VoetbalJournaal Bergen op Zoom, najaar 2021

27 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Ronald Broos wil als trainer zichzelf constant blijven doorontwikkelen Smurfen zorgen voor aanwas en toekomst bij NOAD’67 “We zijn goed ge- start al hebben we ook wel de nodige pech gehad met wat onnodig puntverlies, anders was het nog beter geweest. Ik kan werken met een hele hechte selec- tie en bovendien ook een groep van zo’n negentien man, die allemaal dicht qua niveau tegen elkaar aan- zitten. Dat maakt het ook makkelij- ker om tijdens wedstrijden door te wisselen zonder teveel aan kwa- liteit in te leveren. Dat is voor mij heerlijk werken en geeft ons een voordeel ten opzichte van sommi- ge andere ploegen in de competitie denk ik.” Op zijn vijftiende debuteer- de Broos in het eerste van tricolo- res uit Hoogerheide en speelde er vervolgens heel wat jaartjes tot hij op zijn eenendertigste het plezier in het voetballen verloor. “Ik had niet langer de drive om als speler door te gaan, maar heb toen wel beslo- ten dat ik me wilde gaan ontplooien in het trainersvak. Daarop heb ik het besluit genomen destijds om bui- ten de deur te gaan kijken en mee daar door te ontwikkelen. Ik kreeg de kans om bij Nieuw-Borgvliet mijn eerste stappen te maken als hoofdtrainer, wat ik twee seizoenen heb gedaan.” Daarna keerde hij terug naar Hoogerheide waar hij eerst assis- tent en later dus hoofdtrainer werd bij de club waar hij de gehele jeugd had doorlopen. “Dat was voor mij ui- teraard best bijzonder, want ik ken de club van de hoed tot de rand en dat ik hier nu al vier seizoenen als hoofdtrainer mag werken is prach- tig. Enmijn gezinssituatie valt ideaal te combinerenmet een club dichtbij huis. Ik heb twee kleine kinderen en een drukke baan, dus dan is deze situatie ideaal. Het voetbal vlakbij huis en gezin als uitlaatklep kunnen hebben is echt heerlijk.” Toch heeft de jonge trainer (41) wel ambitie voor de toekomst. “Momenteel heb ik Uefa-B, maar ik wil wel graag mijn Uefa-A gaan halen en op termijn de stap omhoog te maken als trainer. Het is gewoon heerlijk om jouw idee van voetbal over te kunnen dra- gen op een spelersgroep. Ergens samen naartoe werken en dat het getrainde dan in praktijk tot uiting komt. Dat vind ik het fascinerende aan het trainerschap. Daarin denk ik dat ik zéker nog verder kan ont- wikkelen.” Het overbrengen van oefenstof en het spreken voor een groep zijn za- ken die Broos met een baan in het onderwijs al dagelijks in de praktijk brengt. “Klopt. Ik sta voor de klas in het praktijkonderwijs dus dat gaat me prima af. Ik denk ook dat ik hel- der en duidelijk kan aangevenwat ik van een spelersgroep verwacht en wat mijn visie is. Als je dit dan ziet terugkomen tijdens een trainings- vorm of in een wedstrijd, dan kan ik daar stiekemwel van genieten ja.” Over de vraag of er eventueel nog een vijfde seizoen bijkomt bij Meto, daarover is de oefenmeester heel duidelijk wat hem betreft. “Als het aan mij ligt zonder meer. Ik voel me hier goed, kan prima werken en heb een heel goede groep tot mijn beschikking. Er zit ook voldoende jeugd aan te komen die op termijn zeker kan doorstromen in het eer- ste elftal. Jammer is dat het tweede team is teruggetrokken, maar met een O23, een JO19, JO17 én een JO15 kunnen ze hopelijk in Hooger- heide de komende jaren nog goed voor de dag komen. En wat ons ei- gen seizoen betreft mik ik zéker op een plek in de subtop. Als we dat weten te bewerkstelligen, dan heb- ben we het prima gedaan.” “Samen met Erik Fonteijne en Den- nis de Joode, bei- de net als ik ook oud-spelers van het eerste elftal, trainen en begeleiden we de al- lerjongsten tijdens trainingen op woensdag. Daarnaast spelen we nu af en toe al eens een oefenpot- je om ze te laten wennen, want ze zullen uiteindelijk bij de JO7 gaan instromen en dan competitie gaan spelen. Tot op heden hebben we nu negen spelertjes en die zie je gewoon elke week groeien en beter worden. Dat is zo ongekend mooi om te zien.” De drie trainers proberen vooral in te steken op het plezier bij de smurfen. “Op een leuke en speel- se manier de kinderen kennis laten maken met voetbal. En het is ook echt wel nodig om met z’n drieën deze groep te doen. Want de jongste is vier en de oudste zes jaar en die zijn natuurlijk nog erg speels Probeer ze dan soms maar eens in het gareel te hou- den, al lukt ons dat vrij aardig gelukkig. We zijn nu een jaartje bezig met dit groepje en als je dan al ziet hoeveel ze vooruit gegaan zijn. Dat is toch wel erg leuk.” Reijngoudt traint nu dus het groepje waarin ook zijn eigen zoontje speelt én is nu zo’n drie seizoenen volledig gestopt met voetbal. “Ik was al eerder gestopt bij het eerste vanwege een en- kelblessure en heb het daarna in een lager elftal nog een paar jaar geprobeerd. Tot ik het welletjes vond en ben gestopt. Al ben ik nu nog wel actief als grensrechter bij het tweede team. Bij de Smurfen wisselen we de trainingsavonden af met z’n drieën en dat werkt perfect. Die gastjes genieten vol- op en noemen ons vaak de ‘voet- balmeesters’, dat vind ik dan wel grappig.” Het is voor het voortbestaan van NOAD’67 ook essentieel dat er aanwas en instroom vanaf de onderkant blijft komen, om op die manier de club levende te houden. Een taak waar Tama- ra Kot-Kievit en anderen van- uit de jeugdcommissie volgens Reijngoudt hard aan werken. “En dan is het aan ons ook om de kinderen enthousiast te maken én te houden. Ze warm te blijven maken voor de club en ze binnen- boord te houden. Want zonder jeugd uiteindelijk geen senioren en we willen toch proberen om zolang het gaat de club op peil te houden. Want voor het dorp is de voetbal, net zoals de tennis overi- gens, van groot belang. Het is een ontmoetingsplaats voor dorpelin- gen en de jeugd leert ook om met elkaar te spelen en te sporten. Dat kost soms veel energie, maar je krijgt er ook enorm veel plezier en energie voor terug. We doen het graag en als je ziet dat ze ple- zier hebben en met een glimlach komen én weer weggaan, dan is mijn dag geslaagd.” HOOGERHEIDE – Als assistent van toenmalig trainer Peter Deelen nam Ronald Broos vervroegd als interim het stokje over in 2017. Na een half jaar interim-trainer te zijn geweest kreeg Broos, die al zijn gehele leven rondloopt op de velden in Hoogerheide, het vertrouwen van bestuur als hoofdtrainer. Momenteel is hij vol tevredenheid bezig aan zijn vierde seizoen bij de vierdeklasser als eindverantwoordelijke. SINT PHILIPSLAND – Voor een kleine club is het ontberen van jeugd vaak een signaal om de samenwerking te zoeken met omringende clubs. Toch hoopt eenieder om vooral op eigen benen de boel draaiende te blijven houden. Daarom zijn ze bij NOA’67 erg blij met hun ‘smurfen’, die binnenkort de stap zullen gaan makenrichtingdeJO7. JeroenReijngoudt iséén van de drie trotse trainers van de allerjongste voetballertjes bij de Fliplanders.