R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver 25 Rol als jeugdtrainer bij ODIO is Danny Schrier op lijf geschreven Schrier speelde zelf niet bij ODIO maar was altijd actief bij Grenswachters uit zijn toenmalige geboortedorp Putte en bij MOC’17. Toen zijn zoon op voetbal ging kwam hij in aanraking met de club en voor hij het zelf goed en wel wist was hij vrijwilliger. “Dat is denk ik vaak zo met vaders die naar de wedstrijden gaan kijken en zelf een voetbalachtergrond hebben. Dan is de vraag snel gesteld en is natuurlijk ook logisch want als betrokken ouders zijn we er toch bij. Het is bovendien ook gewoon leuk om met die gasten op het voetbalveld bezig te zijn en ze dingen bij te brengen op technisch en nu ze ouder worden ook vaker ook tactisch vlak.” Met hun teams speelden Danny en Lennaert altijd eerste en tweede klasse. Met de JO15 is er een bewuste keuze gemaakt om ze in de derde klasse te laten spelen, waar ze ploegen treffen die fysiek veel verder en qua leeftijd ook ouder zijn. “Dat is qua indeling door de club inderdaad bewust gedaan. In deze groep zit heel veel voetballend vermogen en dat moeten ze nu nog meer dan voorheen aanspreken om tegen deze ploegen zichzelf te wapenen. Als ze de fysieke duels aangaan dan delven ze het onderspit, maar voetballend steken ze er echt bovenuit. Daar hameren we als trainers ook op, dat ze vooral moeten combineren en de bal laten werken. Dat zie je ook terug op het veld en dat is prachtig.” De JO15 is een groep die in het verleden al een kampioenschap wist te vieren en die al flink wat jaren bij elkaar voetbalt. “De intentie is ook om deze selectie zo lang mogelijk bij elkaar te houden en beter te maken. Ze boeken nog altijd progressie en dan zie je ook dat ze er enorm veel plezier in hebben en houden. Ze komen ook altijd allemaal door weer en wind naar de trainingen toe, dus ook dat is positief en leert ons dat ze erg gemotiveerd zijn. We moeten ook in deze sterke klasse in onze ogen bij de top-drie kunnen eindigen, dat houden we die jongens ook voor. Ze hebben ook de drive om er met z’n allen het maximale uit te willen halen.” Waar het toe zal leiden uiteindelijk, dat is voor beide trainers nog de vraag. Momenteel zijn er vanuit de JO19 een hoop jongens doorgeschoven naar de eerste- en tweede selectie. Ook bij de JO15 zitten volgens Schrier zeker enkele jongens die op termijn daarvoor in aanmerking komen. “Als we ze bij elkaar kunnen houden de komende jaren, dan ben ik er van overtuigd dat een vier tot vijftal jongens de potentie hebben om hier het eerste of het tweede te bereiken. Maar dat duurt nog wel even, want je weet nooit welk pad ze nog kiezen en welke interesses of afleidingen de komende jaren op hun weg komen. Wij proberen in elk geval elk jaar opnieuw die jongens te motiveren en beter te maken. We zijn een kleine vereniging die het ook moet hebben van eigen jeugd die doorstroomt richting de senioren. We zijn met deze jongens aan een ‘reis’ begonnen en die willen we ook graag met ze afmaken.” Kampioenschap is dit seizoen hét ultieme doel voor damesteam WVV’67 “We hebben sinds dit seizoen twee nieuwe trainers voor de groep staan en samen met hen hebben we besproken dat we, anders dan we voorheen gewend waren te doen, nu wekelijks écht met onze sterkste opstelling willen spelen. Dit allemaal omdat we heel graag de titel willen pakken in de vijfde klasse. Het zou geweldig zijn om met deze groep speelsters dat te kunnen bereiken. Het betekent misschien dat sommigen wat minder zullen spelen dan ze gewend waren, maar dit doel hebben we met z’n allen nu vastgesteld en daar gaan we voor.” Vorig seizoen liep het sportief gezien niet en was er bij lange na niet zo’n goed gevoel dan er op dit moment heerst binnen de spelersgroep. “De focus ligt nu weer op winnen en resultaat halen. We hadden een zware start van de competitie en die hebben we goed doorstaan. Ik denk ook zeker dat de titel een reëel doel is als ik naar ons selectie kijk. We hebben een groep van zeventien speelsters en iedereen is gedreven. Ze willen allemaal spelen en dat zie je terug in het fanatisme en de inzet. Zo maken we elkaar ook allemaal weer beter.” Hoewel ze woont in Hoogerheide en begon tussen de jongens bij r.k.v.v. METO, koos ze uiteindelijk toch voor meisjesvoetbal bij de ‘buren’ van WVV’67. “Ik zat op school en daar gingen vriendinnen voetballen bij de meiden van WVV’67. Toen ben ik daar ook gaan voetballen en er nooit meer weggegaan. Dat gaat ook niet gebeuren, want het is echt een fantastische vereniging. Als ik zie hoe zowel de heren- als de damesteams met elkaar omgaan, elkaar supporteren en ook naast het veld een eenheid vormen… Dat is geweldig om mee te maken en is denk ik bij heel veel clubs niet zo het geval als hier.” Naast het feit dat ze kantine- en bardiensten draait, als supporter langs de lijn staat én zelf bij de dames binnen de lijnen wekelijks zichzelf in het zweet voetbalt én de instagrampagina wvvdames1 beheert, traint ze bovendien ook nog een jeugdteam bij de club. “Sinds 2016 doe ik dat. Ben begonnen met JO13 en sinds drie jaar de JO8 en ook nog een half jaar geassisteerd bij de JO16. Die JO8 train ik nu nog altijd en dat is ge-wel-dig om te doen! Ik geniet daar zo van. En als je dan ook ziet hoe gedreven en leergierig ze zijn. Onlangs speelde ze een voorwedstrijd bij het eerste tegen Meto en die wonnen ze met 7-0. Ik kon toen niet coachen, omdat ik zelf moest voetballen. Toen ik klaar was kwamen ze allemaal trots naar mij het veld op gerend… Dat deed wel even wat moet ik zeggen… Ik doe dat nu drie jaar en zou het niet meer willen missen, want ik had nooit gedacht het zo leuk te vinden.” Al bij al brengt ze heel wat uurtjes door op Sportpark De Fortuin, maar dat doet ze graag. “Het is een prachtige club en daar zet ik graag een stapje extra voor. De waardering die je krijgt is écht voelbaar en geeft energie. Hopelijk kunnen we als dames wat terugdoen met het halen van de titel. Want hier bij WVV’67 wordt het wel weer eens tijd voor een leuk feestje!” OSSENDRECHT – Samen met Lennaert Sonneveld is Danny Schrier alweer zes seizoenen actief binnen de jeugdafdeling van v.v. ODIO in Ossendrecht. Momenteel bij de JO15, waar hun beide zoons in spelen. Maar hun rol als trainer startte vanaf de JO7, waarna ze steeds met hun spelersgroep opschoven naar een oudere leeftijdscategorie. ‘En ook bij de JO15 presteren ze opnieuw weer prima.’ WOENSDRECHT – In de jeugd lukte het de meiden van WVV’67 al een keer of vijf om een kampioenstitel te pakken. Sinds ze samenspelen bij de senioren, hebben ze dat huzarenstukje nog niet weten te realiseren. ‘We hebben nu afgesproken om er nog één keer vol voor te gaan met z’n allen. Het kampioenschap is voor ons nu hét ultieme doel dit seizoen’, zegt Amber van Pul.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=