeper geweest bij Halsteren zondag 1. “Ik ben ooit begonnen met voetballen bij SC Gastel, waar ik tot de A-jeugd heb gekeept en toen een jaar niks heb gedaan. Daarna ben ik een jaar in het tweede van Hoeven gaan keepen voordat ik overstapte richting Cluzona, waar ik kampioen ben geworden. Een mooie ervaring. Die hoopte ik dus nu bij Halsteren weer te herhalen, maar dat liep helaas anders.” Toch ziet hij volop kansen voor zijn ploeg om te promoveren naar een hoger niveau. “Dat zou wel mooi zijn, al besef ik me ook dat het dit seizoen toch minder draait dan de voorgaande twee afgebroken coronaseizoenen. Dat is zonde, maar realiteit. Toen speelden we beter en hadden we zéker in dat eerste seizoen de beste papieren om te promoveren. Helaas werd dat seizoen afgebroken. Een gemiste kans.” Bij Halsteren heeft de doelman het overigens prima naar de zin, zowel op als naast het veld. “We spelen goed voetbal en hebben een groep met veel kwaliteit. Komend seizoen gaat er wel het nodige veranderen. Spelers vertrekken naar andere clubs en ook komt er een nieuwe trainer voor de groep te staan. Dus dat zal weer wennen worden, maar ik ben er van overtuigd dat we voldoende kwaliteit hebben om een niveau hoger mee te kunnen doen. We hebben al vaker bewezen dat we in oefenwedstrijden en bekerduels niet bang moeten zijn voor teams die hoger voetballen dan wij. Dat zegt iets over de kracht van de ploeg en daar moeten we ons ook aan vasthouden.” Waar zijn eigen plafond ligt? Dat durft hij niet te zeggen, al hoopt hij wel ooit nog een keer een stap omhoog te maken qua niveau. “Ik leef voor de sport, train hard en soms ook extra. Ben veel met voeding bezig. Alles om zo fit mogelijk te zijn en beter teworden. Want ik ben wel fanatiek en wil koste wat het kost winnen. En heb nog altijd de drive om elke training en wedstrijd beter te worden en het maximale eruit te halen. Dat moet ook als voetballer vind ik, om jezelf tot het uiterste te drijven. Waar me die instelling uiteindelijk nog gaat brengen dat weet ik niet. Wat nu telt is Halsteren en daarmee te proberen die tweede klasse te bereiken. Dat zou al een mooi begin zijn.” “Dat kan je wel stellen ja. Het is niet dat we kwalitatief zoveel minder zijn dan de andere ploegen, maar het is voor ons echt een seizoen van net-niet. We krijgen kansen, maar verzilveren die niet. En dan hebben we gedurende het seizoen op persoonlijk vlak nog te maken met de nodige tegenslag. Spelers met lange blessures, spelers die na een lange afwezigheid in hun ritme moeten komen zoals Auke Bovenberg of bijvoorbeeld Koen Nieuwkoop die is gestopt. Dat voel je wel in ons geval en dan sta je op de plek waar je staat qua ranglijst helaas.” De Nijs begon met voetballen op zijn zevende in de jeugd van de derdeklasser, waar hij uiteindelijk tien jaar later debuteerde in de hoofdmacht. Daar voetbalde hij tot 2020 om de overstap naar Sint-Annaland te maken en bij WHS te gaan spelen. “Ik heb een vriendin die daar vandaan komt en we wonen daar ook samen, dus leek het me wel makkelijk om daar ook te gaan voetballen. Inmiddels hebben we een dochtertje van vier maanden, maar toch heb ik besloten om dit seizoen weer terug te gaan naar Tholen. Ik had het zeker bij WHS ook wel naar mijn zin, maar bij Tholense Boys voetballen ook een aantal vrienden zoals Auke Bovenberg en David Niepce, maar ook Lennart Marsman die inmiddels bij Halsteren actief is. Dat gaf wel de doorslag om toch weer voor Tholense Boys te kiezen.” En hoewel WHS nu kampioen is geworden, heeft hij absoluut geen spijt van zijn terugkeer. “Zeker niet. Het bevalt goed, we hebben kwalitatief een goede groep en een heel ervaren en goede trainer. Dus daar ligt het niet aan. Alleen wil het kwartje soms niet de goede kant opvallen of krijgen we in bepaalde wedstrijden diep in blessuretijd soms het deksel nog op de neus. Dat is teleurstellend natuurlijk, want we hebben in mijn ogen zeker de potentie om mee te doen in de top-vier. Al geven we dit seizoen daar nog veel te weinig blijk van jammer genoeg.” Toch gloort er zeker weer nieuwe hoop voor de toekomst bij de derdeklasser, die altijd wel een hoge sportieve ambitie nastreeft. Zo kloppen er nadrukkelijk een aantal jongelingen aan de poort van het eerste elftal ziet ook De Nijs. “Zonder meer waar. In het tweede elftal hebben we gasten lopen die nu meetrainen en ook al regelmatig minuten maken. Daar zit talent in en dat is mooi. En noodzakelijk ook om op termijn het stokje over te nemen. Ze trainen nu mee en groeien elke week in hun ontwikkeling. De oudere jongens proberen ze wegwijs te maken en te sturen waar nodig, maar perspectief voor de toekomst biedt dat absoluut.” Waar zo’n zes seizoenen geleden er een selectie stond die ook kampioen werd en promotie vierde naar de tweede klasse, daar erkent De Nijs dat dit momenteel een brug te ver is voor de club. “Het is vooral zaak om een stabiele derdeklasser te blijven. Dat is nu realistisch en hopelijk kunnen we op termijn die stap weer maken met die nieuwe groep talenten die er nu aankomen. Eerst is het zaak om deze groep bij elkaar te houden, al denk ik wel dat het gezien de binding die iedereen met de club heeft geen probleem moet zijn. Het is één grote vriendengroep en dat merk je zowel binnen als buiten het veld. Ik ben trots om hier te spelen en hoop dat nog wat jaartjes te blijven doen.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=