VoetbalJournaal Bergen op Zoom, najaar 2022

9 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Marvin Hommel hoopt met VVC’68 dit jaar weer de stap omhoog te maken “Dat zou wel mooi zijn inderdaad. Ik denk ook dat we, zéker gezien het aantal versterkingen dat we erbij hebben gekregen, het verplicht zijn om mee te doen voor de titel. Want er zijn jongens naar de club gekomen met een hoop ervaring op hoger niveau, dus moeten we dan toch nu proberen om zelf opnieuw te promoveren naar de derde klasse. Dat is in elk geval wel wat we onderling met elkaar hebben besproken én wat ook de ambitie is van de club.” Hommel (23) is verdediger en zag in het tussenseizoen een aantal spelers, net zoals hij zelf jaren geleden deed, de overstap maken naar VVC’68. “Ik had destijds in de jeugd niet het gevoel dat ik bij Halsteren echt serieus werd genomen. Maar ik wilde wel heel graag hier blijven voetballen. Daarop besloot ik de stap naar VVC’68 te maken en dat is me erg goed bevallen. Het is een ambitieuze vereniging, maar wel met een gemoedelijke sfeer. Ik kende er ook een aantal vrienden die er speelden dus maakte dat voor mij de overstap een stuk gemakkelijker.” In eerste instantie speelde Hommel bij de jeugd in de JO17 en later de JO19. Onder toenmalig trainer Rien Luijsterburg debuteerde hij in het eerste elftal. Toch besloot hij nog even terug te keren naar de jeugd. “Ik trainde mee, speelde wedstrijden bij het eerste ook. Maar ik kreeg last van blessures en zag daardoor ook het plezier wat afnemen. Ik besloot naar de JO19 terug te gaan om daar weer te ‘resetten’. Dat is een goede keus gebleken, want daarna ben ik weer aangesloten bij de eerste selectie en niet meer weggegaan.” Hij typeert zichzelf als een pure verdediger, die het van zijn fysieke kracht moet hebben. “Met tegenstander uitschakelen en in dienst spelen van de ploeg. Daar liggen mijn kwaliteiten, niet in het meevoetballende gedeelte. Daarin moet ik absoluut nog stappen maken, maar daar hebben we spelers voor die wel die kwaliteiten bezitten zoals Jeroen Augustijn bijvoorbeeld. Samen met hem vorm ik het centrale blok en die wisselwerking is goed. Hij zet het goed neer en we geven weinig kansen en doelpunten weg tot op heden.” De ambitieuze vierdeklasser is goed van start gegaan en ligt dus op koers voor een eventuele promotie waar de club al jarenlang op wacht. Tot nu toe om afwisselende redenen nog altijd zonder het gewenste resultaat. “Na de degradatie kregen we corona er tussendoor en dat werkte ook niet echt in ons voordeel. Daarnaast zijn we vaak ook de te kloppen ploeg en dat is blijkbaar een druk waarmee we lastig konden omgaan. Nu hebben we er een hoop ervaren gasten bijgekregen, dus zou de puzzel in elkaar moeten vallen. Soms moeten we alleen in wedstrijden nog meer felheid tonen, op karakter knokken voor de punten. Daarmee kan je denk ik veel winnen, zeker in deze klasse. Want naast onszelf zijn er nog een viertal teams die in aanmerking komen voor promotie. Hopelijk kunnen we het tot het eind volhouden en ons eindelijk belonen. Promoveren is het hoofddoel, een kampioenschap zou een toetje zijn. Zover is het nog niet, de weg er naartoe is een hele lange. We hebben de kwaliteiten als selectie in mijn ogen absoluut. Het is nu aan ons om het wekelijks op het veld om te zetten in het gewenste resultaat. Daar gaan we in elk geval alles aan doen.” Wil Raats ziet nog volop groei bij Vrederust “Vorig jaar troffen we in de eerste reeks wedstrijden allemaal kampioenskandidaten, maar dit jaar begonnen we tegen teams gelijkwaardig aan ons of ploegen die in de rechterrij bivakkeren. En dan zie je direct, dat we over een geweldige selectie beschikken. Ze laten zien enorm goed te kunnen voetballen en dan beleef je tot op heden een geweldig seizoen. Al zijn we wel zo realistisch, dat pas aan het eind de echte prijzen worden verdeeld en niet bij de start. Maar ik ben wel trots om te zien hoe het loopt.” De Brabantse trainer heeft maar één doel en dat is promoveren. “En als het even kan doen we dat het liefst rechtstreeks, dus via en kampioenschap. En anders via de nacompetitie. Daar hebben ze hier al een paar keer dichtbij gezeten, maar is door verschillende redenen nog niet gelukt. Ik denk dat we nu heel dichtbij moeten kunnen komen. We hebben een selectie die beschikt over zowel voldoende ervaring, voetballende kwaliteit én jeugdig talent. Jongens van dertig, mid-twintig en ook wat jeugdige talenten die van andere clubs naar Vrederust zijn gekomen om hier in het eerste te kunnen voetballen. Dat zegt ook veel over de uitstraling en aantrekkingskracht die Vrederust inmiddels heeft opgebouwd.” Voor Raats is het heerlijk dat hij als trainer over een grote groep jongens kan beschikken om het doel wat ze voor ogen hebben te kunnen najagen. “Het is mooi om spelers vrijwel één op één te kunnen wisselen, zonder dat je er als team zwakker op wordt. Het is in mijn ogen ook de breedte én sterkte van je reservebank die uiteindelijk bepalend is voor de resultaten. Zeker op ons niveau is dat van doorslaggevend belang. Er wordt keihard gewerkt en goed getraind, want iedereen wil zijn plekje in het elftal verdienen. Dat zorgt voor concurrentie en daar wordt iedereen beter van.” De oefenmeester is bezig aan zijn tweede seizoen en voelt zich als een vis in het water tussen de bossen van het sportcomplex op het terrein van GGZWNB. “Ik kan hier mijn ei kwijt als trainer en het familiaire karakter dat er heerst past wel bij me. We hebben hier geen jeugd, maar spelers gaan bewust spelen bij Vrederust voor de sfeer en beleving. Alles is hier goed geregeld en je ziet ook dat spelers die hier naartoe komen, ook nauwelijks nog vertrekken. In het verleden was het resultaat vaak ondergeschikt aan de sfeer, maar die omslag is hier een aantal seizoenen geleden ingezet. Ik vind het mooi dat ik nu de puntjes op de ‘i’ mag zetten om te proberen nu die stap omhoog te maken met deze groep. Het is een vriendenteam, een goed voetballend team ook waarbij ik de poppetjes op de juiste plek mag en moet zetten. Die samenwerking loopt goed en ik zie hier ook nog volop groei. De groep zit in mijn ogen zeker nog niet aan zijn plafond.” Dat ze vorig jaar de nacompetitie zelf weggaven, daar hebben ze even van gebaald, maar de knop ging ook direct weer om. “Dat typeert de instelling hier ook. We willen heel graag, maar niet ten koste van alles. Dat het niet lukte was even balen, maar we hadden direct allemaal zoiets van: jammer…én door! Dan moet het dit jaar maar gebeuren. Er zit hier nog heel veel rek op het elastiek, zowel individueel en als team. Daar wil ik mijn bijdrage aan leveren om de doelen te realiseren. De derde klasse staat hier wel op het ‘verlanglijstje’. We zijn goed gestart en moeten nu blijven presteren. Als we dat doen, dan zie ik hier nog mooie dingen gebeuren. En het is heel mooi daar onderdeel van te kunnen zijn.” HALSTEREN – Hij begon met voetballen op sportpark De Beek in het geelzwart van RKSV Halsteren, maar sinds de B-jeugd stapte hij over naar buurman VVC’68. Daar is hij bezig aan zijn vijfde volledige seizoen bij de hoofdmacht, waarmee hij dit jaar hoopt weer de stap omhoog te zetten. HALSTEREN – Waar vorig seizoen Vrederust in de 4e Klasse C van het zaterdagvoetbal een teleurstellende competitiestart meemaakte, daar is de ploeg van trainer Wil Raats dit jaar als uit de startblokken geschoten en de trotse lijstaanvoerder.

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=