VoetbalJournaal Bergen op Zoom, najaar 2022

23 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Verdediger Baltussen hoopt met MOC17 opnieuw op promotie Baltussen is al sinds de smurfen lid aan de Olympialaan en wist vorig seizoen vanuit de JO19 door te stoten richting het eerste elftal. “In de eerste seizoenshelft was ik geen basisspeler, maar na de winter heb ik mezelf in de basis weten te spelen en ook dit seizoen onder de nieuwe trainer Remco van Haaren krijg ik weer mijn kansen. Die probeer ik zoveel mogelijk te pakken. Want het was voor mij altijd het doel om het eerste elftal te halen. Nu me dat is gelukt, wil ik proberen om ook zo veel mogelijk te spelen en uiteindelijk zo lang mogelijk vaste basisspeler te blijven.” Hoewel hij in de jeugd van de Bergse derdeklasser op hoog niveau speelde, was de stap naar de senioren vanuit de jeugd volgens de rechtsback een grote. “Ik heb zowel vierde als derde divisie gespeeld, maar dan is de vierde klasse toch wel even wat anders… We hadden bij de jeugd ook nog twee afgebroken coronaseizoenen en dan mis je die wedstrijdinspanningen echt wel. De stap naar de senioren bleek vooral in fysieke zin een pittige. Je komt tegen ploegen die het vaak minder voetballend oplossen, maar de fysieke strijd aangaan. Daar had ik in het begin veel moeite mee, moest ik ook slimmer worden in de duels. Waar ik vorig seizoen nog geregeld daarin mijn meerdere moest erkennen, win ik die duels nu wel en dat geeft aan dat ik me daarin nog altijd ontwikkel.” Frequenter een bezoek brengen aan de sportschool om daar te werken aan de spierkracht en vooral ook op trainingen en tijdens wedstrijden luisteren naar de ervaren spelers in de selectie, het zijn twee zaken die Baltussen toepast om zichzelf door te ontwikkelen als voetballer en om steeds toe te groeien naar een hoger niveau. “Het grootste doel is om zoveel mogelijk speelminuten te maken, want je ontwikkelt jezelf alleen door in situaties te komen die je moet overwinnen. Ik ben altijd wel gemotiveerd om het beste uit mezelf te halen en probeer ook altijd hard te blijven werken. An hoop ik uiteindelijk vast basisspeler te worden en het liefst op mijn sterkste positie.” De positie waarop Baltussen doelt is die van centrale verdediger, de plek waar hij in de jeugd meestal in de opstelling was terug te vinden. Momenteel moet hij zich vooral richten op de rechtsbackpositie, waar hij ook prima uit de voeten kan. “In de jeugd werd ik, mede ook door mijn lengte, altijd centrale verdediger gezet en dat vind ik ook echt een fijne plek. Vanuit het centrum het spel voor je hebben en dan de opbouw verzorgen. Bij het eerste ben ik vooral rechtsback en is het mijn taak om er regelmatig in balbezit overheen te komen. Dat is een fijne manier van voetballen, maar daarin kan ik zeker nog stappen maken. Het juiste moment kiezen en ook qua inspeelpass vind ik dat het nog veel beter kan en moet. Ik ben nog jong en heb alles nog te leren en bewijzen. Ik hoop de trainer te kunnen overtuigen dat hij voor mij kiest en ik op die manier mezelf kan blijven verbeteren. En dan dit seizoen met MOC’17 opnieuw promoveren. Dan zou het seizoen helemaal compleet zijn.” ‘Je keert als degradant niet ‘zomaar eventjes’ direct weer terug’ BERGEN OP ZOOM – De doelstelling van MOC’17 na de overstap richting het zaterdagvoetbal was helder: binnen drie seizoenen vanuit de vierde klasse doorstoten naar de tweede klasse. Vorig seizoen werd de eerste stap gezet door via de nacompetitie te promoveren. Nu als derdeklasser wil de ploeg van verdediger Coen Baltussen (19) de twee horde slechten… ‘Ik denk dat onze selectie sterk genoeg is om opnieuw voor promotie te kunnen strijden.’ HUIJBERGEN – Degraderen en dan het seizoen erna direct weer de stap terug omhoog maken, het is niet altijd een vanzelfsprekendheid. Verre van zelfs, dat ondervindt ook vijfdeklasser VIVOO uit Huijbergen. Na de degradatie vorig seizoen uit de 4e Klasse B van het zondagvoetbal bevindt de ploeg van middenvelder Roel Paulus zich een treetje lager pas terug in de middenmoot. “We hadden zeker wel de inschatting gemaakt, dat het niet eenvoudig zou worden dit seizoen. Maar dat het zo wisselvallig zou gaan, dat hadden we vooraf niet ingecalculeerd. We spelen in een competitie waar we bijna alleen maar onbekende tegenstanders treffen. Aan de ene kant een voordeel, maar het feit dat je de kwaliteiten van de andere teams niet kan inschatten is het niet zo simpel om te weten waar je als ploeg zelf staat. Toch is de klassering niet terecht als ik zie hoe we tot op heden hebben gespeeld. Al is het nu zaak aan ons om de weg naar boven weer terug te vinden. Het is alleen geen ABC-tje dat je na een degradatie automatisch titelkandidaat bent, want je keert als degradant niet ‘zomaar eventjes’ direct weer terug.” De 21-jarige Paulus begon bij de Huijbergse club en speelde daarna één seizoen bij Meto en was actief binnen de jeugdopleiding van RBC in Roosendaal. Vijf seizoenen geleden keerde hij op het oude en vooral bekende nest weer terug. “Dat was een bewuste keuze, want ik zie voetbal vooral als een plezierige hobby. En die wil ik beoefenen in een omgeving waar ik me prettig voel met vrienden om me heen. Het werd op den duur meer een verplichting en dan gaat de glans er snel vanaf. We hebben nu hier bij VIVOO een jonge ploeg en daarin probeer ik een zo goed mogelijke rol te vervullen. Qua veldspel en zeker ook qua coaching, al moet ik daarin zeker nog wel groeien. Want ik ben van nature niet iemand die constant loopt te roepen en spelers op hun plek zet. Als centrale middenvelder is dat overigens wel één van de taken die daarbij hoort en daarin probeer ik stappen vooruit te maken.” Toen hij van RBC terugkeerde was het wennen om als tweede jaar B-junior aan te haken bij het seniorenvoetbal. Inmiddels heeft hij al was vlieguren gemaakt en maakt het voor hem niet direct uit dat hij op het laagste amateurniveau actief is. “Ik kan wekelijks lekker trainen en wedstrijden spelen met vrienden in een gezellige omgeving. Dat is soms veel meer waard dan de constante drang van het moeten presteren op een hoger niveau. Natuurlijk wil ik ook hier bij en met VIVOO elk week het beste resultaat eruit slepen, maar dat lukt nog niet altijd. We moeten samen veel constanter worden en onszelf vaker belonen. Als dat lukt dan zullen we stap voor stap opschuiven richting de bovenste plekken. Ik vind zeker dat we daar thuishoren, maar je moet dat wel zelf afdwingen. Aan het eind van de rit sta je altijd waar je als ploeg thuishoort. Ik hoop in elk geval, dat dit in de buurt gaat komen van plekken die recht geven op promotie. Want dat is voor ons nog altijd de belangrijkste doelstelling.” Het eerste seizoen in de senioren bij VIVOO speelde Paulus, nadat hij terugkeerde vanuit Roosendaal, ook vijfde klasse. “Dat was toen wel compleet anders. In die Zeeuws-Vlaamse klasse gingen ze er soms echt fysiek vol in. Dat was ik niet gewend, want ik was gewend dingen voetballend te doen. Het was wel een pittige vuurdoop, waar ik nu nog mijn voordeel mee doe. Ik kan me beter wapenen en probeer toch ook voetballend nog de oplossing te zoeken. In de zestien komen en het overzicht te houden. Veel spelen en belangrijk zijn voor de ploeg. En vooral plezier hebben, dat is voor mij het voornaamste”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=