VoetbalJournaal Bergen op Zoom, najaar 2022

5 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Jordi van den Boom voetbalt nu vooral zonder het échte ‘moeten’ Van den Boom speelde zijn gehele voetballeven bij FC Bergen. Vanaf de jongste jeugd tot het moment dat de club besloot voor het zaterdagvoetbal te kiezen, nu vijf seizoenen geleden. “Wij wilden graag met een groep vrienden op zondag blijven spelen. Roy Niemantsverdriet vroeg of we dan geen zin hadden om bij SV Dosko in het tweede elftal te gaan spelen. Zo is het balletje gaan rollen en dat doe ik nu alweer voor het vijfde jaar met heel veel plezier.” Het is volgens de verdediger een prima manier om werk, privéleven en kinderen te combineren met de hobby die ze het liefste uitvoeren. “Dat was de beweegreden ook om voor Dosko te kiezen. Want we wilden allemaal niet in een negende ergens op zondagochtend een beetje aanrommelen. Alles respect overigens, maar we wilden wel zonder druk toch op een behoorlijk niveau blijven voetballen. Die kans kregen we hier en dat gaat best aardig.” Toch kwam vorig jaar de vraag vanuit de club om tijdelijk het eerste elftal te helpen. Een verzoek waaraan Van den Boom en ook Tim Cornel gehoor gaven. “Je bent wel lid van een vereniging en als je dan in een tweede speelt, dan weet je dat je soms het eerste moet helpen. Omdat ze personele problemen hadden én ze in de strijd voor lijfsbehoud ervaring nodig hadden, kregen we de vraag van toenmalig trainer Mart van Bree. Tim en ik hebben twee duels meegedaan en op die manier toch ons steentje bijgedragen aan lijfsbehoud. Voor de club enorm belangrijk, zeker ook met het oog op de toekomst en de ontwikkeling van jonge gasten in de selectie. Als je dan een paar wedstrijden jezelf moet wegcijferen dan doe ik dat met alle plezier. Maar zeker niet met de ambitie om structureel door te schuiven, die tijd heb ik gehad. Dat is aan de jongere garde, waarvan er ook een aantal bij ons in het tweede spelen. Die ontwikkelen zich prima en daar probeer ik mijn rol in te pakken.” Ook de nieuwe trainer John Karelse weet inmiddels wel, dat hij op de ervaren krachten van het tweede kan terugvallen als de nood daar is. “Maar als het niet hoeft, dan moeten ze die jonge gasten de kans geven te groeien en te wennen aan het niveau. Zij vormen de toekomst van de club. Laat ons dan maar lekker wat jaartjes nog in het tweede spelen en proberen om daar zo goed mogelijk te presteren. Als ik nu een keertje niet kan trainen, dan is dat makkelijker af te zeggen dan wanneer je in een eerste speelt. Dan vind ik dat je er altijd moet staan. Nu niet meer. Wat niet wegneemt, dat we wel elke zondag willen winnen. Ik denk ook dat we een mix hebben die prima bovenin moet kunnen meedoen en voor niemand bang moet zijn. Dan ben ik benieuwd hoe ver we met het tweede dit seizoen nog kunnen komen. Voor mij gaat het erom dat ik fit blijf en op een mooi niveau elke week kan trainen en spelen. Dat heb ik gevonden bij Dosko en hoop dat nog een paar jaartjes vol te houden.” ‘Derde elftal hier bij SPS is echt een gezellig vriendenteam’ Het kameraadschap en vooral de lol die voor en na de wedstrijden heerst is voor Smits een belangrijke oorzaak van het plezier dat hij aan het voetbal beleeft. “Maar tijdens de anderhalf uur dat we op zaterdag op het veld staan willen we ook wel winnen. Want het is niet zo dat we maar wat lopen aan te rommelen. We trainen ook één keer per week en dat is supergezellig, terwijl we toch ook echt wel trainen om de vorm en fitheid te behouden. Dat is ook wel nodig om op zaterdag fatsoenlijk voor de dag te komen vind ik.” Smits is geboren in Scherpenisse, waar hij tot zijn vijfentwintigste woonde, daarna tot zijn zevenendertigste in Poortvliet en sinds drie jaar woont hij in Tholen-stad. Toch bleef hij altijd SPS trouw. “Jazeker, voor mij is er maar één club en dat is hier op Sportpark D’n Aekerboam. Daar voel ik me thuis en kent iedereen elkaar. Ik weet wat ik hier heb en dat is voor mij het allerbelangrijkste.” Tot enkele jaren geleden speelde hij met zijn vrienden nog in het tweede elftal, maar door het doorschuiven van een groep talentvolle jongens uit de JO19 werd gevraagd om als team een stapje terug te doen. “Dat was ook logisch. Want die jonge gasten zijn de toekomst van de club, wij niet meer. Dus om de afstand tussen het tweede en eerste te verkleinen is ervoor gekozen om het tweede elftal een jonge groep te maken. Prima voor ons, wij zijn daarop met z’n allen het derde geworden.” Maar het derde bestaat overigens niet alleen uit wat oudere spelers, want ook een aantal jongens uit de JO17 zijn erbij gekomen. “Er was eerst voor die groep gekeken om met een andere club samen te gaan werken. Dat ging niet door en die gasten dreigden daardoor buiten de boot te vallen. We hebben ze benaderd om bij het derde te komen en dat hebben ze gedaan. Dat werkt prima en passen goed bij de groep. Op deze manier is onze spelersgroep ook weer aangevuld en is het prettig om niet wekelijks te moeten schuiven en zoeken om voldoende mensen te hebben bij de wedstrijden.” In de reserve-vierde klasse doen Smits en zijn teamgenoten altijd wel aardig bovenin mee. “Dat willen we ook wel graag, want we willen toch ook presteren. We hebben een goede groep begeleiders en alles is prima geregeld. Iedereen voetbalt ook altijd bij ons en we maken er met z’n allen een gezellige zaterdag van. Zo hoort het ook vind ik, want je bent lid van een vereniging en dan moet je ook actief zijn én er plezier aan beleven met elkaar.” Naast zijn rol als speler en aanvoerder bij het derde, is hij ook begeleider bij de JO12, waar zijn zoontje speelt. “Iets doen voor de club dat vind ik belangrijk. Velen handen maken licht werk en het is bovendien gewoon enorm leuk. Als je al die blije koppies ziet elke week, dat is geweldig. En dan daarna op zaterdagmiddag zelf het veld op. Heerlijk! Zo lang ik dat fysiek kan volhouden, dan zal ik dat ook zeker blijvend doen. Want dat is het mooiste wat er is.” BERGEN OP ZOOM – Het was eind vorig seizoen uit nood geboren én op verzoek van de club, dat Jordi van den Boom (35) nog twee duels meespeelde in het eerste van SV Dosko. ‘Samen met Tim Cornel kreeg ik de vraag om de ploeg te helpen en dat hebben we gedaan. Maar normaal voetballen we in het tweede elftal. Zonder het echte ‘moeten’, maar wel op een mooi niveau.’ POORTVLIET – Op een periode van zo’n vijf studiejaren na is Mark Smits (40) al vanaf zijn achtste lid van SPS uit Poortvliet. Een zestal seizoenen daarvan ook actief bij het eerste elftal, daarna het tweede en sinds drie jaar aanvoerder bij het derde elftal van de vierdeklasser. ‘Het is een geweldige club om te voetballen en het derde is echt een gezellig vriendenteam.’

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=