VoetbalJournaal Bergen op Zoom, najaar 2019

25 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Roland Schipperijn voelt zich enorm op zijn plek bij WVV’67 Elenbaas heeft er al meer dan 250 wedstrijden opzitten voor ODIO WOENSDRECHT – Hij verhuisde ooit vanuit Vlissingen naar Woensdrecht omdat Roland Schipperijn ging werken op de vliegbasis. Nadat zoon Robin lid werd bij de plaatselijke voetbalclub kon het niet anders dan dat hij als voetballiefhebber bij WVV’67 betrokken zou raken. OSSENDRECHT – Hij debuteerde op zijn zeventiende en is sindsdien al twaalf seizoenen lang aanvalsleider bij v.v. ODIO uit Ossendrecht. Onlangs bereikte Mitchell Elenbaas opnieuw een mijlpaal met zijn 250e officiële duel voor de zondagvierdeklasser maken progressie maar dat gaat met vallen en opstaan helaas.” De selectie is ook krap, waardoor bij blessures zowat iedereen verze- kerd is van een basisplaats. “En dan zie je dat spelers gemakzuchti- ger worden omdat ze toch wel spe- len. Maar in deze klasse wordt dat dan genadeloos afgestraft door tegenstanders. En ze zullen zich moeten realiseren dat ze wekelijks toch volledig gemotiveerd moeten zijn om verdere stappen te zetten en om met WVV’67 uiteindelijk een stabiele vierdeklasser te worden.” Schipperijn zelf zal hoe dan ook wel bij de club betrokken blijven, want alleen als zoon Robin de stap ho- gerop zou maken, zou hij wellicht overwegen om het volgen van zijn sportieve prestaties te verkiezen boven WVV. “Maar Robin zit hier prima. Hij coördineert een beetje de jeugdafdeling, is aanvoerder, voet- balt met al zijn vrienden samen en woont in de buurt. Dus ik verwacht niet dat hij nog die stap maakt, al weet je het nooit. Wat mij betreft blijft hij lekker hier, want WVV’67 is inmiddels wel een belangrijk stuk- je van ons leven geworden en dat mag nog wel jarenlang zo blijven.” En zoals het een goed aanvaller betaamt, volgde direct natuurlijk ook het volgende getal: 174. “In die tweehonderdvijftig duels heb ik tot nu toe honderdvier- enzeventig goals gemaakt. Want ja, ik ben wel een spits van de cijfer inderdaad. Dus dat heb ik allemaal keurig bij- gehouden.” Elenbaas is inmiddels negen- entwintig, maar het scoren dus nog zeker niet verleerd. Voor de ploeg uit Ossendrecht is hij voorin een aanspeelpunt en tegelijk ook afmaker. “Dankzij mijn fysiek fungeer ik binnen onze speelwijze als aanspeel- punt, ga vol de kopduels aan en pik voor de goal mijn doel- puntjes mee. Alleen ben ik niet meer zo snel dan ik vroeger was. Toch belemmert het me niet om belangrijk te zijn voor het team en dat is het belang- rijkste.” En belangrijk is hij de afgelo- pen seizoen, en ook dit seizoen zeer zeker al geweest. Al is hij over zijn bijdrage qua doel- punten nog niet tevreden. “Als spits zijnde wil je vooral goals maken. Met drie doelpunten dit jaar kan ik daar onmogelijk tevre- den over zijn. Hoewel mijn rol anders is in het elftal en ik dit jaar vooral ballen afgeef op mijn broertje, die op de vleugel speelt. Toch had ik graag zelf nog meer goals gemaakt.” ik Gerard Lazarom tijdens trai- ningsavonden. Dat is gewoon ook leuk om te doen. Ik bemoei me overigens ook totaal niet met opstellingen of andere zaken ten aanzien van mijn zoon. Natuurlijk ben ik trots als ik hem zie spelen en hem als aanvoerder over het veld zie lopen. Dat is logisch toch ook als voetbalvader denk ik. Hij is een belangrijke speler binnen het elftal en ik geniet op een stille, bescheiden manier van zijn pres- taties. Maar ook van de prestaties van de rest van het team overi- gens hoor.” Al presteert het elftal in de vierde klasse B niet zoals men wellicht vooraf had gehoopt. De wisselval- ligheid van de jonge spelersgroep is daar volgens Schipperijn debet aan. “Bepalende spelers zijn door langdurige blessures afwezig geweest en dat zie je terug in de resultaten. Bovendien is de Bra- bantse vierde klasse ook een stuk technischer en tactischer dan de Zeeuwse competities waarin we de laatste seizoenen speelden. We missen daarin een stukje kwa- liteit. Dat is geen verwijt maar een constatering. De jonge jongens En dat betrokken raken is nog zacht- jes uitgedrukt. In- middels is Schippe- rijn niet meer weg te denken bij de zondagvierdeklasser en voelt hij er zich enorm op zijn plek. “Ik ben ooit meegegaan toen Robin in de jeugd begon. Daar zag ik de inmiddels overleden Frank Wezenbeek in zijn eentje de jeugdspelers trainen en begeleiden. Ik bood aan om hem te helpen en sindsdien ben ik niet meer weggegaan bij de club, waar- bij naast de taken bij het eerste ook nog wekelijks zelf voetbal in het derde elftal.” Vanaf dat moment was Roland meer dan regelmatig op Sportpark De Fortuin te vinden. Hij ging vanaf de jeugd steeds mee met de elftal- len waarin zoon Robin speelde en dan was het ook logisch dat hij bij het eerste elftal betrokken raakte. Daar is momenteel zijn zoon al en- kele jaren aanvoerder en vervult Schipperijn senior de rol van verzor- ger, begeleider en assistent. “De eerste prioriteit is die van verzorger en leider, maar als de keeperstrainer er niet is dan help  Stompe Torenlaan 12, 4634 VSWoensdrecht  +31 (0)6 296 044 10  info@groenbewusthovenier.nl www.groenbewusthovenier.nl Ontwerp | Realisiatie | Advies | Onderhoud G R O E N B E W U S T 0236569.pdf 1 12-12-2019 9:23:52 TRANSPORTBEDRIJF Fa. OERLEMANS & Zn. HOOGERHEIDE www.oerlemans-transport.nl TRANSPORTBEDRIJF Fa. OERLEMANS & Zn. HOOGERHEIDE www.oerlemans-transport.n l TRANSPORTBEDRIJF Fa. OE S & Zn. HOOGERHEIDE w.oerl -transport.nl 0237485.pdf 1 6-12-2019 14:33:10 Hij hoopt dit seizoen misschien een gooi te doen naar een pro- motie met zijn ploeg, maar dan moeten ze nog wel constanter worden qua prestaties en de kansen die men krijgt verzil- veren. Daarnaast heeft het te maken met flinke concurren- tie voor de bovenste plekken. “We schoten tegen Vivoo uit de startblokken met een 10-1 overwinning. De wedstrijd te- gen Wernhout verloren we te- recht en tegen METO krijgen we een domme rode kaart na twintig minuten. Ik denk dat je die wedstrijd anders ook ge- woon wint.” Maar ook tegen Nieuw Borgv- liet ging ODIO met 0-5 kansloos ten onder. De bovenste zeven teams ontlopen elkaar wei- nig. En dankzij de goede start is men al verzekerd van een extraatje. “ODIO is een echte vierdeklasser. Van de twaalf seizoenen dat ik in het eerste speel, zijn er tien in vierde klas- se. Dat is ons niveau en hier voelen we ons thuis met de vele derby’s. We willen graag bij de top-vier eindigen. Een periode hebben we inmiddels al dus spelen we al nacompetitie. Aan een titel denken we nu helemaal niet. Nog eens een nieuwe titel be- halen, zou mijn carrière wel afmaken. Ik ben ooit kampioen geworden in vijfde klasse, dat was fantastisch. Als we in de vierde klasse dat kunststukje nog eens kunnen herhalen, dan ben ik tevreden.”