VoetbalJournaal Bergen op Zoom, najaar 2020

19 WHS mikt volgens Joost van Dijke opnieuw op een plek bovenin SINT ANNALAND – Ze hadden volgens Joost van Dijke bij WHS de beste voorbereiding sinds jaren gehad, dus dat ze daarna pas één overwinning boekten was een flinke streep door de rekening. En dat er nu voorlopig geen overwinningen meer bijkomen al evenzeer. “Maar dat je dan uitgerekend op het moment dat je de derby tegen NOAD’67 zou spelen helemaal niet meer het veld op mocht, dat maakt de teleurstelling nog net even gro- ter. We hadden vorig seizoen een teleurstellend resultaat geboekt en iedereen was erop gebrand om een goede prestatie te gaan neerzet- ten. We hadden ook goed getraind, de laatste wedstrijd gewonnen en iedereen had een goed gevoel. Echt zuur. Daarbij hadden we de eerste wedstrijd tegen titelfavoriet Halste- ren in de laatsteminuut verloren en tegen Fendert en Klundert onnodig punten verspeeld. Als je daar aan terugdenkt, dan is de start wel te- leurstellend te noemen.” Van Dijke, die als BBL-er werkzaam is binnen de gehandicaptenzorg, is al sinds zijn zestiende vastewaarde bij WHS. Hij strikte overigens pas op zijn veertiende voor de eerste keer voetbalschoenen in een offi- ciële wedstrijd, nadat hij jarenlang op hoog niveau aan tafeltennis had gedaan. “Al mijn vrienden zaten op voetbal en je wilt toch dingen sa- mendoen met je vrienden. Dus heb ik de knoop doorgehakt en voor voetbal gekozen in plaats van tafel- tennissen. En daar heb ik overigens geen moment spijt van gehad. Het ging daarna vrij snel, want ik mocht bij Romeo van Aerde al geregeld meetrainen en zijn opvolger Erwin de Nijs gaf me vrij snel de kans in de basis. En sinds ik erin kwam, heb ik eigenlijk nooit meer op de bank gezeten.” Dit seizoen begon hij overigens niet in de basisopstelling van trainer Leon de Witte, nadat een verrek- king in de hamstring voor het no- dige fysiek ongemak had gezorgd. “Dat was zeker een tegenvaller. Ik miste daardoor de start inderdaad en wilde tegen Seolto graag spelen. Dat heb ik ook een uur gedaan en toen zat het seizoen er voorlopig alweer op. Het gaf wel tijd om de blessure goed te laten genezen in elk geval. Maar leuk is anders.” Voorlopig is Van Dijke dus aan- gewezen op het trainen in kleine groepjes, wat men bij WHS twee keer per week nu doet. “Dat is per- fect geregeld binnen de grenzen van de mogelijkheden en van wat is toegestaan. We trainen met ver- schillende trainers verdeeld over twee velden. Dat werkt goed en de vormen die we doen zijn leuk en pittig. Afwisselend ook, al is het na- tuurlijk niet zo leuk als het trainen met de volledige selectie. De posi- tiespelletjes, duels en partijtjes die mis je als voetballer het allermees- te, want dat is simpelweg het leuk- ste om te doen. Buiten het spelen van echte wedstrijden natuurlijk, want daar doe je het uiteindelijk al- lemaal voor. Om in de competitie zo hoog mogelijk te eindigen.” En ondanks de valse start voorziet de controlerende middenvelder dat zijn ploeg nog gaat klimmen op de ranglijst zodra het seizoen wordt heropend. “We willen graag de nacompetitie bereiken. Twee jaar geleden is dat ons ook gelukt, al werd die droom hardhandig met een stevige nederlaag uit elkaar geschoten. Nu hebben we een jon- ge groep, maar hebben we wel een kwalitatief goede selectie op het veld staan. Dus een plek in de top vier of zelfs top drie, daar moeten we op kunnen mikken. Voorwaarde is dan wel dat alles moet meezitten en iedereen fit blijft. En juist die ele- menten, die heb je helaas niet altijd in de hand in het voetbal.” Reinier Flikweert wil bij Smerdiek vooral leren en ervaring opdoen Met slechts één seizoen jeugdvoetbal en twee in de senioren in de be- nen, mag Reinier Flikweert met recht een laatbloeier worden genoemd. Wel ziet hij zichzelf steeds vaker terug op het wedstrijdformulier van zijn club SV Smerdiek. Daar wil hij vooral minuten maken en leren. SINT MAARTENS- DIJK – “Zoals veel jongens bij ons op het eiland ben ik ge- lovig opgevoed en mede daardoor laat begonnen met voetballen in clubverband. Natuurlijk speelde ik wel op pleintjes en veldjes, maar pas op mijn zestiende ben ik hier op het dorp lid geworden van de voetbal- club. Ik kende wel wat mensen die bij de club lid waren en ben er heel hartelijk ontvangen destijds. Het gevoel was direct goed en sinds ik er lid ben geworden is het best wel snel gegaan. Ik heb een jaartje in de JO17 gevoetbald en daarna ben ik bij de eerste selectie gehaald.” De 20-jarige middenvelder is rea- listisch en kritisch tegelijk op zich- zelf. “Ik ben natuurlijk relatief jong nog en onervaren als het gaat om gespeelde wedstrijden. In het veld kan ik op verschillende posities wel uit de voeten, maar word ik door de trainer meestal als rechtermidden- velder of zoals de laatste wedstrij- den centraal gebruikt. Persoonlijk voelt het prettiger aan de zijkant, omdat daar toch nog net wat min- der ‘druk’ ligt. Althans zo ervaar ik dat, al moet ik zeggen dat mijn ploeggenoten en ook de trainer me zoveel mogelijk proberen te helpen en vertrouwen geven. Op trainingen probeer ik leergierig zaken op te pikken. Slimmigheidjes in het kiezen van positie of het aangaan van du- els. Dat zij voor mij waardevolle din- gen.” Het leren en ervaring opdoen staat momenteel echter even ‘ge- parkeerd’ voor Flikweert nu er geen competitie mogelijk is. “Balen dat het na de herstart alweer zo snel voorbij was. Je wilt voetballen en met je vrienden samenzijn. Dat zo- iets dan niet kan is vervelend. Daar- naast zijn we ook slecht aan het seizoen begonnen, zeker als je kijkt dat we vorig jaar tweede stonden achter SPS. Dat is wel even een ver- schilletje, maar ook verklaarbaar. Nieuwe spelers die terugkeerden en een aantal blessures zorgden ervoor, dat we enigszins moesten wennen.” In de voorbereiding trof Flikweert met Smerdiek enkele sterke tegenstanders en in de com- petitie ging het laatste duel verloren tegen titelkandidaat VVC’68. Toch ziet hij de kansen van zijn ploeg po- sitief tegemoet. “Ik denk dat we het aan onze stand verplicht zijn, zeker ook gezien ons spelersmateriaal, op gaandeweg op te schuiven richting de top vier, al is het lastig inschat- ten hoe sterk de overige teams uit de competitie allemaal uit de vorige periode zijn gekomen.” Voorlopig moet de loodgieter/ installatiemon- teur zelf met hardlopen ervoor zor- gen dat hij zo fit mogelijk blijft, want op de club trainen doet hij niet. “We hebben van de trainer een schema gekregen om conditioneel bezig te blijven. Want het is zaak voor ons om áls het weer kan en mag direct de handschoen op te pakken. Als ik naar mezelf kijk, dan wil ik de ko- mende jaren vooral minuten maken en blijven leren. Want ik wil gewoon elke week negentig minuten spelen en daar werk ik hard voor. Het is al snel gegaan de afgelopen jaren, maar het is helemaal aan mezelf of ik die progressie blijf boeken. Al heb ik daar wel alle vertrouwen in overi- gens, daar ben ik leergierig genoeg voor.” Verbindingsweg 3, 4695 RV Sint-Maartensdijk | 0166 - 66 32 07 | www.lmbdenengelsman.nl Verbindingsweg 3 | 4695 RV Sint-Maartensdijk | Tel: 0166-66 32 07 www.lmbdenengelsman.nl Uw partner in de mechanisatie 0244478.pdf 1 3-11-2020 10:13:01