VoetbalJournaal Bergen op Zoom, najaar 2021

30 Tim van de Bleeken kiest nu vooral voor het voetballen met vrienden 22-jarige Thijs de Ron heeft er al ruim 120 wedstrijden opzitten bij WVV’67 PUTTE – Waar in het verleden bij Tim van de Bleeken (31) het voetballen vooral in het teken stond van prestaties en bijbehorende wedstrijdpremies in België, daar voetbalt hij sinds een jaar met veel plezier samen met zijn vrienden aan de Nederlandse kant van de grens bij v.v. Grenswachters, waar hij aan zijn tweede seizoen bezig is. Hij is inmiddels al bezig aan zijn vijfde seizoen bij vierdeklasser WVV’67 en teller staat voor Thijs de Ron al op ruimhonderdtwintig officiële duels. Een indrukwekkend aantal, gezien de twee onvolledige coronaseizoenen die er tussen zitten. En dat zullen er in het groenzwart waarschijnlijk nog een veelvoud van dat aantal gaan worden in de toekomst. duels wist hij de trainers van zijn kwaliteiten te overtuigen en is sindsdien basisspeler. En hoewel hij nog altijd maar tweeëntwintig is, neemt De Ron toch al de nodige ervaring mee in de jeugdige WVV-se- lectie die nog altijd onder lei- ding staat van trainer Gerard Lazarom. Die samenwerking bevalt De Ron, die op meerde- re posities goed uit de voeten kan, meer dan uitstekend. “Absoluut! Gerard is een trai- ner die erg fanatiek is en een duidelijk visie heeft waarin wij ons als ploeg goed kunnen vin- den. Gedurende de coronape- riode hebben we ook steevast twee keer per week getraind binnen wat mogelijk was. En de opkomst was hoog. Daardoor WOENSDRECHT – “Daar ga ik wel vanuit, want ik heb het hier uit- stekend naar mijn zin. Ik ben ooit vier jaar in de jeugd actief geweest bij RKSV Halsteren, maar uiteindelijk toch weer te- ruggekeerd naar WVV’67 om er met mijn vrienden te gaan voetballen. Ik bij Halsteren destijds niet veel perspectief om vanuit de A-jeugd uitein- delijk de stap te kunnen maken hogerop bij de senioren. En toen heb ik de beslissing ge- nomen om als B-junior terug te gaan en aan te sluiten bij de eerste selectie.” En het bleef voor de creatieve middenvelder niet bij ‘aanslui- ten’, want getuige het aantal zijn we altijd fit gebleven en dat werpt ook dit seizoen zijn vruchten duidelijk af. Natuurlijk lukt nog niet alles, maar we zijn wel al minder wisselvallig dan daarvoor. Al blijft dat wel een punt waaraan we als spelers- groep aandacht moeten blijven schenken vind ik.” Dat blijkt ook wel uit de resul- taten, want het is óf winnen óf verliezen. “Klopt inderdaad, gelijkspelen is niet aan ons be- steed lijkt het wel. Toch moe- ten we proberen om constan- ter te worden en ik vind dat ik daar zelf qua coaching nog een voornamere rol in moet vervul- len. Ik laat me al meer gelden dan daarvoor, maar ik wil me daarin nog verder ontwikkelen. Net zoals ik mijn scorend ver- “Altijd stond het voetballen bij mij in het teken van puur presteren en ‘moeten’. Nu is dat toch an- ders. Natuurlijk voetbal ik nu elke week om te winnen, begrijp me goed, maar nu komt veel meer dan ooit ook de factor ‘genieten’ naar de voorgrond. Mijn vrienden speelden al bij Grenswachters, dus toen ik aangaf om het op een lager niveau eens in Nederland te proberen was de keus snel gemaakt. En ik moet zeggen dat het me tot op heden alleszins is meegevallen.” Uiteraard zullen daar de presta- ties van de ploeg in de 4e Klasse B van het zondagvoetbal ook wel een rol in spelen, want Grens- wachters staat bovenaan en doet dus volop mee voor de prij- zen. “Dat is ook wel wat we willen, want we hebben toch wel tot doel gesteld om te proberen mee te strijden voor eventuele promotie naar een reeks hoger. En als je dan bedenkt, dat we nog feitelijk geen enkele wedstrijd met de- zelfde basisploeg hebben kun- nen spelen, dan moet het straks als iedereen fit is misschien nog wel beter gaan.” Van de Bleeken is een voetballer waarvan je direct kunt zien dat hij in het verleden in België op een hoger niveau heeft gespeeld. Technisch vaardig, hoge hande- lingssnelheid en ook in staat om een wedstrijd met een doelpunt op assist te beslissen. Een wel- kome troef dus voor de Puttense formatie. De centrale middenvel- der voelt zich in de competitie dan ook als een vis in het water. “In tegenstelling tot België probeert hier over het algemeen elke ploeg wel te voetballen. In België zijn de teams vaak toch meer resultaat- gericht terwijl hier ook de teams die lager geklasseerd staan niet altijd blind de bal naar voor roeien en gaan rennen. Dat is me wel op- gevallen en bevalt me goed. In dit soort voetbal kom ik ook wel goed tot mijn recht denk ik.” Vanwege een drukke internati- onale baan én mede ook de ‘lok- roep’ van zijn Belgische jeugd- vrienden, die ook allemaal in of nabij Putte wonen, koos Van de Bleeken bewust voor Grenswach- ters. “Ik kende al een hoop spelers en iedereen woont hier zowat op het dorp rondom de kerk. Dus voor mij is dit ideaal. Ik heb een drukke baan en heb twee kinde- ren en een druk gezinsleven. Dat was in België niet te combineren met voetballen, omdat ze daar écht eisen dat je elke training er bent en bovendien meestal drie tot vier keer trainen. Hier is die druk wat minder groot en kan ik eens een training laten gaan. Al ben ik wel zo fanatiek dat ik er zo- veel mogelijk probeer te zijn.” Maar zeker ook de sfeer binnen de club bevalt de Belg meer dan goed. “Er is altijd gezelligheid, zowel in de kleedkamer als in de kantine. Op een gemoedelijke manier gaat iedereen met elkaar om en ook de supporters steunen ons daar waar nodig. Alles is pri- ma geregeld én we spelen op een schitterend complex. Het jamme- re is alleen, dat we de afgelopen periode zoveel spelers hadden die met blessures kampten. Daar- door hebben we niet écht kunnen laten zien waartoe we in staat zijn. Ik hoop dan ook dat straks de zie- kenboeg een stukje leger geraakt en dat we na de winter nóg beter gaan presteren. We willen gaan voor het hoogst haalbare. En wat dat exact gaat zijn, dat zullen we zien, maar hopelijk kunnen we tot het laatst aan toe meestrijden. Dat zou in elk geval mooi zijn.” R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M mogen als centrale middenvel- der nog moet verbeteren. Qua assists gaat het goed, maar met goals belangrijk zijn voor het team is iets wat nog ‘beter moet. Het belangrijkste ont- wikkelpunt is toch dat ik mijn ‘baalmomentjes’ tijdens wed- strijden eruit haal. Daar hamert de trainer ook op. Een kans mis- sen of een actie die mislukt is niet erg, als ik daarna maar di- rect omschakel. Dat is nu soms niet zo en dat moet eruit.” Gelukkig is De Ron nog ‘maar’ tweeëntwintig en heeft hij dus nog hopelijk heel wat seizoenen de tijd om daaraan te werken. “Dat is wel de bedoeling. Want ik wil mezelf blijven ontwikkelen als speler en met WVV’67 hope- lijk zo hoog mogelijk spelen. Dit jaar willen we in de top-vijf eindi- gen en wie weet nog een prijsje pakken. Gelukkig komen er wat geblesseerde jongens weer te- rug wat de selectie weer sterker maakt. Als we dan die wisselval- ligheid eruit kunnen krijgen dan moeten we zeker dicht in de buurt van onze doelstelling kun- nen uitkomen.”