VoetbalJournaal Altena, najaar 2022

19 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 0228381.indd 1 2-5-2019 13:57:11 0228381.indd 1 2-5-2019 ‘Samen groeien, dat heeft iets!’ Nadat zijneigenvoetbalcarrierevanwegeeenhardnekkigeenkelblessure vroegtijdig in de knop werd gebroken, zocht Angelo Ernst (37) de passie voor voetbal ergens anders. Als jeugdtrainer bij TSC ontdekte hij zijn ambitie en dus staat de Oosterhouter sinds deze zomer voor de groep bij Be Ready. “Dat viel als jonge trainer nog niet mee!” Bij een jubileum hoort natuurlijk een groot feest. Helemaal als je 95 jaar bestaat. Dat begrepen ze bij Be Ready afgelopen mei maar al te goed en dus werd de tent opgezet en de muziek keihard gedraaid. Jubilerend Be Ready geniet nog even na Een mooie ‘happening’, helemaal voor Bert Littel en zijn vrouw Petra. Samen verantwoordelijk voor de kantine en het personeel. “Het was een fantastisch feest! De mensen hadden het naar hun zin, dan hebben wij dat ook.” Hij in de rol van coördinator. “Achter de schermen, om alles te regelen. Bier en drank klaarzetten, de rest stond achter de tap.” Een functie die hem na al die jaren wel is toevertrouwd. “Ik heb hier zelf nooit gevoetbald, maar kwam zo’n 25 jaar geleden mee met mijn zoon. Nu run ik met mijn vrouw de kantine.” En als Littel zegt runnen, bedoelt hij ook echt runnen. “Eigenlijk alles vanaf de grond. Van inkopen tot schoonmaak en de indeling.” HARD WERKEN Soms zelfs nog een beetje meer dan de bedoeling is. “De tribune of de dugouts schoonmaken, het moet er allemaal een beetje netjes uitzien, toch?” Zeker vijf dagen per week is de goedlachse vrijwilliger in de weer voor zijn clubje. “Maandagmiddag beginnen we; schoonmaken en de bestellingen nalopen. De dagen daarna doen we vaak de was en donderdag staat er weer iemand achter de bar.” Net als in het weekend. “Het kost eigenlijk te veel tijd, maar het is wel heel leuk!” Al is dat niet altijd het geval, vertelt Littel. “Soms geven mensen je ergens de schuld van, dat is wel jammer. Dan mis je een beetje de waardering.” Want hoe gezellig ook, het blijft hard werken. “Een paar extra handjes om te helpen, is altijd wel lekker. Mensen die zich graag voor Be Ready in willen zetten.” Zoals tijdens de jubileumfeesten. Littel (61) geniet nog altijd een klein beetje na. “Het was niet zo groot als tijdens het 90-jarig bestaan, maar dat was ook wel extreem. We hadden een beetje pech met het weer, een paar koude dagen. Toch was het met een mannetje of 500 weer een topfeest. Grandioos!” Zijn hoogtepunten? Dat is nog niet zo makkelijk kiezen. “Alles was leuk, maar voor mij sprongen er toch wel twee dingen bovenuit. DJ Joeri op de vrijdag en LIJN7 op zaterdag. Die hele sfeer was fantastisch.” Die laatste act was voor Littel sowieso extra bijzonder. “Die had ik samen met Lisanne Verstegen zelf geregeld, dan is het natuurlijk wel leuk als het in de smaak valt.” ENIGE KROEG Ook financieel was het een succes. “We hebben geen verlies gemaakt, sterker nog: we hielden nog wat over. Dat kunnen we straks bij het volgende jubileum weer gebruiken.” Want stiekem kijkt Littel daar nu alweer naar uit. Als hij uitgerust is dan tenminste. “Het is toch altijd best wel zwaar, je bent een hele week bezig. Maar op naar de 100, dat wordt een gigantisch feest. Dat kan niet anders!” Daar hoopt hij als vanzelfsprekend zelf ook weer bij te zijn. “Tuurlijk! Je clubje laat je toch niet vallen? Het is beregezellig en ik vind het zó leuk om te doen.” Vooral dat laatste is niet voor niks. “De waardering die je krijgt van de jeugd, ze vinden het echt leuk dat we er zijn. Lang open en lekker blijven hangen. Op die manier verdienen we natuurlijk ook geld voor onze club.” Wonend op 900 meter van de club, weet Littel hoe belangrijk dat is. “Wij zijn eigenlijk nog de enige kroeg van Hank, voor de rest is alles dicht. Dus denkt iedereen: We gaan gauw naar Be Ready!” Precies zoals hij, ook na al die jaren, nog altijd doet. “Je leeft echt naar zo’n week toe, maar voor je het weet is het weer voorbij. Iedereen was tevreden, mooier kun je het niet hebben!” Bewegen is onze kwaliteit Fysiotherapie Andel Het is een lange, bijzondere periode geweest, met de ene lockdown na de andere. Gelukkig begint dat voor alle sport langzaam een herinnering te worden en kan alles al weer een tijd normaal doorgaan. Inmiddels is wel duidelijk dat corona toch een impact heeft gehad op het beweeggedrag in Nederland. Ook voor corona wordt hier altijd al onderzoek naar gedaan door verschillende instantie als bijvoorbeeld het Sociaal Cultureel Planbureau, het RIVM en het NOC*NSF. Zo wordt doorlopend gekeken naar zaken als sportparticipatie, trends op sportgebied, vernieuwingen en andere opvallende veranderingen. Met de gegevens die gevonden worden, kan dan weer worden gewerkt aan betere voorzieningen en mogelijkheden in de komende jaren, voor zo veel mogelijk mensen. Op de website allesoversport.nl (bron voor dit stuk) zijn hierover regelmatig berichten te vinden, waarin de informatie uit deze onderzoeken leesbaar vertaald wordt. Zo is bijvoorbeeld bekend dat in Nederland relatief veel gesport wordt vergeleken met anderen landen. Wel is al langere tijd een aantal trends zichtbaar hoe sportparticipatie aan het veranderen is: sporten wordt steeds meer flexibel, ongebonden en in de openbare ruimte. Voorbeelden zijn suppen, urban sports en streetfootball. Deze voorbeelden zijn makkelijk op veel plekken te doen, op eigen gekozen momenten en met de mensen die op dat moment kunnen en willen. Wat hierbij helpt, is dat deze sporten dus minder gebonden zijn aan formele regels en verenigingsstructuren en dus niet altijd vastgelegde competitiemomenten en regels hebben. Dat hoort is namelijk een van de grote uitdagingen voor de meer ‘ouderwetse’ sportclubs: steeds hogere eisen op maatschappelijk vlak en wet- en regelgeving, waarvoor (veel) kennis van zaken nodig is. Het is moeilijk om aan deze toenemende eisen te blijven voldoen en de mensen te blijven vinden die dat op zich willen en kunnen nemen. Toen kwam daar ook nog corona bij. Positief hieraan is, dat in de maatschappij een toenemende aandacht voor een gezonde levensstijl is. Helaas laten onderzoeken zien dat sporten en bewegen tijdens de coronamaatregelen duidelijk zijn afgenomen. Na corona is gebleken dat vooral bij volwassenen de sport- en beweegdeelname nog steeds lager was dan voor corona. Daarnaast zijn veel mensen bij verenigingen weggegaan. Gelukkig is een deel hiervan andere of nieuwe sporten gaan beoefenen, maar dan meer buiten en meer ongeorganiseerd, zoals wandelen, fietsen en hardlopen. Omdat sport en bewegen belangrijk is als onderdeel van een gezonde levensstijl, doen wij vanuit Fysiotherapie Andel ons best om deze boodschap uit te dragen. We vinden het belangrijk dat iedereen de gelegenheid heeft om actief en gezond te zijn op de manier die bij hem of haar past: zelfstandig, in een groep, bij een ‘ouderwetse’ vereniging, dat maakt in principe niet uit. Ook kan het nodig zijn om te ondersteunen in andere zaken als voeding, slaap, ontspanning en stress. Om deze reden hebben wij ons aangesloten bij zowel het Lokaal Sportakkoord Altena als het Leefstijlakkoord Gemeente Altena, met o.a. de gecombineerde leefstijlinterventie en een aantal beweeginterventies bij chronische aandoeningen die wij kunnen aanbieden. Zo kunnen wij onze bijdrage leveren aan een actiever en gezonder Altena. Want, zo heeft de oefenmeester wel gemerkt: “Clubs staan daar niet altijd om te springen. Gelukkig zochten ze bij Be Ready juist een een jonge en ambitieuze trainer, dus was die klik snel gemaakt!” Ook in de gesprekken, die de twee in de eerste week van januari met elkaar voerden. “Het voelde meteen goed, vertrouwd. Daarna was alles vrij snel rond. Ik ben ze heel dankbaar voor deze kans.” En dat allemaal, nadat Ernst al relatief vroeg gedwongen werd een punt achter zijn actieve voetballoopbaan te zetten. “In de jeugd brak ik mijn enkel, later kreeg ik er nog eens een flinke schop op. Zes jaar geleden ben ik gestopt.” Blokkades in zijn linkerenkel waren de boosdoener. “Wat dat betreft had ik hem beter opnieuw kunnen breken... Als ik nu een balletje trap, heb ik er nog steeds last van.” UITDAGEN Voorzichtigheid is dus geboden, maar bloed kruipt waar het niet gaan kan. “Het begint vanzelf toch weer te kriebelen, dus ging ik bij TSC aan de slag.” Ernst haalde zijn diploma’s, begon het trainersvak steeds leuker te vinden en bleek te barsten van de ambitie. “Daar zat ik na een paar seizoenen aan mijn plafond, voor mijn eigen persoonlijke ontwikkeling, zocht ik wat anders. Uiteindelijk hebben we dat in onderling overleg netjes met elkaar geregeld.” Solliciteren viel zoals gezegd niet mee, maar bij derdeklasser Be Ready vond hij gehoor. “Als beginnend hoofdtrainer, is dit alles wat je nodig hebt. De faciliteiten zijn top, het voetbalidee goed en de sfeer heel prettig. Doe maar normaal, dan doe je gek genoeg.” Ter voorbereiding, verdiepte Ernst zich vooraf in zijn nieuwe club. “Natuurlijk kende ik de club wel, je hoort ook verhalen. Vorig jaar hadden ze maar weinig spelers, nu staan we met 33 man op de training. Dat is wel de basis.” Met die basis, kan de trainer verder. “Ik merk dat het niveau op de trainingen de goede kant op gaat, maar alles valt of staat met resultaten.” Resultaten die niet vanzelf komen, weet Ernst. “Een eigen speelwijze, op basis van spelprincipes en moderne oefenstof. Puur om mezelf en die jongens uit te dagen.” Maar vooral, alles met bal. “De technische basis, positiespelletjes en lekker veel dat balletje raken.” En dat allemaal, onder weerstand. “Na verovering, vind ik dat je een bal op zeker moet spelen. Ook aanvalspatronen moeten een automatisme worden, dat moet je blijven herhalen.” VOLWASSENER Realitisch aanvallend voetbal, van achteruit. De doelstelling voor Ernst is helder. “Groeien als team, die stappen wil je blijven zien. De opkomst is goed, de organisatie staat, nu kunnen we aan de bal meer gaan doen. Als dat voor elkaar is, kun je ook echt ergens voor gaan spelen.” Daar zit voor hem dan ook het grootste verschil tussen het trainen van jeugd of de senioren. “Voetbalinhoudelijk en tactisch, is de jeugd wat verder. Maar in het seniorenvoetbal is het natuurlijk veel volwassener, meer directe duels. Ook de beleving is anders.” Bijvoorbeeld op een wedstrijddag. “Mensen willen meer van je, dat was wel even wennen. Maar op het veld, blijft het gewoon hetzelfde. Dan ben je met een spelersgroep bezig, hoe oud ze ook zijn.” Rustig, enthousiast en gedreven. Zo omschrijft de jonge oefenmeester zichzelf het liefste. “Boven de groep, maar er ook zeker tussen. Ik denk dat ik makkelijk contact kan maken.” En goed, is niet goed genoeg. “Voetbal is mijn passie. Daar denk je continu over na. Hoe kun je jouw visie overbrengen op een groep? Dat groepsgebeuren is eigenlijk het mooiste.” Ook voor zichzelf, legt de TC2-trainer de lat hoog. “Ik wil hier eerst in alle rust aan mezelf werken, daarna zien we wel verder. Jeugdtrainer bij een BVO? Dat zou mooi kunnen zijn!” Maar voorlopig, denkt hij alleen maar aan Be Ready. “Werken met een mooie groep en de tijd krijgen om samen te groeien, dat heeft iets!”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=