VoetbalJournaal Altena, najaar 2021

11 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 0228381.indd 1 2-5-2019 13:57:11 0228381.indd 1 2-5-2019 Més que un club! Het is het motto dat FC Barcelona al lange tijd draagt. Meer dan een club. Bij de Spaanse grootmacht heeft dat onder meer te maken met de culturele achtergrond, met de drang naar Catalaanse vrijheid. Het motto kun je nu ook op Kozakken Boys plakken. Niet omdat die club nu hoopt op een vrije rol in de gemeente Altena of dat het Werkendam als vrijstaat wil uitroepen. Eerder het tegenovergestelde. Met de Stichting KozakkenBoys4All neemt het maatschappelijke verantwoordelijkheid. “We zijn echt een voetbalclub, maar we kunnen veel meer dan dat” WERKENDAM – “De stichting is ont- staan omdat ik zelf al langer met het idee rondliep dat we op sociaal ge- bied als club de maatschappelijke verantwoordelijkheid nog con- creter zouden kunnen invullen”, geeft Vincent Wijmans aan. Hij is voorzitter van de stichting. “We doen natuurlijk veel op het gebied van sport en voetbal. Maar we zijn zo’n grote club, met zoveel ken- nis aan boord en met zo’n groot bedrijvennetwerk, dat we meer kunnen.” De stichting richt zich daarbij op mensen in de gemeente Alte- na. “Mensen die het moeilijker hebben, kwetsbaar zijn, afstand hebben tot de arbeidsmarkt of om een andere reden buiten de boot vallen. Ik zag het hier bij Kozakken Boys ook gebeuren met jongens die van voetbal af gingen. Ze raken uit zicht. Later hoor je dat het niet goed gaat. Dat ze van school af zijn, geïso- leerd zijn geraakt. Geen oplei- ding, geen werk.” De club heeft de handschoen opgepakt om er echt mee aan de slag te gaan. Met de kennis van profclub Excelsior- dat een foundation heeft- zijn de eer- ste stappen gezet. “Net voor de zomer hebben we stichting opgericht, met als doel om de inwoners een helpende hand te bieden. Mensen die op het ge- bied van participatie, gezond- heid of bijvoorbeeld welzijn in de knel komen. Wij willen een uitkomst bieden. De stichting is heel sociaal ingestoken. We zijn gelieerd aan Kozakken Boys, maar staan wel los van de ver- eniging. Al het geld dat naar de stichting gaat, via subsidie of sponsoring, wordt gestoken in de maatschappelijke projecten”, zegt Wijmans enthousiast. STUDIE OP HET SPORTPARK Eén van de projecten die nu loopt is dat er op vrijdag een entreeopleiding is op het sport- complex van Kozakken Boys. Dat is in combinatie met het Da Vinci College. “Het is een MBO-opleiding voor volwasse- nen. Het grote voordeel is dat ze zich in een schoolsetting niet op hun gemak voelen. Nu krijgen ze op ons complex onderwijs. Voordeel daarbij is dat wij als Kozakken Boys ook heel een- voudig stageplaatsen kunnen regelen. Het mes snijdt daarbij aan twee kanten.” Er wordt les gegeven in het sponsorhome, dat op die vrij- dagmiddag anders toch leeg staat. “Dat is een prima leslokaal. Ze kunnen ook nog eens sporten bij ons, want de velden zijn over- dag ook vrij.” “Het is een hartstikke mooie ont- wikkeling”, gaat Wijmans verder. “Het straalt bovendien ook uit naar twee kanten. Naar de club, vanuit het sociale aspect. Maar ook naar het eerste elftal bijvoor- beeld. Spelers van het eerste zien wat er gebeurd, die voelen zich betrokken. Het geeft verbonden- heid binnen de club. We doen het met z’n allen. Barcelona zegt al- tijd: meer dan een club. In het Wer- kendamse doen wij dat. Natuurlijk staat voetbal op één. We zijn echt een voetbalclub. Maar we kunnen veel meer dan dat. Ik loop al wat langer bij de club rond. Als je ziet hoe belangrijk Kozakken Boys is voor mensen, daar sta je echt van te kijken. Ook voor mensen die niet voetballen. Mensen die ko- men op zaterdag een kopje koffie drinken bijvoorbeeld. Het gaat om het sociale aspect. En dat hebben wij nu nog breder getrokken.” Wijmans is betrokken, dat merk je aan alles. Verbaasd soms ook. “Het is bijna niet voor te stellen dat jongeren in zo’n situatie ko- men. Dat besef je niet als je het niet ziet of hoort. Van status- houders is dat makkelijker te begrijpen. Die spreken de taal slecht, raken geïsoleerd. Maar Nederlandse jongeren, twinti- gers, dat snap je niet.” Ook voor die groepen loopt er een project. “Ze kennen helemaal niemand, hebben geen contacten. Hier op de club bloeien ze helemaal op. Ze worden gewaardeerd. In het project zijn een paar uur in- geruimd voor vrijwilligerswerk voor Kozakken Boys. Dat vari- eert van een stukje hoveniers- werk, klusjes in de kleedkamer en schoonmaken tot het rond- brengen van presentatiegidsen naar bedrijven. Ze pakken aller- lei klusjes op. Zo doen ze ritme en werkervaring op.” TOEKOMST Het team van KozakkenBoy- s4ALL is inmiddels al aardig groot. En divers. Met Sven van Ingen en Gwaeron Stout heeft het twee spelers uit het huidige eerste elftal. Quentin Jakoba speelde in het verleden voor Kozakken Boys, waar hij nu hersteltrainer is. Terwijl naast Wijmans ook Jeannine van Ek- eren (jobcoach), Sanne Tame- rus (Sport & Lifestyle Coach) en Irma Weeda (materiaalver- zorgster bij het eerste en ver- antwoordelijk voor de social media van Kozakken Boys) be- trokken zijn. In mei 2021 ging de stichting daadwerkelijk van start. De gro- te vraag is nu: waar verwacht Wijmans over een paar jaar te staan? “In ruim een half jaar tijd hebben we vier projecten afgerond. We hebben de am- bitie om het verder uit te bou- wen. We hebben nu een aantal stakeholders gesproken die geïnteresseerd zijn, vanuit het bedrijfsleven. We hebben ook contacten met de gemeente, met wethouder Shah Sheikka- riem zitten we om tafel om te kijken wat we nog meer kunnen betekenen. We kunnen wel heel veel dingen verzinnen, maar het is het belangrijkste dat er van- uit de gemeenschap zelf wordt aangegeven waar behoefte aan is. Als een bepaalde doelgroep in de knel zit, kunnen we kijken hoe wij een bijdrage kunnen leveren in de oplossing.” Wijmans komt meteen met een voorbeeld. “Je hoort vaak dat vrouwen, specifiek met jonge kinderen, een afstand tot de arbeidsmarkt hebben. Nooit gewerkt, jong moeder gewor- den en vaak alleenstaand. Die willen gaan werken, maar hoe doe je dat? Ze zijn vaak rond de dertig, geen opleiding en nooit gewerkt. En ze hebben kinde- ren. Daar kunnen we misschien iets voor betekenen. Maar je ziet ook steeds meer ouderen, van 60+, met de ziel onder de arm lopen. Misschien kunnen we daar activiteiten voor orga- niseren op onze club. De moge- lijkheden zijn oneindig. We moe- ten alleen keuzes maken. Het is mijn ambitie om het goed te doen. Het hoeft niet per se heel groot, maar wat je doet moet je goed doen. Het moet resultaat opleveren voor de mensen waar je het voor doet. Hoe groot het dan uiteindelijk wordt, dat moet de toekomst uitwijzen.” Stichting KozakkenBoys4All