15 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 0228381.indd 1 2-5-2019 13:57:11 0228381.indd 1 2-5-2019 Op heel veel meer hadden ze bij GDC dit seizoen misschien niet eens gehoopt. Toch dachten ze bij de derdeklasser, een aantal weken voor het einde van de competitie, zelfs nog even aan een periode. Die kwam er niet, maar toch kijkt Erik den Ouden tevreden terug. “Dit geeft goede hoop voor volgend seizoen.” Jeugdcoördinator van de onderbouw en als trainer verbonden aan de JO13, Tino Vos steektmet alle liefde tijd inde jeugdvanGDC. Endie inzetwordt beloond, ziet de clubman in hart en nieren. “Er staat een bloeiende jeugdafdeling, met steeds meer structuur.” Stofzuiger van GDC is weer fit én tevreden Jeugd van GDC heeft steeds meer structuur Een plek bij de eerste vijf, de 29-jarige Den Ouden kan er prima mee leven. “Als je kijkt naar onze smalle selectie en het aantal blessures, hebben we het gewoon goed gedaan. Je hoopt altijd op meer, maar het valt niet tegen.” En dus overheerst de tevredenheid, helemaal met het oog op volgend seizoen. “Eigenlijk niemand stopt en er komen weer een paar jonge jongens bij, dat maakt de groep wat breder. Daardoor kun je dingen toch wat makkelijker opvangen.” SCHOOLPLEIN En dus gaan ze bij GDC dan opnieuw voor een top5 notering, ook Den Ouden is weer van de partij. “Het is ieder jaar toch weer een beetje afwegen. Met twee kinderen is het soms best druk, maar onze trainer doet daar gelukkig nietmoeilijk over.” Die trainer is Gerrit Molenaar, hij komt er steeds beter in, ziet de routinier. “Vorig seizoen hebben we natuurlijk amper wedstrijden gespeeld, dus het was weer ‘nieuw’ en een beetje aftasten. Hopelijk kunnen we daar nu op voortbouwen.” Bij de club die Den Ouden inmiddels als geen ander kent. “Op mijn twaalfde ben ik begonnen in de jeugd en inmiddels zit ik twaalf seizoenen in het eerste.” Toch begon hij dus redelijk laat met voetballen, pas bij de C’tjes. “Ik zat eerst altijd op tennis, maar omdat het een kleine vereniging was, merkte ik toch dat een teamsport beter bij mij paste.” Gesterkt door de partijtjes op het schoolplein. “We waren altijd bezig met voetballen, daar heb ik veel van geleerd. Daardoor heb ik ook niet echt een achterstand opgelopen, denk ik.” Den Ouden voetbalt nog altijd met veel vrienden van ‘toen’. “Het is een hechte club, met veel eigen jongens. Je speelt eerst jarenlang samen in de jeugd en later in het eerste. Ook buiten het veld zoek je elkaar op, daardoor doe je net een stapje extra voor elkaar.” MOEILIJKE PERIODE De fysiotherapeut is zelf sowieso wel een speler die dat graag doet. “Ik ben een stofzuiger op het middenveld, iemand die het vuile werk opknapt, zodat anderen beter kunnen spelen. Kopduels winnen en de verdediging ontlasten.” Ook trainer Molenaar doet hard zijn best. “Gerrit is heel erg betrokken en steekt graag extra tijd in spelers. Ook buitenom de voetbal. Dat waardeer ik enorm. Als iemand het even moeilijk heeft, doet hij altijd een belletje. De mens achter de voetballer.” Die moeilijke periode heeft Den Ouden overigens zelf ook gekend, toen hij drie jaar geleden zijn been brak. Hij weet het nog precies. “Mijn vrouw was toen dertig weken zwanger en precies op het moment dat ik uit het gips mocht, werd die kleine geboren.” Inmiddels is de middenvelder weer hersteld, maar toch merkt hij het wel. “Helemaal nu we veel wedstrijden spelen, ook op kunstgras, dan voel ik het in mijn enkel. Door die blessure is mijn looppatroon veranderd, daardoor krijg ik weer pijn op andere plekken.” De angst is in ieder geval weg. “Dat is misschien ook niet helemaal het goede woord. Eenmaal terug kwam ik weer in zo’n sliding, dit keer ging het goed. Dan ben je er meteen overheen.” En dus kijkt de inwoner van Genderen vol goede moed vooruit. “Volgend seizoen wel een periode? Dat zoumooi zijn!” Inmiddels is de 42-jarige Vos daarbij betrokken als coördinator van de JO7 tot en met de JO12, maar het begon natuurlijk gewoon als voetballer. “In de E’tjes ben ik hier begonnen en vervolgens nooit meer weggegaan. Na jaren in het eerste, steeds een beetje lager en nu in het zesde.” Geen groot talent, maar wel een vaste kracht. “Ik was er altijd en stond wel mijnmannetje. Als centrale verdediger had ik mijn lengte ook wel mee.” OPLEIDEN De inwoner van Genderen kan zich dan ook geen leven zonder voetbal voorstellen. “Daar ben ik mee opgegroeid. Het is een vereniging zonder ‘poeha’, gewoon samen met alle vrijwilligers iets bereiken. Iedereen is hier welkom.” En met drie voetballende zonen, komt Vos er waarschijnlijk ook nooit meer vanaf. “Die kwamen vroeger natuurlijk al kijken. Het is ontzettend leuk om met die jongens bezig te zijn.” Een jaar of zes inmiddels als coördinator, vertelt hij. “Trainers zoeken, begeleiden en helpen met de coaching. In iedere leeftijdscategorie willen we een volwaardige staf hebben, al wordt dat steeds lastiger. Mensen hebben het vaak te druk.” En dat niet alleen. “Zemoeten natuurlijk ook wel iets met voetbal hebben. Die kinderen moeten ook wat leren.” Dat blijft uiteindelijk natuurlijk het belangrijkste. “We willen spelers opleiden voor ons eerste elftal, dat is het doel. Tuurlijk ben je afhankelijk van een goede lichting, maar we proberen daar alles aan te doen.” Dat zag Vos een aantal seizoenen geleden zelf dus ook wel zitten. “Ik was toch al heel de zaterdag op de club en ondertussen ken ik wel zo’n beetje iedereen. Dat is wel handig.” Ook zijn achtergrond bij de politie helpt mee. “Daardoor kun je misschien wat makkelijker praten, communiceren of dingen oplossen.” LEERZAAM EN UITDAGEND Maar behalve dat, moet ook het niveau natuurlijk omhoog, legt Vos uit. “We proberen onze trainers op een leuke en vriendelijke manier beter te maken. Bijvoorbeeld door iemand met meer ervaring mee te laten lopen.” Ook over de trainingen zelf is nagedacht. “Vaak doen we dan een ‘circuittje’, zodat alle teams dezelfde oefeningen doen. Op die manier zorg je voor een bepaalde structuur.” Net als een groepsapp. “Daar delen we verschillende oefenvormen. Hoe kun je die bij een hoger team toepassen? Uiteindelijk zorgt meer structuur binnen de jeugd voor meer plezier en dus leren ze meer.” Zijn eigen team, is daarvan een goed voorbeeld. “Vanaf de JO7 ben ik daarmee begonnen, dat is nu de JO13. Als je jarenlang met dezelfde groep kunt werken, is de ontwikkeling enorm.” Vos vervolgt. “Het is nu een voetballende ploeg, die met enorm veel plezier op het veld staat. Op die manier kun je er echt het maximale uithalen.” Maar stiekem geniet hij als trainer het meeste van de momenten zonder bal. “Het contact met die kinderen is eigenlijk het mooiste. Je ziet ze op sociaal vlak groeien, ook dan laten ze zich gelden. Op een positievemanier.” Toch blijft het vasthouden van de eigen jeugd, een uitdaging, merkt de jeugdcoördinator. “Door corona zijn ze ook veel andere dingen gaan doen. Aan ons de taak om het leerzaam en uitdagend te houden.” Want dat is nodig, sluit Vos af. “We proberen in iedere categorie een team op de been te brengen. Zodat ze lekker tegen hun leeftijdsgenoten kunnen spelen, ieder op hun eigen niveau.” 3050 3050 600 3050 600 0260584.pdf 1 8-6-2022 12:33:48 06-216 348 30 www.maartenboumanschilderwerken.nl 0271503.pdf 1 8-6-2022 12:22:31 0271547.pdf 1 15-6-2022 10:43:44 Foto: Eric Schröder Foto: Eric Schröder
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=