VoetbalJournaal Bergen op Zoom, najaar 2020

15 NOAD’67 krijgt door coronabreak kans op herstel ‘Het is voetballen op een manier zoals dat niet hoort te zijn’ SINT PHILIPSLAND – Als er één ploeg is die slecht aan het nieuwe seizoen begon, dan was het wel NOAD’67. De zaterdagderdeklasser verloor al haar gespeelde duels, maakt slechts één goal en incasseerde er maar liefst twintig. “Dat zijn niet echt positief klinkende cijfers wat dat betreft..” DINTELOORD – Hij voetbalt inmiddels al bijna vijfentwintig jaar, maar wat er deze twee seizoenen tot op heden is gebeurd, dat voelt voor Davy van Merriënboer (29) anders. “Het is voetballen op een manier zoals dat helemaal niet hoort te zijn.” Linksback Carlo de Kok zegt het met het nodige cynisme, want ook hij had zelf de start van zijn ploeg heel anders voorgesteld. Al zijn er wel duidelijke oorzaken aan te wijzen als het gaat om de vier dikke nederlagen. “We hebben een aantal spelers die vertrok- ken zijn na vorig seizoen, verder vooral heel erg veel jonge jon- gens in de groep én we hadden te kampen met de nodige blessu- res. Zelf had ik ook last van een knieblessure overigens. Of die blessures al dan niet het gevolg zijn van de voetballoze periode ervoor, dat zullen we nooit exact weten. Feit is wel, dat we verre van soepeltjes uit de voorbe- reiding zijn gekomen. We deden daar in wedstrijden soms best aardig mee, kregen ook de no- dige kansen maar we maakten ze niet af. En dan is het vaak een ongeschreven wet dat zoiets meestal wordt afgestraft. En dat gebeurde dan ook.” De Kok is binnen NOAD’67 inmid- dels al enkele seizoenen basis- speler en speelt er al zijn gehele voetballeventje. “Ik ben ooit be- gonnen bij de smurfen toen ik een jaar of vijf was. En heb er altijd ge- voetbald, op een jaartje na toen ik voor mijn studie in het buitenland verbleef. Op mijn vijftiende trainde ik als jeugdspeler al mee met de selectie en viel ik regelmatig in. Op mijn zestiende maakte ik mijn de- buut in de basis en sindsdien zit ik er vast bij. Alleen tijdens mijn sta- ges in Spanje en Duitsland heb ik een jaar niet gevoetbald”, aldus De Kok, die begin dit jaar zijn opleiding International Business & Langua- ges afrondde. Momenteel is hij werkzaam bij een pluimveebedrijf en volop aan het solliciteren naar een baan in zijn studierichting. “In Nederland er- gens of in het buitenland mag ook, al is dat gezien de huidige situatie in de wereld wel erg lastig. Tot die tijd blijf ik lekker hier werken en wonen. Ik hoop ook dat we het sei- zoen straks weer verder kunnen afmaken. Want we willen natuur- lijk als teamwel heel erg graag van die hatelijke nul af.” Met de beschikbare mensen wordt er bij de derdeklasser vol- gens de richtlijnen wel doorge- traind, want men wil toch proberen om in conditie te blijven en eventu- ele blessures tegen te gaan in de toekomst als het spel weer wordt hervat. “Altijd als ik kan dan ben ik er, want ik merk wel snel dat mijn conditie achteruit gaat als ik niets doe. Dus voor mij is het belangrijk en je houdt bovendien toch ook voeling met je teamgenoten, al merk je dat de groepsdynamiek volledig anders is nu. Daarnaast probeer ik door de lopen en te fiet- sen ook voor mezelf daarnaast nog bezig te zijn.” Daarbij hoopt de verdediger wel, dat als de competitie wordt her- vat er ook weer publiek langs de lijn mag staan. “Zeker in de thuis- wedstrijden merk je dat sfeer “Een stilgeleg- de competitie en abrupt niks meer doen. Niet trainen, trainen op anderhalve meter, omkleden in kleine groe- pen, geen bespreking met het hele team, geen wedstrijden mogen spelen, wel partijtjes op de training, duels aangaan, wel weer oefenpotjes ballen, be- kerwedstrijden spelen, begin- nen aan een nieuwe voorberei- ding van een seizoen, eindelijk weer competitiewedstrijden spelen, wedstrijden zonder pu- bliek, kantines weer dicht…. En dan, ineens weer klaar voor- lopig. Ik voetbal al bijna vijfen- twintig jaar, maar dit zijn we met z’n allen niet gewend. Een bijzondere periode, niet leuk en zo hoort het ook niet te zijn. Het is een teamsport en je speelt ook voor het publiek. Maar die elementen zijn nu toch allemaal anders. Bovendien ligt het nu weer stil en is het afwachten wanneer we de competitie kun- nen voortzetten en op welke manier”, zegt Van Merriënboer, die met Prinsenland uitkomt in de 3e Klasse B van het zater- dagvoetbal. De aanvaller kwam in het ver- leden onder meer uit voor De Schutters, v.v. Gastel, Dinte- loord, BSC en v.v. Kruisland. Inmiddels is hij bezig aan zijn derde seizoen bij Prinsenland. In zijn eerste jaar streed hij met Prinsenland lang mee voor het kampioenschap, maar zag dat verdwijnen toen een slechte serie wedstrijden hen op een onoverbrugbare achterstand zette. “We hadden een perio- de maar de nacompetitie was niet aan ons besteed. En vo- rig jaar was het allemaal veel te wisselvallig, waarbij moet gezegd dat we toen bij lange na niet zo’n sterke groep had- den als die er nu staat. Ik denk dat we dankzij de technische mensen binnen de club in het tussenseizoen heel goede zaken hebben gedaan. Er zijn sterke jongens vanuit de jeugd doorgekomen én enkele goede spelers van buitenaf gehaald. Daarmee moeten we absoluut meedoen voor de prijzen dit seizoen. Bovenin meedraaien en een periode pakken, dat is het doel. En ik denk ook dat dat realistisch is.” Met slechts twee gespeelde competitieduels staat Prinsen- land vooralsnog in de midden- moot van een sterk vertekende ranglijst. Een situatie die bij Van Merriënboer de nodige vraag- tekens oproept van ‘hoe nu verder’? “Zeker weten, want wij moeten sowieso al twee extra duels inhalen. Daarnaast wordt het steeds lastiger naarmate de competitie stilligt om hem helemaal uit te spelen. Dus er zijn een hoop onduidelijkheden. Al is het allerbelangrijkste na- tuurlijk dat het virus wordt be- streden. Belangrijker dan het spelen van voetbalwedstrijden. Maar het spelletje is gewoon zo verdomde leuk! We hebben een leuke spelersgroep en na de trainingen en wedstrijden heerste er in de kantine altijd volop gezelligheid. Dat zijn de dingen die ik enorm mis. We trainen wel in kleine groepjes, maar iedereen komt in sport- kleding naar de club en gaat na afloop weer naar huis. Het is allemaal afstandelijker en het echte teamgevoel is op die ma- nier een stukje weg.” Al enige tijd heeft Van Merriën- boer overigens last van knie- problemen, die hem vorig sei- zoen ook al parten speelden. Dankzij enkele injecties was de pijn nu weg en was hij aardig fit. “Die injecties hebben wel effect, want ik heb dit seizoen drie van de zes goals gemaakt en het voelde wel goed aan. Al blijft het natuurlijk opletten, want er is ook de nodige kraak- beenschade. Voorlopig kan ik een beetje herstellen en hoop ik nog de nodige jaren te kun- nen spelen. Want ik ga door tot- dat ik niet meer kan. Maar dan zullen we eerst weer moeten beginnen natuurlijk om te kun- nen zien hoe het gaat. En dat beginnen, dat kan me niet snel genoeg zijn.” rondom een veld toch ook alles- bepalend is. Wij hebben trouw en fanatiek publiek en zeker in der- by’s merk je dat het dan enorm leeft. Als zo’n element wegvalt, dan valt er ook een stuk sfeer weg en dat kan je soms net over een dood punt heen helpen. En die energie die mis je dan wel ja.” Voorlopig zal de ranglijst echter onveranderd blijven en vindt De Kok tot zijn spijt zijn ploeg punt- loos terug op de laatste stek in de 3e Klasse B. “Dat is zonde, maar ja om van die hatelijke nul af te kunnen komen zullen we eerst weer moeten beginnen.. Tot die tijd moeten we blijven doorgaan binnen de grenzen van het mogelijke, zodat we er staan op het moment dat het moet.”