0228381.indd 1 2-5-2019 13:57:11 0228381.indd 1 2-5-2019 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 25 Woudrichem barst van de energie Niet alleen de consument heeft er mee te maken, maar voetbalclubs natuurlijk ook: een stijgende energierekening. Om al die problemen voor te kunnen zijn, denken ze bij Woudrichem nu al aan de toekomst. Want met LED-verlichting, nieuwe zonnepanelen en straks misschien zelfs een warmtepomp, zet de club vol in op verduurzaming. Eind 2019 waren ze er bij Woudrichem eigenlijk wel over uit: er moeten zonnepanelen komen. Maar toen dat plan eenmaal op het punt om uit te voeren stond, kwam corona. De 44-jarige Andreas Nederveen, penningmeester en verantwoordelijk voor het aansturen van het facilitaire onderhoud binnen de vereniging, weet het nog goed. “Toen hebben we maar even besloten om die investering in de ijskast te zetten...” Maar gelukkig deed die pandemie de club niet al te veel pijn. “Daar moeten we onze leden heel dankbaar voor zijn; er is niemand afgehaakt en iedereen bleef keurig zijn of haar contributie voldoen.” VOOROPLOPEN En dus werd vorig jaar het oorspronkelijke idee weer opgepakt, tot er opnieuw een hobbel op de weg kwam. Een positieve hobbel dit keer, vertelt Nederveen. “De Rabobank kwam met een wedstrijd (Verduurzamen Maatschappelijke Gebouwen), die wonnen we! Mede daardoor worden in december 119 zonnepanelen geplaatst.” Een flinke stap voor de club, realiseert de penningmeester zich. “We kunnen onszelf straks volledig bedruipen qua elektriciteit. Dat is goed voor het milieu en natuurlijk onze portemonnee.” Helemaal uit de lucht vallen, doen al die maatregelen om te verduurzamen bij Woudrichem dus niet. “We werken ook al met LED-verlichting en timers op boilers en cv’s, om maar op tijd onze rekening naar beneden te krijgen.” Sterker nog, gaat Nederveen verder. “Twee of drie jaar geleden zijn ze hier al een rapport komen maken, om te kijken waar wij als club konden verduurzamen. Die tips zijn we niet vergeten.” En dus staat ook het volgende project alweer op de planning. “Als dat lukt, kunnen we zo goed als van het gas af. Dan blijft er nog maar twintig procent over.” Hoe dat gaat lukken? “We willen de kleedkamers uitbouwen, verduurzamen en meteen warmtepomp installaties plaatsen. De gemeente is ook enthousiast, wil meewerken, dus dat zal de komende maanden duidelijk moeten worden. Of dat doorgaat.” Nederveen hoopt natuurlijk van wel. “Dat zou qua duurzaamheid een topproject zijn! Wat dat betreft lopen we als Woudrichem echt voorop.” KWALITEITEN KENNEN Het bestuurslid ziet de ontwikkelingen bij zijn club dan ook met volle tevredenheid aan. “Ik ben hier begonnen op mijn elfde, vrij laat en heb gevoetbald tot mijn 37ste.” Al was dat een minder groot succes, dan zijn activiteiten buiten het veld. “Het grootste gedeelte bij het tweede of lager, één helftje deed ik mee bij het eerste. Dat mag geen naam hebben. Ik was geen topper, dan moet je ook je kwaliteiten kennen.” Die lagen dus nadrukkelijk binnen het bestuur. “Als ik hier door die poort loop, voelt dat goed. Het is lastig te beschrijven. Er zit gewoon groen-wit in je bloed. Zaterdag is voetbaldag, dat weten ze thuis ook!” Zijn vrijwilligerstaken vervult hij dan ook met liefde. “Het is belangrijk in een samenleving dat mensen dit soort rollen op zich nemen. Veel doe ik samen met Ben van Eeden (onderhoud) en Hanno de Joode (voorzitter), die zijn net zo actief.” En dus haalt Nederveen er vooral ook zelf veel energie uit. “Het is leuk, ook ommet elkaar het verenigingsleven omhoog te houden. Een steentje bijdragen, daar word je toch niet slechter van?” Als het goed is, geldt dat straks ook voor de club. Na alle investeringen in duurzame projecten. “Binnen een paar jaar zouden we alles terug moeten kunnen verdienen. Financieel zijn we hartstikke gezond.” Een toegevoegde waarde dus voor de toekomst van de vereniging. “Dit is een stevig fundament!” Hij is vaak het beste als je hem heel de wedstrijd niet hebt gezien. Toch is een scheidsrechter misschien wel de belangrijkste man op het veld. Maar vanzelf, gaat dat allemaal niet. Weet ook Ahmed Mahamed, scheidsrechtercoördinator bij derdeklasser Sleeuwijk. “Er is weinig aanwas, dus het is ieder weekend puzzelen.” Arbiters regelen is geen fluitje van een cent En als Mahamed zegt puzzelen, bedoelt hij ook echt puzzelen. “Gemiddeld hebben we op zaterdag vijftien thuiswedstrijden, dat is best een uitdaging. De lagere elftallen laten we nu zelf fluiten, dat viel niet meer te regelen.” Al houdt zijn werk daar als coördinator niet meteen op. “Dan zorgen we natuurlijk wel dat ze met de juiste spullen en bepaalde kennis op pad gaan.” APPGROEP Met zijn eigen kennis zit het overigens wel goed, de 23-jarige Mahamed was zes seizoenen lang zelf namelijk scheidsrechter. “Het begon als een ‘verplichting’ vanuit de club, met een scheidsrechterscursus in de kerstvakantie, maar al snel vond ik het heel leuk. Toen werd ik erin gezogen en ben ik het blijven doen.” Vier jaar geleden vroegen ze hem om de boel te gaan coördineren. “Eigenlijk uit pure noodzaak. De vorige stopte en niemand pakte het op. Iemand moest het doen, toen ben ik het gaan fiksen. Ik ken veel mensen, dus dat was makkelijk.” Dat laatste is trouwens niet zo vreemd. “Ik heb zelf dertien jaar lang bij Sleeuwijk gevoetbald, begonnen bij de E’tjes. Vanaf de A-junioren werd ik scheids.” Dat doet hij nu alleen nog als het echt noodzakelijk is, voor de rest probeert hij de boel dus in goede banen te leiden. “Per wedstrijd een scheidsrechter regelen is eigenlijk mijn voornaamste taak. Dan gooi ik de wedstrijden in een appgroep, om te vragen wie er willen of kunnen. Dat loopt. Die van de KNVB worden geregeld door het wedstrijdsecretariaat.” Een bijkomend voordeel, voor Mahamed. “Want daarnaast zit ik ook nog in het bestuur, voor de kantine en het organiseren van activiteiten.” Precies zoals dat bij een dorpsclub gaat. “Iedereen wil wat doen, met elkaar maken we er wat moois van. Een beetje dat ons kent ons-verhaal.” RESPECT Al gaat dat bij het leiden van wedstrijden nog niet altijd helemaal op, vertelt Mahamed. “Er is weinig jonge aanwas en de ‘hardcore’ scheidsrechters worden steeds ouder.” Toch doen ze er bij Sleeuwijk alles aan om de jeugd aan het fluiten te krijgen. “De JO17 en JO19 fluiten ieder weekend wedstrijdjes, die regel is er nog steeds. En ook jongens of dames van het eerste doen het wekelijks.” Op die manier, lukt het allemaal net. “Dan krijgen we het rond, zonder die regel wordt het lastig denk ik.” Al zijn ze daar als club natuurlijk niet uniek in. “Dat probleem zie je eigenlijk overal. Scheidsrechters zijn vaak niet de meest geliefde types, dus het nodigt ook niet echt uit.” Toch ziet Mahamed zelf genoeg redenen om het juist wél te gaan doen. “Los van dat je van het spelletje houdt, zie je ook goed voetbal als je een leuk elftal fluit. Je bent lekker bezig en kunt tegelijkertijd iets betekenen voor anderen. Dat is win-win.” Een oplossing voor de puzzel heeft hij niet direct, maar de eerste puzzelstukjes zijn wel al gelegd. “Als we ze vroeg laten beginnen, gaan ze het misschien wel leuk vinden. Die enkeling moet je dan zien te behouden, door te blijven communiceren en goed met ze om te gaan.” Tenslotte valt of staat, alles met respect. “We willen allemaal lekker voetballen, maar dan is er ook altijd iemand die moet vlaggen of fluiten. Dat mogen we niet vergeten!” 0278626.pdf 1 24-11-2022 11:49:35 0276973.pdf 1 16-11-2022 17:10:
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=