R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 0228381.indd 1 2-5-2019 13:57:11 0228381.indd 1 2-5-2019 5 ‘De jeugd van Sparta’30 groeit en bloeit’ V. V. SPARTA ‘ 30 ANDEL V. V. SPARTA ‘ 30 ANDEL En hij kan het weten. Want Groenenberg is weer helemaal terug bij de club waar het ooit begon. “Halverwege de jaren ‘60, het sportpark was nog geen vijftig meter bij ons huis vandaan.” De inmiddels 66-jarige clubman voetbalde vervolgens jarenlang in het eerste, trainde de jeugd en werd hoofdtrainer. Na dertien clubs in dertig jaar, is hij weer op het oude nest. “Dan kom je niet meer zo vaak op je eigen sportpark... Mijn dochter, schoonzoon en kleinkinderen zitten bij Sparta’30, dan raak je weer betrokken.” GENOEG ANIMO Zo traint Groenenberg nu de ‘kabouters’ en zit hij dus in het bestuur. Als lid van de jeugdcommissie. “Ik wilde eigenlijk niks meer doen met senioren, daar heb ik zelf al die jaren middenin gezeten. Nu coördineren we alles van de jeugd.” Ook tijdens corona. “Toen hebben we geprobeerd zoveel mogelijk activiteiten te organiseren. Het ledenaantal is stabiel gebleven, zelfs licht gegroeid.” Een jaar of drie concentreert Groenenberg zich nu op de jeugdactiviteiten, maar dat doet hij zeker niet alleen. “Inmiddels doen we dat met zijn vijven. Stiekem zit daar toch wel behoorlijk wat werk in.” Heel gek is dat overigens niet. “Iedere basisschoolvakantie proberen we iets op te zetten. Een spelletjesmiddag, een techniektraining of een meidendag.” Want dat laatste is hard nodig. “Eigenlijk missen we nog een meidenelftal. We hebben wel dames, maar geen jeugd, dan mis je toch de aanvulling. Die aanwas heb je nodig.” Gelukkig is er voldoende animo. “Daar hebben we al 50 aanmeldingen voor, dus dat gaat hartstikke goed!” Niet alleen belangrijk, maar ook nog eens heel leuk, vertelt Groenenberg. “Mijn kleinzoon zit bij de ‘kabouters’ en mijn dochter en schoonzoon zijn ook verschrikkelijk ‘voetbalminded’. En ik heb er de tijd voor.” HET LEEFT De waardering is dan ook groot, merkt hij. “Het is leuk om daar gezamenlijk iets in te kunnen doen. Samen wat op zetten en daar positieve reacties op krijgen, dat is hartstikke mooi.” En die aanpak werkt. “We richten ons vooral op basisscholen en de brugklas, die leeftijden. Meestal hebben we zo’n vijftig tot zestig kinderen.” Behalve blije gezichten, levert het ook nieuwe leden op. “Het groeit en bloeit, vooral in de jongste categorie. Daar zit voor ons de potentie.” Maar natuurlijk draait het niet alleen om extra leden. “Die activiteiten zijn ook gewoon heel erg belangrijk voor de sfeer op je club. Het zorgt voor beleving en je merkt dat het hier leeft.” Tot slot zorgt het ook nog voor vrijwilligers. “Al die aanmeldingen betekenen ook weer nieuwe papa’s en mama’s, die raken dan weer betrokken. Dat soort mensen zijn altijd welkom.” En dus loopt het allemaal prima, maar Groenenberg heeft nog wel een wensenlijstje. “We willen een mini-kooi gaan bouwen, een soort pannaveldje. Dat is een mooie volgende stap. En daarnaast hoop ik dat we een meisjesteam krijgen en het G-team in stand kunnen houden.” Dat gaat niet vanzelf, maar wel met heel veel liefde. “Ik doe het ook zeker niet alleen. Het is heel de club, met alle vrijwilligers en een hardwerkende jeugdcommissie. Die moeten zeker ook genoemd worden!” Hoemeermensen betrokken bij de club, hoe beter. En dus steken ze bij de jeugdcommissie van Sparta’30 met alle liefde veel energie in het organiseren van activiteiten. Hans Groenenberg is één van die enthousiaste vrijwilligers, hij ziet hoe het bloeit en groeit. “Vooral bij de jongste categorie is enorm veel aanwas.” Na drie wedstrijden in acht dagen namen ze bij derdeklasser Sparta’30 eventjes wat gas terug. En dus heeft Thijs Garstman alle tijd om rustig terug te kijken op zijn eerste seizoen in het zwart met geel van de Andelse club. “Het bevalt heel goed, dus ik ga sowieso nog een jaar door!” Verrassend is dat niet, want de 22-jarige Garstman had vanaf moment één al een goed gevoel bij zijn nieuwe club. “Met de trainer van BZC’14, mijn vorige club, klikte het niet meer zo goed en hier kreeg ik meteen het vertrouwen.” Na dat belletje en de eerste kennismaking was de linkspoot er eigenlijk al snel uit. “Het is een gezellige club, waar je lekker een biertje kan drinken, maar waar het ook serieus is. Voor mij de ideale combinatie.” NIEMAND VERWACHT Helemaal voor de winterstop ging het er serieus aan toe, vertelt Garstman. “Toen stonden we derde, terwijl we in eerste instantie gingen voor de middenmoot. Dus dat was heel goed. Eigenlijk alles viel goed, maar daarna was het precies andersom en ging het bergafwaarts.” Inmiddels vinden we Sparta’30 terug op een tiende plek, terwijl er eerst nog aan nacompetitie voor promotie naar de tweede klasse werd gedacht. “Daar waren we zelf ook wel verbaasd over, dat had niemand verwacht. We zijn veilig, dus volgend seizoen gaan we het opnieuw proberen.” In een relatief jonge ploeg is Garstman in ieder geval helemaal op zijn plek. “Het is een leuke groep. Ik speelde ieder jaar zelf tegen Sparta, dus veel jongens kende ik al van gezicht, maar nu heb ik ze natuurlijk pas echt leren kennen.” Net als zij hem. “Nu speel ik als linksbuiten, maar eigenlijk is mijn favoriete positie op ‘10’. Ik ben vooral technisch, in de jeugd was ik supersnel, maar dat is wel een beetje verdwenen.” Qua goals en assists mag er nog wel wat bij, vindt hij. “Die houd ik niet echt bij, maar tot nu toe heb ik in de competitie nog maar één doelpunt. Dat is eigenlijk wel te weinig.” SCHOP ONDER KONT Helemaal als je weet wie zijn favoriete speler is. “Haha, ik ben wel echt een Ronaldo-fan. Ik kijk sowieso heel veel voetbal op tv.” Maar juichen zoals de Portugese superster, dat ziet Garstman niet zitten. “Dat durf ik niet!” Of er volgend seizoenmeer doelpunten in zijn linker zitten, zal moeten blijken, aan trainer Peter Burg ligt het in ieder geval niet. “Peter is een leuke trainer, ontzettend fanatiek en zegt altijd waar het op staat. Dat heb ik soms wel nodig, even een schop onder mijn kont.” Voorlopig blijft hij dus in dienst van Sparta, maar heel af en toe begint Garstman daar toch aan te twijfelen. “Ik kijk van seizoen tot seizoen, soms denk ik wel: ga ik niet liever met vrienden voetballen? Maar ik wil toch ook nog wel serieus blijven voetballen, dus dat is misschien nog te vroeg.” De doelstelling voor volgend jaar is wat betreft de inwoner van Brakel dan ook duidelijk: “Hopelijk echt het linkerrijtje!” ICT-partner in de regio ICT-partner in de regio ICT-partner in de regio 0260796.pdf 1 8-6-2022 16:56:44 Sparta’30 is voor Garstman de ideale combi Foto: Jacobine van de Wetering Foto: Jacobine van de Wetering
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=