VoetbalJournaal Bergen op Zoom, najaar 2020

25 Van Hooijdonk heeft nog geen spijt van stap naar ‘cultclub’ Vrederust Jeugdig ODIO 2 steeds beter op hun plek HALSTEREN – Met een voetbalverleden bij onder andere SV Dosko, DIOZ Zegge en Nieuw Borgvliet op zak, maakte Sander van Hooijdonk vorig seizoen de overstap naar v.v. Vrederust. Waar zijn eerste seizoen vroegtijdig werd afgebroken, daar is nu ook zijn tweede dus vanwege corona ‘onderbroken’. Van zijn overstap heeft hij echter nog geen seconde spijt. Zo’n twee seizoenen geleden was het bij voetbalvereniging ODIO niet langer mogelijk om een JO19 samen te stellen. De spelers die overbleven schoven noodgedwongen door richting de senioren. Dat was een immense stap, maar inmiddels zijn ze steeds beter op hun plek. O S S E N D R E C H T – “Bij het tweede elftal stopten des- tijds ook enkele spelers en daardoor vielen de puz- zelstukjes die een plekje moes- ten krijgen mooi op zijn plaats. De jonge gasten uit de JO19 waren een welkome aanvulling voor de tweede selectie en konden op die manier tegelijk wennen aan het voetballen bij de senioren. We zijn niet zo’n hele grote club zeker niet op het gebied van jeugdspelers en op die manier hebben we dat goed kunnen oplossen”, zegt elftalleider Peter Palinckx. Palinckx is naast elftallei- der bij de reserves ook assis- tent-scheidsrechter en neemt de trainingen waar indien dat noodzakelijk blijkt. “Je weet hoe dat gaat bij een kleine vereniging he. Mijn zoon voetbalde ook in de JO19 en die heb ik in meerde- re elftallen destijds al begeleid. Nu ben ik twee jaar geleden mee doorgeschoven vanuit de jeugd naar de senioren en dat is erg leuk om te doen moet ik zeggen. Het is toch een manier om zo dicht mogelijk bij en soms ook op het veld te staan.” In het verleden was Palinckx zelf ook actief voetballer en speelde tot een zware enkelblessure in het eerste elftal. Stopte enkele jaren en was net weer begonnen bij het eerste toen hij zijn voor- ste kruisband afscheurde. “Toen was het klaar en ben ik daarna dus leider en trainer geworden bij de jeugd. Sinds de overstap van mijn zoon naar de senioren ben ik nu daar actief.” Waar momenteel nog vijf senio- renteams in competitie zijn, daar is de spoeling bij de jeugd een stuk minder. “Met de JO17 heb- ben we ook een samenwerking met Vivoo Huijbergen omdat we zelf er niet genoeg hebben. Dus voor de komende jaren is de aanvoer vanuit de jeugdteams een stuk minder wat gaat door- komen. Het is dan ook wel goed om te zien, dat het tweede team 0241420.pdf 1 29-5-2020 11:13:59 P. Van Veldhoven en Zn. LASHANDEL G info@glashandel-vanveldhoven.nl | www.glashandel-vanveldhoven.nl 0241408.pdf 1 29-5-2020 11:09:07 “Het is voor mij echt als een warm bad gebleken. De club is in alles natuur- lijk veel kleiner dan ik ooit gewend was bij SV Dosko. Maar toch heeft dat een ongekende charme ook. Het sportpark ligt in een prachtige omgeving tussen de bossen en als je kijkt naar materialen enzovoorts ontbreekt het ons aan niks. Het is ook mooi om te zien hoe de vrijwil- ligers, maar zeker ook de spelers zelf zich inzetten voor deze club. Jaren geleden speelde ze vaak on- derin, maar sinds enkele jaren zit er toch een stijgende lijn in en worden er andere doelen gesteld. Ik kende al enkele jongens die hier speelden, dus dat maakte voor mij de over- stap én de integratie wel een stuk makkelijker.” Van Hooijdonk speelde in zijn eer- ste seizoen vooral als linksback, terwijl hij een rol ‘op zes’ eigenlijk meer ambieerde. Dit seizoen kreeg hij op zijn geliefde positie de kans en die pakte hij met beide handen vast. “Tja en dan gooien ze na en- kele wedstrijden de competitie op slot… Balen wel, al is het gezien de ontwikkelingen qua corona volle- dig logisch. Het is wel zonde, net nu ik op mijn favoriete positie stond, maar ik heb aangetoond dat ik daar van meerwaarde ben voor de ploeg en dat hoop ik te blijven natuurlijk zodra we weer terug mogen begin- nen.” In zijn eerste seizoen maakte hij van nabij mee welke impact het zware ongeval van trainer Eric van de Watering had op de spelers- groep en ook indirect misschien op de resultaten. “Dat was heftig voor iedereen, maar natuurlijk vooral voor Eric en zijn gezin. We hebben als spelersgroep en staf, waarbij Stef van de Boom als trainer het stokje overnam, geprobeerd dat zo goed mogelijk te verwerken. Stef is nu samen met Jan Broeren verant- woordelijk voor technische leiding en dat loopt prima. Ik heb het hier uitstekend naar mijn zin.” In het dagelijks leven is Van Hooijdonk werkzaam in de super- markt, wat prima te combineren is met het voetballen bij zoals hij zegt ‘cultclub’ Vrederust. “Ik werk in de ochtenden en kan dan in de middag lekker mijn wedstrijden voetballen. Daardoor heb ik nu de zondagen vrij en dat is wel lekker. Als het aan mezelf ligt, dan blijf ik hier tot mijn ‘voetbalpensioen’ spelen, want ik houd wel van een beetje vastigheid. En we presteren best aardig dus willen als het kan uiteindelijk toch de stap maken naar een niveautje hoger. Alleen moeten we voorlopig nog even wachten om verder te kunnen toewerken naar die doel- stelling.” In de tussenliggende competitielo- ze weken houdt de middenvelder zelf zijn conditie op peil met hardlo- pen én gaat men ook bij Vrederust de trainingen in kleine groepjes wat oppakken. “Ik wil toch bezig blijven. Heb dat ook nodig om op het mid- denveld de rol te kunnen vervul- len zoals ik die zelf voor ogen heb. Ik sta nu op de positie die ik graag wilde en dan ga ik er ook alles aan steeds beter begint te voetballen. Vorig jaar hebben we ons, mede ook door de coronabreak, weten te handhaven in de reserve derde klasse. Voor dit seizoen is hand- haven zéker het doel, maar willen we ook heel graag wegblijven van de onderste plekken. Als ik zie hoe er wordt getraind en naar de wedstrijden terugkijk die we heb- ben gespeeld, dan zit daar groei in. Het is nu alleen zaak om ons als team vaker te belonen door dat uiteindelijke resultaat over de streep te trekken.” Op dit moment laten de spelers volgens Palinckx nog altijd een grote bereidheid zien om bezig te blijven en te trainen. “We doen circuitoefeningen samen met het eerste elftal. Met verschillende trainers op twee velden wordt dan in kleine groepjes getraind. Het blijven natuurlijk over het al- gemeen allemaal jonge gasten en die willen gewoon bezig zijn. Op deze manier kunnen ze elkaar toch ontmoeten, houdt ieder- een voeling met elkaar en met de club. Dat is alleen maar toe te juichen en hopelijk werpt dat zijn vruchten af op het moment dat we straks weer wedstrijden mo- gen gaan spelen. Als we ons dan uiteindelijk in de middenmoot kunnen voetballen, dan hebben we het met het elftal heel goed gedaan.” doen om daar natuurlijk zo lang als mogelijk te blijven staan. Ik kreeg nu ook steeds meer waardering voor mijn spel en dat motiveert nogmeer om er vol voor te gaan. We hebben bovendien in onze selectie best veel talentvolle jongens én ook wat erva- ring rondlopen. Dus als we die stap dan uiteindelijk weten temakenmet elkaar, dat zou wel heel gaaf zijn.”